13 powodów, dlaczego lub jak czerpać korzyści z samobójstwa nastolatków

Przedstawienie problemów zdrowia psychicznego w fabule telewizyjnej ma decydujący wpływ na życie cierpiących na nie nastolatków.

Kilkakrotnie próbowałem popełnić samobójstwo . Niektórzy byli bliżej osiągnięcia tego, inni mniej. Dziś jestem wdzięczny, że żyję, ale zbyt często zadaję sobie pytanie:

Jaki jest obraz społeczeństwa nastolatków samobójców?

Kilkakrotnie próbowałem popełnić samobójstwo i podobnie jak ja, kilku moich bliskich i wielu , wiele osób , wielu nastolatków na całym świecie, zwłaszcza tych, którzy mają do czynienia na przykład z zaburzeniami odżywiania lub zaburzeniami osobowości.

Co możemy wspólnie zrobić, aby pomóc tym z nas, którzy żyją z myślami i impulsami samobójczymi, zwłaszcza młodszym?

Często zadaję sobie pytanie.

Czy jest w naszej mocy, aby ułatwić życie tym z nas, którzy myślą o rzuceniu palenia? Poza indywidualnymi osiągnięciami (które tak naprawdę zależą również głównie od zbiorowości), takich jak znalezienie odpowiedniej terapii, dołączenie do grupy wzajemnej pomocy lub zbudowanie życia według własnych upodobań.

Medialne przedstawienie problemów psychicznych

Tak, jest w naszych rękach . A narzędzie, o którym piszę w tym artykule, nie jest zdecydowanie najważniejsze, bo dopóki trwają katastrofy społeczne, takie jak eksmisje czy zastraszanie szkolne (dwie tragedie, które są w pewnym sensie bardzo odległe, ale bardzo bliskie, bo powodują samobójstwa), Nie możemy powiedzieć, że wspólnie walczymy o zbudowanie życia wartego przeżycia.

Reprezentacja w mediach jest narzędziem zwiększania świadomości społecznej na temat samobójstwa i komfortu tych z nas, którzy żyją z myślą o tym, co jest moim zdaniem całkowicie zmarnowane i zbyt często przynosi efekty odwrotne do zamierzonych.

Pisząc o przedstawianiu w mediach tego, jak to jest żyć, chcąc przestać to robić , zastanawiam się, na ile scenarzyści, reżyserzy i producenci, którzy wypuszczają seriale i filmy o młodych ludziach na skraju samobójstwa, robią to z minimalnym uwzględnieniem potrzeby podnoszenia świadomości. ogólnie społeczeństwu o tym, jak naprawdę jest żyć tą rzeczywistością w swojej głowie i żyć z tymi traumami, a także o pilnej potrzebie pokazania nastolatkom uwięzionym w myślach samobójczych, że istnieje wyjście i że nie są sami.

„13 powodów” to serial, który stał się bardzo modny i moim zdaniem wyrządził wiele szkód. I nie możemy mówić o reprezentacji samobójstwa w telewizyjnej fikcji bez wspominania o tym.

Ignorując rady ekspertów zdrowia psychicznego , 13 powodów wyróżnia się sceną, która wyraźnie pokazuje samobójstwo, w którym ktoś przecina sobie nadgarstki, ze wszystkimi konsekwencjami, jakie może to mieć dla młodej i wrażliwej publiczności, zwłaszcza jeśli mówimy o widzach, którzy sami mają do czynienia z impulsami samobójczymi.

To pornografia dla smyczków, a nie dobra reprezentacja samobójstwa.

Poszukuje chorych dla chorych i rażąco ignoruje potrzeby i słabości grupy tak deptanej przez społeczeństwo, jak szaleni młodzi ludzie lub „chorzy psychicznie”. Nie będę pierwszą ani ostatnią, która to powie.

Zniszczenie, jakie oglądanie takich scen mogłoby wyrządzić mojemu zdrowiu psychicznemu, sprawia, że ​​nawet nie rozważam ich zobaczenia. Tymczasem ci, którzy nigdy poważnie nie rozważali zakończenia swojego życia, mogą zakończyć serię po szybkiej dawce konsumpcyjnego smutku.

Serial o samobójstwie, który jest w stanie wyrządzić tak wiele szkód tym z nas, którzy naprawdę żyją w tej rzeczywistości, komu to naprawdę pomaga? Dla kogo to jest? Kto sumienie?

13 powodów, dla których następuje po Skins , serialu, który widziałem i który ujawnił mi w niektórych scenach romantyczną, a nawet estetyczną wizję zaburzeń psychicznych i ich objawów oraz wiele innych.

Nie wszystkie przedstawienia są katastrofalne

Z drugiej strony, takie seriale jak My Mad Fat Diary , jeden z moich ulubionych, pokazują konsekwencje stawienia czoła grubej fobii społeczeństwa jako nastolatki.

Mój Mad Fat Diary pokazuje, jak naprawdę wygląda atak lęku , pomaga zrozumieć, co oznacza długo oczekiwany „pierwszy raz” w seksie dla grubej dziewczyny z dysmorfią ciała.

Krótko mówiąc, pomaga nam poczuć się zrozumiałymi dla tych z nas, którzy w jakiś sposób dzielą się doświadczeniami głównego bohatera i pokazuje reszcie społeczeństwa, jak to jest żyć w ten sposób i jak mogą nam pomóc i ułatwić nam życie.

Z tego powodu pozostaję w mojej trzynastce: nie zobaczę 13 powodów, ani żadnego innego serialu lub filmu, który szukałby chorobowości przed widzialnością. Ale nie zamierzam też milczeć, podczas gdy ludzie, którzy znają samobójstwo tylko z daleka, konsumują dla nich nowe treści, a ja, który tak często nie może spać spokojnie, bo myślę o śmierci, nie mogę nawet zmierzyć się z jej najbardziej wirusowymi scenami.