Wszyscy możemy popełniać błędy

Nie oceniaj siebie ani ludzi tak surowo, jeśli popełnisz błąd. Istnienie to miejsce, w którym można mieć rację i się nie mylić, pozostać w połowie, a czasem przesadzić.

Wszyscy ludzie mogą popełniać błędy.

Udawanie, że drugi nie zawodzi, nigdy nie jest niemożliwe.

Ponieważ nikt nie jest doskonały.

Są ludzie, którzy żądają od siebie rzeczy, których nigdy nie żądaliby od innych.

W tego rodzaju zmilitaryzowanej intymnej dyktaturze oznacza to, że nigdy nie chcą się kochać.

Tak gardząc sobą, że tylko wyznaczanie nieosiągalnych celów może nadal szkodzić sobie.

Widzisz to?

Chodzi o to, że jesteś bezwartościowy.

Nawet jeśli masz 9,8.

Nigdy nie przybywasz.

Są ludzie, którzy żądają od innych rzeczy, których sami by sobie nie zażądali.

W tym kosmicznym lejku, który wiąże się z brakiem wiedzy, jak na siebie spojrzeć.

Zawsze obwiniaj innych za nieszczęścia.

Nigdy nie bierz odpowiedzialności za swoje czyny, bo najwyraźniej zawsze jest ktoś, kto robi to gorzej.

Wyklucza się ze wszystkiego.

Nie widzisz tego?

Chodzi o to, że jesteś bezużyteczny, a potem służę, nawet jeśli nic nie robię.

Wszyscy ludzie zawodzą.

Aby ponieść porażkę, wszystko czego potrzebujesz, to mieć życie.

To jest zmiana.

Nie stoi w miejscu.

Dlatego nie oceniaj siebie ani ludzi tak surowo, gdy czasami są niekonsekwentni lub gdy nie postępują tak, jak byś chciał, lub gdy sam nie przestrzegasz własnych zasad.

Istnienie to miejsce, w którym można mieć rację i się mylić, pozostać w połowie, a czasem przesadzić.

Także przebaczyć i wybaczyć sobie.

I podążaj.

Aby dowiedzieć się od tego, czego nie chcą powtórzy.

I dać nam szansę.

Aby spróbować jeszcze raz.

Albo odpuść.