Chodź, aby się zrelaksować i zadbać o sylwetkę

Chodź, aby się zrelaksować i nadać sylwetce formę

Gerard Arlandes

Ruchy wykonywane podczas chodzenia dają efekt masażu całego ciała, który odpręża i dodaje energii. Działając zgodnie z rytmem, oddechem, spojrzeniem lub sumieniem, korzyści mnożą się.

Zanim nauczymy się mówić, otrzymujemy dar, który wzmacnia nasze ciało, poprawiając nasze możliwości fizyczne, psychiczne i duchowe oraz pomagając nam w procesie życia: chodzenie.

Kiedy jest czas na kilka rzeczy, a jednak organizm woła o jakiś trening lub lekarz uprzejmie to doradza, łatwo jest mieć pod ręką miejsce, gdzie można spacerować lub spacerować.

Chodzenie jest łatwym lekarstwem na złagodzenie niepokoju w życiu codziennym: kiedy czujesz presję w pracy, nie oddychasz wchodząc po schodach lub zmartwienia nie pozwalają Ci zasnąć.

Chodzenie reguluje ciśnienie krwi i cholesterol, daje masaż serca, działa korzystnie na remy, artretyzm i chorobę zwyrodnieniową stawów, aktywuje mięśnie, kości i różne układy organizmu. W ten sposób dostarcza niezbędnej energii do podjęcia codziennych zajęć spokojnie i odprężająco, radośnie i w zgodzie z samym sobą.

Chodzenie jest ruchem wyłącznie ludzkim

Kiedy pierwszy człowiek przestał chodzić na czworakach i wstał, oddzielił ruch górnej części ciała od ruchu dolnej, tym samym przestając chodzić jak małpy. Istoty ludzkie, aby zrobić krok do przodu, przesuwając prawą stopę obok prawej nogi i biodra, przesuwamy również klatkę piersiową, lewą rękę i lewą rękę. W kolejnym kroku postępujemy zgodnie z procesem odwrotnym, wykonując drobne zwroty akcji, które wyróżniają nasz spacer.

Zdaniem naukowców to wydarzenie oznacza początek zmiany dla człowieka i ma trzy podstawowe konsekwencje:

1. Wpływa na wielkość i pojemność mózgu , który rozwija się tak, jak znamy go dzisiaj
2. Rozszerza możliwości układu nerwowego jako przekaźnika ruchu do mózgu
3. Dzięki możliwości łatwego obracania głowy, a także włączania się, człowiek rozszerza swoje pole widzenia do 360º i organizuje dynamikę ciała zgodnie z tą zmianą.

Jak poprawić jakość ruchu

Niejednorodny przepływ miednicy i żeber są niezbędne do usprawnienia układu nerwowego i mózgu. Jak aktywny? Po pierwsze, zauważenie ruchu w tych częściach ciała podczas chodzenia. Jeśli nie, wykonamy następujące ćwiczenie:

1. Obejmujemy się, przykładając prawą rękę i rękę do lewej łopatki, a lewą rękę i rękę do prawej. W tej pozycji idziemy.
2. Jeśli będziemy kontynuować, nie rozróżniając ruchów biodra i klatki piersiowej, zrobimy długie i szybkie kroki. Zauważymy, że ciało reaguje i że klatka piersiowa przesuwa się po łuku w prawą stronę podczas posuwania się lewą stopą oraz po łuku w lewo podczas posuwania się prawą. Robimy 50 kroków.
3. Następnie odwracamy ramiona, to znaczy ramię, które jest powyżej, jest umieszczone poniżej. Robimy jeszcze 50 kroków, czując załamanie ruchu między klatką piersiową a biodrami.
4. Rozpuszczamy ręce i idziemy jak zwykle. Zauważymy, że nasze chodzenie stało się bardziej mobilne i lżejsze. Oddech zostaje uwolniony i przez ciało przebiega przyjemne uczucie wolności.

