Twarze zakryte maskami: czy wpłynie to na nasz sposób komunikowania się?
María José Muñoz (psychoterapeuta)
Sam gest naszych ust pomaga nam wyrazić setki emocji. Teraz, kiedy musimy nosić maskę, aby wchodzić w interakcje ze współpracownikami, sprzedawcami, kelnerami, studentami, wszelkiego rodzaju ludźmi, którzy przechodzą przez ruchliwe ulice … jak będziemy musieli dostosować nasz język?
Ani-Kolleshi-Unsplash
Na ogół nie jesteśmy świadomi tego, jak nasze gesty zmieniają się automatycznie w zależności od tego, co czujemy w każdym momencie. Jest to język nabyty, który pomaga nam się komunikować: obserwując u innych pewne gesty, jesteśmy w stanie wywnioskować, co się z nim dzieje, jak się czuje, czy żartuje, czy mówi poważnie …
Kiedy zakrywamy usta maską lub maską (coś, co już robimy w naszym środowisku pracy, w zakładach pracy, na ruchliwych ulicach …), tracimy nieobliczalny poziom komunikacji. Jak nieobliczalne będzie wszystko, co będziemy musieli wymyślić na nowo, aby zrekompensować te deficyty.
Gesty mimiczne są tak ważne w naszej komunikacji, że aby komunikować się za pośrednictwem wiadomości w sieciach społecznościowych lub przez telefon, musimy wspierać tekst emotikonami, twarzami, na których pociągnięcie ust i gest oczu pomagają nam je przekazać. różne emocje, których czasami same słowa nie są w stanie wyrazić.
W prawdziwym życiu istnieją tysiące niuansów, tysiące twarzy, które uczymy się rozszyfrować. Nie zapominajmy, że tylko ustami jesteśmy w stanie wyrazić radość, złość, znudzenie, miłość, znudzenie, odrzucenie, troskę i bardzo długie itd. Emocje. A jeśli dodatkowo połączymy gesty ust z oczami, mamy spektakularny wachlarz możliwości.
Teraz, gdy maski pozbawią nas tych informacji, będziemy musieli zrekompensować tę stratę gestami rąk, łokcia lub całego ciała. Ekspresja ciała będzie naszym sprzymierzeńcem.
Czy będziemy musieli na nowo wynaleźć nasz język?
Właśnie dzisiaj spotkałem na ulicy małą dziewczynkę w wieku około osiemnastu miesięcy, która niepewnie stawiała pierwsze kroki. Byłem bardzo rozbawiony i kiedy patrzyła na mnie, uśmiechnąłem się do niej.
Nagle zdałem sobie sprawę, że w mojej masce to stworzenie nie widziało mojego uśmiechu. Tylko niewielka zmarszczka w oczach, której oczywiście nie uchwycił, więc kontynuował, wyglądając na zdziwionego.
Z tego odcinka wynika cała seria pytań, które pominęliśmy w technicznych debatach dotyczących używania masek. Niektóre z pytań mogą brzmieć: Czy odbiorcy naszych informacji będą tacy sami i czy będą umieli je rozszyfrować w ten sam sposób? Czy będziemy musieli przyjąć nowe kody ekspresji? A co zrobimy z poprzednimi?
W jaki sposób mamy zamiar dostarczyć mnogość gestów, których używamy na naszej twarzy?
Prawdą jest, że zawsze mamy słowo, ale trzeba będzie szukać wielu słów, aby móc wyjaśnić uczucia i reakcje, które zwykle są raczej instynktowne. To wychodzi z żołądka i serca. Mimo wszystko będzie to wymagało wysiłku.
Jak zrekompensować utratę komunikacji, gdy jest to konieczne
Może się zdarzyć, że dorośli, którzy się znają lub są na tej samej „fali”, nie wymagają tak dużego wysiłku. Konieczna będzie jednak praca z nowymi kontaktami, czy to w świecie pracy, czy w świecie społecznym. Bardziej niż kiedykolwiek musimy pamiętać, do której grupy należy osoba, do której się zwracamy. I bardzo inaczej w przypadku grup specjalnych:
- Jeśli są małymi dziećmi lub mają deficyty poznawcze
Byłoby dobrze, gdyby z miękkim głosem rola odgrywana przez maskę była zintegrowana jako pierwsza. Możemy coś wymyślić - choć w ramach pewnej prawdy - aby się nie przestraszyli lub nie stworzyli dodatkowej nieufności. Następnie pomoże nam towarzyszyć naszej mowie przyjemnymi dla nich gestami dłoni.
- Większa wrażliwość na ludzi, którzy cierpią z powodu mniej lub bardziej poważnych konfliktów psychicznych
Dla tych, którzy cierpią na społeczny typ fobii (agorafobie lub jakikolwiek inny typ), konfrontacja z kimś zakrytym może wywołać więcej cierpienia. Uspokajanie ich głosem i uprzejmymi gestami może obniżyć ich niepokój i możemy się z nimi komunikować.
Coś podobnego może się zdarzyć w przypadku paranoi lub osób, które są bardzo nieufne wobec ludzi. Rozmawianie i wyjaśnianie, kim jesteśmy, przyjaznym tonem, pozwoli nam zrelaksować się w sytuacjach.
- Uwaga podczas komunikowania się z bardzo starymi ludźmi
Chociaż zdają sobie sprawę, że maski mają nas wszystkich chronić, nie zobaczenie twarzy osoby, która na nie patrzy, może ich przestraszyć. Powitanie ich i rozmowa o czymś, co ich interesuje , obniży ich czujność.
Jest całkiem jasne, że to, co wcześniej rozwiązano z małym uśmiechem, zdziwioną lub oburzoną twarzą, teraz będzie wymagało przeprowadzenia całej mentalnej kalkulacji dotyczącej tego, jak przekazać te same uczucia ze zmniejszoną mimiką w zasadniczej części, twarzy cały. Ponieważ, jak to się mówi, twarz jest zwierciadłem duszy, ale nie tylko oczu.
