Jak pomóc komuś z depresją (w 10 krokach)
Matt haig
Jak zareagować, gdy ukochana osoba przechodzi przez coś tak bolesnego i intymnego jak depresja? Nie ma magicznych sztuczek, ale te kroki zwykle pomagają.
Kiedy ktoś bliski cierpi na depresję, staramy się mu pomóc, ale nie zawsze wiemy, jak to zrobić , a często nawet czujemy, że coś nam psuje.
Nie ma niezawodnych recept na sytuacje tak delikatne i osobiste jak depresja, ale te 10 kroków zwykle się opłaca.
Jak pomóc przyjacielowi z depresją
- Pamiętaj, że druga osoba cię potrzebuje i ceni , nawet jeśli wydaje się, że nie.
- Posłuchaj . Wiem, że trudno uwierzyć, że po prostu słuchając jesteśmy tak użyteczni dla drugiej osoby, ale zaufaj mi, druga osoba potrzebuje tylko, abyś jej wysłuchał, bez rad i rozwiązań.
- Nigdy nie mów „uspokój się” ani „spróbuj się rozweselić”, chyba że przekazujesz również szczegółowe i niezawodne instrukcje. Żądanie miłości jest bezużyteczne. Z dobrą „miłością” zawsze wystarczy.
- Zrozum, że to choroba . Będą mówione rzeczy, których tak naprawdę nie odczuwa się.
- Postaw się na ich miejscu . Przede wszystkim zrozum, że to, co może wydawać się łatwe - na przykład pójście do sklepu - może być niemożliwym wyzwaniem dla osoby z depresją.
- Nie bierz niczego do siebie , ani nie bierz do siebie tego, że ktoś ma grypę, zespół chronicznego zmęczenia lub artretyzm. Nic z tego nie jest twoją winą.
- Prosimy o cierpliwość . Zrozum, że to nie będzie łatwe. Depresja odpływa i płynie, rośnie i opada. Nie stoi w miejscu. Nie traktuj ani szczęśliwej, ani złej chwili jako dowodu powrotu do zdrowia lub nawrotu. Szukaj długoterminowego celu .
- Dotrzymaj mu towarzystwa . Zapytaj, jak możesz pomóc. Najważniejsze, co możesz zrobić, to być obecnym.
- Odciąża wszelką presję, zarówno egzystencjalną , jak i świtową, rodzinną itp.
- Postaraj się, aby osoba depresyjna nie czuła się bardziej nienormalnie, niż już się czuje. Trzy dni na kanapie? Nie zaciągnąłeś zasłon? Płacząc z powodu trudnych decyzji, na przykład, które skarpetki założyć? I to. Nic specjalnego. Pamiętaj, że nie ma standardowej normalności. Normalność jest zawsze subiektywna .
Na tej planecie istnieje siedem miliardów wersji tego, co jest „normalne”.