Znaczenie spojrzenia podczas chodzenia

Każdy człowiek, gdy zaczyna chodzić, powtarza ten sam proces. Wystarczy obserwować dzieci, aby nauczyć się różnych sposobów pomagania nam w chodzeniu. Kiedy dziecko schodzi z podłogi iz wielkim wysiłkiem, trzymając się nóg stołu, wstaje, pierwszą rzeczą, która się aktywuje, są oczy. Obserwuj kolory, które go przyciągają i tam, gdzie kieruje wzrok, zaczyna się ruch. Setki mięśni, układ nerwowy i część mózgu są aktywowane, abyś mógł zacząć chodzić.

To oczy są odpowiedzialne za organizowanie ciała pod kątem ruchu. Taka organizacja będzie musiała być wielokrotnie powtarzana, aby stać się nawykiem i zinternalizować proces. Ale przychodzi czas w dorosłym życiu, kiedy staje się to rutyną. Aby zmienić nabyte wzorce i ponownie uczynić chodzenie praktyką rewitalizującą, możesz wykonać następujące ćwiczenie:

1. Zrób dwadzieścia kroków w linii prostej, patrząc prosto przed siebie, otwierając pole widzenia w górę, w dół i na boki.
2. Potem kolejna dwudziestka patrzy lekko w lewo, bez zbaczania.
3. Tyle samo osób patrzących w prawo , dwudziestu patrzących w ziemię i dwudziestu patrzących w niebo.
4. Następnie nadal idzie ze wzrokiem prosto przed siebie, otwierając pole widzenia, aby odróżnić, co dzieje się po lewej, po prawej stronie, w górę iw dół, nie próbując patrzeć ani obserwować, ale tylko po to, by widzieć.
5. Dzięki temu ćwiczeniu chodzenie zostanie odnowione i da nam pełniejszą wizję nieba, które nas chroni, oraz ziemi, która nas wita. Uczucie przytłoczenia i ucisku zamieni się przestronnością i hojności.

Relaks też idzie

Jeśli zwrócimy uwagę na proces chodzenia, zobaczymy, że przebiega on między napięciem a relaksacją. Jeśli wspieramy to drugim myślą, proces ten staje się metodą relaksacji.

Istnieją również techniki poprawiające postawę ciała podczas chodzenia. Korzyści płynące z chodzenia zależą od ułożenia ciała.

Prawidłowo ustawiony nie musi znosić niepotrzebnych naprężeń i lepiej komunikuje się i organizuje, aby przekazywać energię. Wykonuj następujące ćwiczenia podczas chodzenia po różnych rodzajach powierzchni:

• Płaskie powierzchnie. Jeśli chodzimy po płaskiej powierzchni, po osiągnięciu pożądanego tempa wskazane jest rozpoczęcie wizualizacji, która dostarczy nam energii. Wyobrażamy sobie światło, które idzie w górę: najpierw widzimy je w kroczu, potem w podbrzuszu, podchodzimy do splotu słonecznego, aby przejść do serca, potem do gardła, dalej między oczami i wreszcie tuż nad głową.
• Na ruchomym pasku. Jeśli chodzimy na bieżni, zaprogramujemy potrzebny nam spacer w zależności od wagi i wzrostu. Zaczniemy od programu miękkiego. Programy uwzględniają proces przyspieszania i zwalniania na początku i na końcu marszu.
• W górach. Jeśli wchodzimy na zbocze góry o stromym zboczu, musimy ustawić tułów prawie równolegle do ziemi, aby ułatwić pracę nóg i pleców. Jeśli zejdziemy po zboczu, będziemy musieli zostawić stopę rozluźnioną na ziemi i zginać kolana przy każdym kroku, rycząc nogę i biodro, aby złagodzić uderzenie ciała w kolana.
• Na plaży. Chodzenie bosymi stopami po piasku plaży lub na łące jest przyjemne i jest świetnym masażem dla stóp. W pierwszym przypadku będziemy chodzić w pobliżu fal, mocząc w nich stopy, aby otrzymać morski masaż i przyjąć jego sole, które doceni organizm.

