5 kluczy do przezwyciężenia poczucia winy
Rosa Rabbani
Przeszłość i żale pozostawiają nas osieroconych. Aby się odblokować, musimy wysłuchać winy, zrozumieć ją i przyjąć na siebie odpowiedzialność
Pamiętam dzień, w którym Enrique przyszedł do biura. Pogrążony w depresji i nie bez trudności, wyjaśnił mi, że po ponad trzydziestu latach małżeństwa był niewierny swojej żonie. Jego niewierność - nieznana jego żonie - polegała na tym, że dwukrotnie umawiał się na randkę z kobietą na drinka.
Niezależnie od tego, co każdy ocenia jako niewierność , czuł to, co uważał za poważny brak szacunku i atak na zaufanie, jakim ślepo go obdarzała żona. Wszystko to wywołało u niego nieskończony smutek.
Kierując się wyrzutami sumienia, był w stanie powiedzieć jej, co się stało i poprosić o przebaczenie, gotów przyjąć każdą odpowiedź. Ona, która przez kilka dni pogrążona była w zamęcie, obrazie i bólu, szybko zdała sobie sprawę, że muszą zadać sobie pytanie, co się stało i spróbować wyciągnąć wnioski z tego doświadczenia.
Wina nas unieruchamia
Niewiele stanów emocjonalnych ma zdolność blokowania, która towarzyszy dzisiejszemu poczuciu winy z powodu czegoś, co wydarzyło się wczoraj. Problem w tym, że czas nigdy się nie cofa, a biegu wydarzeń nie da się zmienić.
Jeśli nie poradzimy sobie z wyrzutami sumienia , unieruchomienie może objawiać się w różnym stopniu: od łagodnego złego samopoczucia do ciężkiej depresji.
Ale jest przyjazna strona tej emocji. Ponieważ też to ma. Doświadczyłem tego z wieloma osobami: po przebiciu się przez burzę objawów i dolegliwości w różnych formach poczucie winy może zmienić się w świadome i dojrzałe poczucie odpowiedzialności.
Uczymy się zrzucać winę
Zwykle spontanicznie obwiniamy innych . Dzieci uczą się tego na przykład, gdy po uderzeniu o ścianę widzą, jak ich matki uderzają o ścianę, mówiąc „zły, zły mur!”. W ten sposób przesuwają ciężar poczucia winy, aby złagodzić swój ból.
Poczucie winy dodaje prestiżu tym, którym jej brakuje . Ta nieświadoma maksyma sprawia, że przenosimy odpowiedzialność za to, co dzieje się z innymi: na system, rodzinę, szefa, partnera … lub na ścianę.
W ten sposób wierzymy, że zachowamy szlachetność naszych intencji i działań, nie zdając sobie sprawy z wysokiej ceny, jaką płacimy za życie w toksycznej kulturze ofiar.
Ci, którzy systematycznie uciekają od swoich obowiązków , zostają zanurzeni w morzu bezradności i frustracji z powodu braku wystarczającej zdolności do interweniowania w sytuacjach i modyfikowania ich teraźniejszości.
Poczucie winy przyczynia się do naszej nauki i rozwoju
Nadszedł więc czas, aby przezwyciężyć naszą obecną kulturę winy w jej dwóch wersjach: ani nie dźwigać ciężaru odpowiedzialności na innych, ani nie uniżyć się wiecznie przed naszym bólem.
W jaki sposób? Wyrazić żal i przełożyć je na praktyczne lekcje, jak być lepszymi ludźmi niż wcześniej.
Już od najmłodszych lat kładziemy ogromny ciężar na plecach . Być może z tego powodu niewiele rzeczy przyniosło mi tyle radości, co życie w wolności od winy dzięki odpowiedzialnemu zadośćuczynieniu za ewentualne popełnione błędy.
5 klawiszy, aby pokonać poczucie winy i zmienić złą prasę
Ta notoryczna emocja w rzeczywistości informuje nas, że działaliśmy swobodnie, ale z niewielką zgodnością z naszymi wartościami. Próbując odzyskać zgodność między tym, co myślimy a tym, co robimy, możemy zrozumieć poczucie winy i lepiej sobie z nim radzić, co prowadzi nas do medytacji, proszenia o przebaczenie i zadośćuczynienia za nasze błędy.
Jeśli będziemy w stanie dać jej przestrzeń i jej wysłuchać , pozwolimy, by poczucie winy ustąpiło bardziej świadomemu i dojrzałemu uczuciu: odpowiedzialności.
Biorąc pod uwagę te 5 kluczy, ta zmiana, która tak bardzo nas odciąży i pomoże nam się rozwijać i robić postępy w życiu, wydaje się łatwiejsza. Zacząć od:
1. Żałuje: emocjonalne prześwietlenie
Spróbuj zidentyfikować przyczyny, które je powodują . Spróbuj dowiedzieć się, czy są one generowane przez Ciebie, czy są dla Ciebie obce. Następnie uporządkuj swoje myśli. Jeśli jesteś pisarzem, odzwierciedlenie swoich myśli i emocji na papierze bardzo ci pomoże.
Możesz także skorzystać z techniki kreatywnej wizualizacji. Spróbuj wyobrazić sobie kogoś, kogo masz jako punkt odniesienia lub po prostu kogoś, kogo kryteriom ufasz i wyobraź sobie rady, które ci udzieliłyby.
Niezależnie od zastosowanej techniki, wyciągnięte wnioski z pewnością zapewnią Ci emocjonalne prześwietlenie, którego potrzebujesz.
2. Ocena wagi przestępstw
Błądzić jest częścią natury , zaakceptuj, że jesteś człowiekiem. To, co sprawia, że błąd jest szkodliwy, to nie sama awaria, ale niemożność jej naprawienia.
Po założeniu winy, zmierz jej wagę i oceń, czy jest ona proporcjonalna do intensywności twoich obecnych emocji.
Próba relatywizacji jest kluczem. Uważa, że są ludzie, którzy są w stanie wyrządzić krzywdę innym bez poczucia winy, a inni czują ogromny ciężar winy z powodu zjedzenia trzech czekoladek na deser.
3. Doceń przebaczenie
Przebaczenie sobie odłączy cię od wydarzeń , uwolni od wszelkiej winy i da ci inny punkt widzenia na sytuację. Życie nas podtrzymuje i nie żywi do nas urazy, więc dlaczego mielibyśmy to robić?
Słynne „Przebaczam, ale nie zapominam” nie ma sensu: przebaczając puszczamy ciężar winy, czy to naszego, czy kogoś innego.
4. Przekształć poczucie winy
Tylko naprawa może Cię odciążyć. Czasami naprawa werbalna jest zwykle wystarczająca. Innym razem musimy przełożyć skruchę na działanie.
Akty symboliczne lub rytualne mają ogromną moc uzdrawiania. Często ludzie, których musimy rekompensować, nie są już obecni; A może ponosimy winę minionych pokoleń. W takich przypadkach wynagradzanie osób trzecich lub podejmowanie działań na rzecz osób nieobecnych ma niezastąpiony efekt terapeutyczny.
5. Ucz się na swoich błędach
Wykorzystaj swoje doświadczenie pomyłki jako moment nauki i spróbuj określić, jakie lekcje dało ci życie. Włączając je, zdasz sobie sprawę z nieobliczalnej wartości swoich błędów i będziesz w stanie uczynić swój błąd pozytywnym, wykorzystując go do wzrostu i postępu. Dotyczy to wszystkiego, dlatego internalizacja nie będzie nas kosztować.
