Korzyści z empatii

Xavier Serrano

Empatia oznacza „uczucie w środku”. Jaka jest jego prawdziwa wartość i jak możemy ją rozwijać, aby nawiązywać kontakty z innymi? Ćwiczenie aktywnego słuchania.

Postawienie się na miejscu innych, odczuwanie tego, co czują inni , jest ćwiczeniem z otwartości na świat, który pomaga nam połączyć się z życiem. Wymaga mobilizacji własnych emocji i skierowania bardziej wyrozumiałego spojrzenia w głąb siebie. W ten sposób poprawiamy sposób, w jaki odnosimy się wewnętrznie i zewnętrznie.

Pewność, że matka może mieć to, czego potrzebuje jej dziecko, słysząc jej płacz , głęboki ból, który czuje tubylec Amazonii, dostrajając się do cierpienia drzew i zwierząt uwięzionych w ogniu lub pragnienia, które budzi się w członkowie pary w obliczu pełnego pasji spojrzenia jednego z nich są, wszyscy, przejawami empatii.

Co to jest empatia?

Empatia - z greckiego empatheia, co oznacza „odczuwać wnętrze” - to zdolność, która pozwala nam afektywnie, zwykle emocjonalnie, uczestniczyć w obcej nam rzeczywistości.

Jego istnienie zostało potwierdzone przez społeczność naukową w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku, po odkryciu przez włoskiego neurobiologa Giacomo Rizzolattiego i jego zespół istnienia „neuronów lustrzanych”, które budują most od mózgu do mózgu i lokalizują dwóm osobom na tej samej fali, co pozwala jednej z nich „poczuć wewnątrz” to, co czuje druga, czyli wczuć się w nią.

Ale empatia to nie tylko reakcja, która zachodzi między ludźmi, ale także wsparcie odczucia ekologicznego, które zanurza nas w tym, czego jesteśmy częścią, w naturze . Dlatego pozwala nam wibrować, dostroić się do jego częstotliwości i ekscytować się nią.

Ta reakcja wymaga bardzo złożonego mechanizmu, który obejmuje zarówno ruch neuronalny części korowej naszego mózgu, jak i podłoże limbiczno-emocjonalne i instynktowną korę. Innymi słowy, instynkt, emocje i świadomość są zaangażowane, aby zapewnić nam podstawową i pełną percepcję.

Niektórzy ludzie są bardzo empatyczni, a inni … nie tak bardzo

Chociaż empatia jest wspólnym potencjałem, nie wszyscy rozwijają ją jednakowo: sztywność i chłód charakteru - dominująca cecha w społeczeństwie, w którym żyjemy, jako konsekwencja jej dynamiki w relacjach i edukacji - znacznie ograniczają jego działanie.

Należy bardzo uważać na wiek, w którym powstają neurofizjologiczne podstawy tej zdolności, czyli na pierwsze dwa do trzech lat życia .

To etap naznaczony koegzystencją w intymności, na którym w relacjach pomiędzy małym i podstawowym kręgiem bohaterów powinny dominować rozpieszczanie, czułość, pieszczoty, spojrzenia, ton głosu i szacunek dla naturalnego rytmu.

Zadowalające doświadczenie tego okresu naszego życia ułatwia organizację życiowych biosystemów i niektórych podstawowych funkcji, które dadzą naszej rodzącej się osobowości mocne podstawy do stawienia czoła kolejnym etapom, społecznym, w stabilny i przyjemny sposób.

W rzeczywistości, w królestwie zwierząt, kiedy potomstwo wyraża emocję, matka musi to dostrzec i odpowiednio zareagować; inaczej umrą.

Według holenderskiego prymatologa Fransa de Waala to właśnie odpowiednia opieka macierzyńska stymuluje uczuciowe przywiązanie i energetyczną więź, która rodzi empatię.

Kierując się tą zasadą, należy promować przestrzenie rodzinne i szkolne, w których relacje i komunikacja są nawiązywane nie tylko z głowy, ale także z serca. I oczywiście żądać zmian społecznych niezbędnych do uczynienia tych miejsc wykonalnymi.

Aktywne słuchanie, niezbędne

Aby uzyskać empatię, musimy ćwiczyć sztukę słuchania; wnętrza, ale także mowy drugiej osoby, pozwalając, aby wtargnęła do naszego bytu bez strachu i uprzedzeń, a tym samym ustanowi globalną, głęboką, funkcjonalną, a zatem skuteczną komunikację.

