9 kroków, aby zatrzymać nadmierną analizę
Ciągłe myślenie o tym samym może uniemożliwić nam cieszenie się życiem. Czy przesadnie analizujesz, co się z tobą dzieje?
Dogłębne badanie sytuacji pomaga nam, o ile nie myślimy o niej i wiemy, jak uwolnić się od mentalnych filtrów, które odurzają nasze postrzeganie rzeczywistości.
1. Porzuć uprzedzenia
Wcześniejsze opinie, jakie mamy na temat rzeczy i ludzi, uniemożliwiają nam ich zrozumienie i czerpanie radości z nich. Zastanów się, ile osobistych filtrów umieszczasz między sobą a życiem.
2 Doceniaj rzeczy za to, czym są
I nie z powodu tego, kim mogliby być . Jeśli, na przykład, stworzymy idealny obraz tego, jak powinien zachowywać się ktoś bliski, nigdy nie będziemy zadowoleni z jego sposobu działania.
3. Przestań się porównywać
Jedną z najbardziej toksycznych form analizy, jaka istnieje, jest przyjrzenie się temu, czego ktoś nie robi, a co my byśmy zrobili. O wiele zdrowiej jest odkrywać w innych cnoty, których nam brakuje.
4. Słuchaj aktywnie
Czasami błędnie interpretujemy to, co nam powiedziano, wchodząc, aby ocenić nastawienie lub zamiar, nie zwracając wystarczającej uwagi na słowa. Lepiej analizować
mniej i więcej słuchać.
5. Akceptuj każdą chwilę taką, jaka jest
Myślenie o tym, czego w danej chwili brakuje, jest bezpłodne i frustrujące. Znacznie mądrzej jest przyjąć to, co się dzieje, jako coś wyjątkowego i niepowtarzalnego.
6. Odłóż opinie
Kiedy przestajemy wydawać osądy, pomijamy następny krok: skazaniec. Dotyczy to nie tylko naszego związku ze światem, ale także z nami samymi.
7. Przestań przewidywać, co się stanie
Przewidywanie przyszłości warunkuje jej rozwój. Jeśli na przykład jesteśmy pewni, że nasz partner będzie nas traktował niesprawiedliwie, nieświadomie wpłyniemy na to.
8. Nie chcesz znać przyczyny wszystkiego
Są rzeczy, które zdarzają się spontanicznie i przypadkowo, bez konkretnego powodu. Chęć znalezienia sensu we wszystkim, co się dzieje, może zmienić nasze życie w nonsens.
9. Odzyskaj spontaniczność
Kiedy nie analizujemy tak dużo, odzyskujemy świeże spojrzenie dzieci, dla których życie jest przyjemną grą.