Chmury i czysto. Jaka jest pogoda w Twoim wnętrzu?
Francesc Miralles
Czy jest słonecznie czy nadchodzą burze? Podobnie jak czas na zewnątrz, wszystko jest tymczasowe, także samotność i smutek. Akceptacja tego w ten sposób pomaga nam żyć
Stories to Think to podcast zawierający krótkie historie, które pomogą Ci się rozwijać. Posłuchaj tego i udostępnij.
Alina zaparkowała swój samochód i położyła ją, zanim wyszła na otwarty teren. Minął rok, odkąd zaczął studiować zmiany klimatyczne w tej enklawie na północy Anglii, tuż po ich rozstaniu. Spowodowało to tak wiele wzlotów i upadków, że nie czuł już tej samej osoby, która pewnego dnia nie tak daleko prowadziła spokojne i przewidywalne życie w stolicy.
Zgodnie z maksymą Milana Kundery, że „szczęście jest chęcią powtarzania”, dni zostały odtworzone w przyjemny sposób, aż pewnego wieczoru jej mąż przekazał jej wiadomość: zakochał się we współpracowniku i potrzebował Zacznij jeszcze raz. Po szoku Alina opuściła duże miasto i przyjęła stanowisko profesora meteorologii na uniwersytecie w Lake District. Pomiary wykonane na stacji meteorologicznej były częścią prac Katedry.
Alina weszła do modułu, w którym zbierano rekordy barometrów, termometrów, deszczomierzy i wielu innych gadżetów kończących się na „metr”. Wraz ze zmianą klimatu w kilku regionach zaczęto uprawiać winnice. Jego badania analizowały, w jakim stopniu meteorologia północy kraju uległa zmianie.
Po włączeniu komputera zaczął analizować krzywe różnych zapisów, porównując je z innymi latami na tej samej stacji. Gdy zimowe chmury burzowe groziły opadaniem na stację deszczu, Alina poczuła, że jej nastrój się obniża. Jak zawsze w chwilach zniechęcenia, postanowił zadzwonić do swojej matki, ośmioletniej kobiety, która mieszkała we Francji od czasu przejścia na emeryturę.
-Jaka jest dziś pogoda? - zapytała kobieta swoim zwykłym jowialnym tonem.
-Zmiana … Mieliśmy trzy słoneczne dni z temperaturami dziwnie wysokimi jak na ten czas, ale dziś w nocy zaczęły wiać północne wiatry i teraz nadchodzi burza.
-To dzieje się na zewnątrz, ale… jak długo to było w tobie?
Alina uśmiechnęła się. Jej matka miała naturalny dar wychwytywania zmian nastroju. W tym sensie była to zawsze włączona stacja pogodowa.
-Między chmurami i polanami … Dziś obudziłem się szczęśliwy, ale jak tu jechałem, zniknęło. Zanim do ciebie zadzwoniłem, miałem się rozpłakać.
-Nie ma w tym nic dziwnego, córko. Tak jak wszystkie miejsca mają swój klimat, tak i ludzie przez całe życie przechodzą przez różne stany umysłu. Czasami tego samego dnia.
-Więc nie jestem szalony?
„Wcale nie, ale myślę, że przywiązujesz zbyt dużą wagę do burz, które są tymczasowe.” Kobieta przerwała i Alina wiedziała, że napełnia swoją filiżankę. Nasz wewnętrzny biosystem jest bardzo delikatny i zmienny. Słońce może świecić, a zaraz potem pojawiają się problemy w postaci ciemnych chmur. Potem nadchodzą burze, które porywają stary smutek i przecierają okulary, przez które widzimy życie. Czy to nie jest idealne?
Alina nie wiedziała, co odpowiedzieć.
-Wszystko ciągle się zmienia, na zewnątrz i wewnątrz. Problem polega na tym, że żyjemy tak, jakby to było trwałe.
Kiedy ogarnia cię smutek, trudno uwierzyć, że burza wkrótce ustąpi. I odwrotnie, kiedy twoje wewnętrzne niebo jest promienne, spodziewasz się, że pozostanie takie na zawsze. Świadomość, że wszystko jest tymczasowe, także samotność i smutek, pomaga żyć.
Alina odetchnęła, już bardziej pocieszona. Jego matka wydawała się dostrzegać zmianę z drugiej strony, gdy zapytała go:
-Jak się teraz masz?
-Lepszy.
- Świętuję to, córko. Jak ujął to myśliciel szkocki:
„Radość została nazwana dobrym czasem serca”