Ważne jest również, abyśmy starali się maksymalnie zredukować stres w pracy i przełamać monotonną codzienną rutynę - która subtelnie i prawie nie zdając sobie z tego sprawy, brutalizuje nasze zmysły i uczucia. Oznacza to, że z większą determinacją należy zająć się naszymi potrzebami i naszym witalnym rytmem, biorąc za punkt odniesienia nie odmierzony czas, ale ten przeżyty.

Komunikacja empatyczna jest konieczna i korzystna w każdej dziedzinie człowieka , od rodziny i szkoły po miejsce pracy, i oczywiście jest niezbędna w dziedzinie zdrowia.

Korzyści z empatycznego połączenia w parze

Jest to również podstawowe narzędzie psychoterapeuty, który musi je ćwiczyć i wykorzystywać zarówno w interwencji indywidualnej, grupowej, jak iw konfliktach małżeńskich. Jak ten, który przeżyli Juan i Amparo.

Ta para odbyła kilka sesji psychoterapeutycznych: tracili do siebie zaufanie i często byli zirytowani, do tego stopnia, że ​​kwestionowali żywotność ich związku. Oboje słuchali i starali się zrozumieć wzajemne wyjaśnienia, ale jednocześnie mieli tendencję do racjonalizowania i uzasadniania wszystkich wykonywanych czynności. Nie było więc żadnej możliwości.

Na jednym z naszych spotkań zaprosiłem ich, aby pozostali bez mówienia, patrząc sobie w oczy, oddychając i próbując poczuć się nawzajem, podczas gdy każdy z nich pozostawał w kontakcie z własnymi odczuciami i nastrojami.

Początkowo nie byli skupieni, śmiech, eskapistyczne słowa i inne typowe reakcje na sytuację , która nie jest częsta i wywołuje pewną niezdarność, oczekiwanie i niemały niepokój. Ale kiedy w końcu udało im się połączyć z empatią, reakcje emocjonalne pojawiły się spontanicznie.

Następnie zachęciłem ich, aby dali się ponieść emocjom, nie cenzurując ich. Łzy napłynęły im do oczu, ich oddech stał się bardziej rytmiczny i płynny, z mniejszym napięciem i większym zaniechaniem. Trzymali się za ręce i autentyczny, szczery i pełen pożądania uścisk był ostatnim momentem ich doświadczenia.

Po rozmowie o tym, co się wydarzyło, zgodzili się co do miłości i akceptacji, którą odczuwali w drugiej osobie, co doprowadziło ich do zdramatyzowania codziennej rzeczywistości i uświadomienia sobie, że chcą kontynuować razem.

Zrozumieli, że muszą szukać przestrzeni, w których mogliby się spotkać i wypłynąć ze spontaniczności, poza rutyną i automatyzmem dnia codziennego.

To doświadczenie można odtworzyć w dowolnej przestrzeni, w której konieczne jest zmierzenie się i rozwiązanie nieporozumień, różnic i urazów.

Ponieważ empatia, zarówno w zakresie percepcji, jak i komunikacji, okazuje się cennym narzędziem do poprawy naszych relacji i odzyskania naszej ludzkiej istoty, co jest gwarancją harmonijnego społeczeństwa.

Jak wzmocnić empatię?

Możemy wyjść na zewnątrz, aby znaleźć korzyści płynące z empatii, wprowadzając drobne zmiany w życiu, które przybliżają nas do innych.

• Zmodyfikuj nasze środowisko. Ważne jest, aby w przestrzeni rodzinnej i szkolnej szanować indywidualny rytm, nawiązywać relacje oparte na miłości i tolerancji oraz promować aktywne słuchanie i kreatywność.
• Zmniejsz dzienny rytm. Oznacza to życie bez pośpiechu, zgodnie z biologicznymi rytmami, bycie świadomym upływającego czasu i szukanie przestrzeni samotności, w których można kultywować wewnętrzne słuchanie poprzez medytację, świadomość ciała i oddychanie.
• Poznaj inne rodzaje dialogów. Aby wzmocnić intymność i komunikację niewerbalną w grupie iz partnerem, pomocne może być uczestnictwo w przestrzeniach rozwoju osobistego, w których pracuje się z empatią.
• Żyj bez uprzedzeń. Wygodne jest słuchanie w związkach, unikanie uprzedzeń, osądów oraz klasyfikowanie lub etykietowanie ludzi.
• Odtwórz się na łonie natury. Spędź trochę czasu w nim, czując i chwytając jego dźwięki, aromaty, kolory …

Jeśli słuchamy drugiego bez strachu i uprzedzeń, komunikacja będzie głęboka, funkcjonalna, a przez to skuteczna.