W miłości nie musisz się poświęcać
Nie musisz poświęcać swojej pracy. Nie twoje obawy. Nie twoje relacje rodzinne. Ponieważ miłość jest zawsze czymś, co musi uczynić cię lepszym. To musi poprawić to, czym już byłeś.
Nie musisz poświęcać spędzania czasu ze znajomymi.
Nie musisz rezygnować ze swojej przyjaźni ze swoimi byłymi.
Nie musisz poświęcać żadnych nowych przyjaciół, których możesz zdobyć.
Nie musisz poświęcać swojej pracy.
Nie twoje obawy.
Nie twoje relacje rodzinne.
Nie twój cień.
Nie twoje czytanie.
Nie twoje chwile samotności.
Nie musisz poświęcać tego, kim byłeś.
To, co cię uszczęśliwiło.
W miłości nie musisz się poświęcać.
Ponieważ miłość nie jest ofiarą.
Nie musisz oferować czegoś z siebie, żeby zostać zabitym.
Nie musisz anulować.
Ponieważ miłość jest zawsze czymś, co musi uczynić cię lepszym.
To musi poprawić to, czym już byłeś.
Musisz być szczęśliwszy, kiedy wychodzisz sam na sam ze swoimi przyjaciółmi, ponieważ masz miłość.
Musisz bardziej cieszyć się samotnością, ponieważ masz miłość.
Musisz żyć prościej, ponieważ masz miłość.
Ponieważ miłość ułatwia życie innym.
Ma towarzyszyć temu drugiemu.
Ma to uczynić go lśniącym, aby wierzył, że poradzi sobie ze smutnymi i okropnymi rzeczami na tym świecie.
W miłości nie musisz się poświęcać.
Zakochani musisz dawać rzeczy, które trafiają do wspólnego miejsca, które nie istniałoby bez Ciebie.
Druga osoba też musi dać temu wspólnemu miejscu.
Ponieważ miłość zawsze się buduje.
A ofiara zawsze oznacza rezygnację.
Miłość jest przeciwieństwem rezygnacji.
Miłość wymaga szacunku.
Pod opieką.
I w wolności drugiego.
Miłość to wiara i tworzenie.
To potwierdza, że jesteś wszystkim, czym wiedziałem, że jesteś.
W obcym wyglądzie.
To pewność siebie.
Dopóki nadejdzie koniec
