Do diabła, wszyscy jesteśmy
Chociaż jesteśmy istotami hipersocjalnymi i jesteśmy skazani na wzajemne zrozumienie (czy nam się to podoba, czy nie), nadal sprawiamy, że przestrzeń wspólna jest miejscem nienadającym się do zamieszkania.
Drodzy Szaleńcy,
Bez chęci rozgoryczenia lato się kończy i wczoraj widziałem Matrix , dwa całkowicie odizolowane wydarzenia, które mam zamiar odnieść, ponieważ mój umysł jest w trybie eksplozji cząstek i wtedy robi te rzeczy.
Lato się kończy, a my idziemy stanowczo, ale zniechęceni, wracając do prawdziwego świata , z jego harmonogramami, kłopotami, korkami, wpływami i tak dalej. Cóż, wczoraj widziałem Matrix i, jak wiecie, światem rządzą maszyny i została tylko mała dziura, w której żyją wolni ludzie i która nazywa się Syjon, nazwa również bardzo mityczna.
Podsumowując, wróć do zdania: jest tylko mała dziura, w której żyją wolni ludzie . Jeśli pozostajesz przy darmowym rzucie, zmień swoje słowo. Kluczem jest „mała dziurka”. Wszystko, co pozostało z ludzkości, utknęło w dziurze, tam cały świat, dosłownie, spiętrzony i razem. Twoi przyjaciele i wrogowie, twoi kochankowie i twoi byli, ludzie, których nie lubisz (w moim przypadku jest to większość ludzi) są tam wszyscy razem przez cały dzień każdego dnia na małej przestrzeni, której nie możesz opuścić, ponieważ nie możesz jest więcej świata niż to.
Sartre powiedział, że piekło to drugie, a Calvino (Italo, nie kłammy) powiedział coś podobnego, że razem robimy piekło i musimy znaleźć w piekle, kogo nie ma, i dać temu czas i upewnić się, że ostatni, ubiegły, zeszły. Kiedy grupa się rozpadła, blond piosenkarka ABBA przeszła na emeryturę w góry, zaczęła żyć sama, odizolowana i od razu została sama. A teraz moja pamięć mnie zawodzi i jestem w miejscu bez internetu, więc nie mogę zasadzić drzwi na randki. Nie wiem, kto powiedział, że im lepiej znasz ludzi, tym bardziej kochasz swojego psa , sytuację, którą w pełni podzielam.
Co będziemy robić.
Jeśli jesteśmy skazani na wspólne życie … i nie oszukujmy się, że nawet blond piosenkarka ABBA potrzebowała innych do zrobienia pastwiska, które pozwoliło jej później zamieszkać w górach jako królowa, jeśli jesteśmy skazani na wspólne życie, To znaczy, ponieważ jesteśmy zwierzętami społecznymi i ze sobą powiązanymi, co się z nami dzieje?
Jest biolog, w którym jestem bardzo zakochany, chociaż zmarła kilka lat temu, a nasz nigdy nie może być, przynajmniej na tym poziomie, ma na imię Lynn Margulis i ma wspaniałe książki. W jednym z nich opowiada o lasach topolowych. Jeśli spojrzysz na las, może wydawać się, że jest to zbiór drzew, suma drzew, ale pod ziemią, mówi, topole to pojedynczy korzeń, który rozciąga się na mile.
To jest temat piekła: myślimy, że jesteśmy topolami, podczas gdy w rzeczywistości jesteśmy ogromną siecią korzeni , czy nam się to podoba, czy nie. I że wszystko, co robimy, ma reperkusje daleko poza powierzchnią, wszystko idzie i wszystko wraca. I dlatego robimy piekło, ponieważ jesteśmy.
Rozwiązanie, jak zawsze, wydaje się łatwe i może takie jest. Przestań być piekłem, żeby przestać robić piekło .
To albo zamieszkaj w kraju, w izolacji. Mówiąc to, nie wiem, czy dostaję przygnębiający tekst, ale, drodzy Insanas, koniec lata zawsze był taki.
Szczęśliwego tygodnia, Minds!