Wybierz odpowiednie obuwie do chodzenia

Ale niezależnie od tego, jak i gdzie chodzisz, chodzenie zaczyna się od stóp. To oni dynamicznie wspierają ciężar ciała na każdym kroku. Dlatego wybór dobrych butów do chodzenia jest niezbędny .

Ważne, żeby ważył niewiele - nie warto przeciągać dodatkowych kilogramów - i musi mieć dobrą przyczepność: najlepiej trzymają buty sznurowane, lepsze niż buty na rzepy czy mokasyny.

I oczywiście nie warto chodzić na długie i kręte spacery, jeśli zakładamy buty z niewielkim obcasem.

Stamtąd wystarczy nosić butelkę wody, aby nawodnić i starać się nieść niewielką wagę. Jeśli nosisz jakąś wagę, najlepiej, aby była w plecaku, który jest ciasny do ciała.

Oddychanie podczas chodzenia

Zwykle w przypadku delikatnego spaceru trwającego kwadrans oddychanie nie wymaga przygotowania. Jego nieświadome mechanizmy z mądrością nagromadzoną w naszych genach przez lata i pokolenia umieszczają ją tam, gdzie powinna i aktywują ją w razie potrzeby.

Jeśli masz zamiar zrobić spacer biegowy, zacznij od delikatnego marszu przez pięć minut, a następnie przyspieszaj jeszcze przez pięć minut, aż osiągniesz pożądane tempo.

Automatycznie zauważymy, że nieświadomy oddech jest utrzymywany w rytmie. Naszym jedynym zadaniem będzie świadome wspomaganie rytmu chodzenia, a co za tym idzie rytmu oddychania, który nabyliśmy.

Jeśli nadal zauważymy, że brakuje nam tchu, przygotujemy systemy i urządzenia uczestniczące w oddychaniu - płuca, przeponę, układ nerwowy, mózg i mięśnie łączące żebra i klatkę piersiową - tak, aby odpowiadały na potrzeby naszego chodzenie, bieganie, spacer lub wchodzenie lub schodzenie ze zbocza. W tym celu wykonamy następujące ćwiczenie stojąc, siedząc lub leżąc na podłodze:

• Dostrzegamy miejsce, w którym lokalizujemy oddech, czas trwania wdechu, wydech i ewentualne przerwy, a także ich rytm.
• Wdychamy normalnie, a następnie wydychamy prawie całkowicie, zatrzymujemy się i wydychamy trochę więcej powietrza w postaci synkopacji. Zatrzymujemy się ponownie i robimy wydech jeszcze dwa razy, a potem liczymy do pięciu bez oddychania. Ponownie inspirujemy i powtarzamy cały proces trzykrotnie.
• Zwracamy uwagę na to, jak zmieniło się położenie powietrza, czas jego trwania i jakość. Powtarzamy ćwiczenie, ale pod koniec wdechu wykonujemy trzykrotną synchronizację, zatrzymujemy się, liczymy pięć i robimy wydech.
• Po tym ćwiczeniu zaobserwujemy, że nasza wydolność oddechowa wzrasta, wydłuża się, zajmuje więcej miejsca w organizmie. Mamy już oddech gotowy do chodzenia.

Długa droga zaczyna się od jednego kroku

Kiedy poczujemy się gotowi i wypróbujemy różne sugerowane sposoby chodzenia, przestaniemy o tym myśleć. Ciało ma pamięć i je zapamięta. Jedną z największych zalet chodzenia jest to, że można go wykonywać o każdej porze dnia i nie wymaga dodatkowego gadżetu.

Więc chodźmy. Cieszmy się chwilą, krajobrazem, niebem, ruchem, radością, z jaką komórki wymieniają energię podczas spaceru i dajmy się zarazić ich radością i hojnością.