Co to jest zakwaszenie oceanów
Proces zakwaszania oceanów definiuje się jako spadek pH tego środowiska naturalnego, które wynosi od 8,0 do 8,3 i jest uważane za zasadowe. Pamiętajmy, że pH powyżej 7 jest zasadowe, podczas gdy poniżej 7 jest kwaśne, przy neutralnym pH około 7.
Należy pamiętać, że obecne pH pozwala na przetrwanie życia w wodach oceanicznych, ponieważ różne gatunki zwierząt i roślin zamieszkujących oceany przystosowały się do tych warunków przez miliony lat.
Przyczyny zakwaszenia oceanów
Przyczyny zakwaszenia oceanów i mórz są różnorodne, z których główną i najpoważniejszą jest pochłanianie przez wody oceanu dwutlenku węgla wytwarzanego przez żywe istoty.
Jest to proces, który zawsze zachodził naturalnie i dlatego chociaż powoduje wzrost ilości CO₂ w wodzie, tak naprawdę warunkuje to dwutlenek węgla wytwarzany przez paliwa kopalne z przemysłu i jego wykorzystanie transport, a także wylesianie lasów, zarówno poprzez wycinkę, jak i przekształcanie gruntów leśnych w grunty rolne, często odbywa się to poprzez spalanie lasów, co z kolei zwiększa ilość atmosferycznego CO₂.
Ponad 75% emisji CO₂ pochodzi ze spalania gazu ziemnego, węgla i ropy na potrzeby lokomocji, przemysłu (produkcja, budownictwo, górnictwo i rolnictwo), a tylko 1% pochodzi z przyczyn naturalnych, takie jak niezamierzone pożary lasów i erupcje wulkanów.
Kiedy wody oceaniczne absorbują gaz, reakcja CO₂ z cząsteczkami wody, H₂O, wytwarza tak zwany kwas węglowy, który powoduje zakwaszenie wód oceanicznych. Ten kwas węglowy w niewielkich ilościach nie jest toksyczny, gdyż poza występowaniem w przyrodzie robi się to po to, by powstały napoje gazowane lub gazowane, które choć nie są najzdrowsze na świecie, nie są toksyczne ze względu na mała ilość.
Konsekwencje zakwaszenia mórz i oceanów
Oceany działają łagodząco na efekt cieplarniany, ponieważ pochłaniają znaczną część CO₂, ale biorąc pod uwagę wzrost światowej produkcji tego gazu, sytuacja drastycznie się zmienia.
Skutki zakwaszenia oceanów mają bezpośredni wpływ na życie w wodach oceanicznych, głównie wpływając na wiązanie węglanu wapnia w szkieletach i muszlach lub muszlach gatunków takich jak mięczaki, jeżowce czy rozgwiazdy. a także stanowi zagrożenie dla ekosystemów rafowych.
Zwiększyłoby to śmiertelność skorupiaków, które nie byłyby w stanie przetrwać w takich warunkach, oraz proliferację toksycznych alg oceanicznych.
Jednocześnie miałoby to wpływ na cały łańcuch pokarmowy oraz ogólnie na życie zwierząt i ludzi. Obecnie CO₂, który występuje naturalnie, który można zobaczyć na morskich obszarach wulkanicznych, ale jeśli gromadzi się w wystarczającej ilości, co występuje tylko w wyniku działania człowieka, woda morska ulega korozji.
Rozwiązanie problemu zakwaszenia oceanów
Podobnie jak w przypadku zmian klimatycznych nie jest możliwe całkowite odwrócenie sytuacji, ale jest wiele oznak, że jeśli nie zostanie zaciągnięty hamulec ręczny na obecną sytuację, to i tak już nieodwracalna katastrofa zostanie przyspieszona, a także nieprzewidywalne konsekwencje …
Z jednej strony niemożliwe jest zatrzymanie ponad 30000 milionów ton CO₂, które ludzie generują rocznie, aw hipotetycznym przypadku, że ludzie przestają go wytwarzać, nawet na praktycznie zerowym poziomie (coś niemożliwego, ale jest to hipoteza) ) Sam ocean potrzebowałby tysięcy lat, aby powrócić do warunków sprzed boomu spalania paliw kopalnych, który rozpoczął się wraz z rewolucją przemysłową w 1760 r. I przyspieszył w drugiej połowie XX wieku.
Nie jest możliwe załatanie tak dużej i głębokiej szczeliny. Istnieją nawet środki, które można by sztucznie podjąć, takie jak wylewanie wapna do mórz w celu zwiększenia poziomu tego minerału, ale nawet to byłoby niemożliwe, biorąc pod uwagę ilość ton CO₂ wytwarzanego rocznie i gromadzonego w atmosferze i wodach.
