Połącz się ze swoją esencją, aby stawić czoła zamknięciu
Kiedy łączymy się z naszą wewnętrzną esencją, uzyskujemy dostęp do naszych zasobów naturalnych, aby stawić czoła trudnościom płynącym z miłości.
Posłuchaj przewodnika medytacji Lidii González Alija:
Isabell Winter / Unsplash
Zamknięcie się wydłuża i dla wielu z nas stanowi osobiste wyzwanie na różnych poziomach: zawodowym, społecznym, emocjonalnym itp. Kiedy używamy umysłu, aby stawić czoła wyzwaniom życiowym, często stają się one problemami do rozwiązania i źródłem frustracji i niepokoju.
Jeśli pozwolimy sobie na dostęp do podstawowego miejsca miłości w nas, problemy znikną, aby zrobić miejsce na okazję.
Co mamy na myśli, mówiąc o esencji?
Zgodnie z wieloma duchowymi i humanistycznymi prądami wszyscy rodzimy się uosobieniem pewnych podstawowych cech, wśród których są miłość, zaufanie, bezpieczeństwo, wolność… Taka jest nasza prawdziwa natura. W trakcie naszego doświadczenia życiowego tworzymy iluzję, że brakuje nam części tej esencji.
Oznacza to, że aby czuć się kompletnymi, nieświadomie tworzymy strategie, które wypełniają z zewnątrz to, co postrzegamy jako pustkę. Ten automatyczny i nieświadomy sposób zachowania jest naszym uwarunkowaniem i często jest źródłem blokad, ograniczeń i zależności w naszym życiu.
Poprzez medytację możemy je sobie uświadomić, a dodatkowo połączyć się z tą przestrzenią możliwości i jedności z całością.
To tam znajduje się nasza pełna wewnętrzna esencja i tam realizujemy naszą prawdziwą naturę i nieograniczony potencjał.
Kiedy łączymy się z tą podstawową przestrzenią wewnętrzną, bloki i ograniczenia, które postrzegaliśmy, rozpuszczają się i możemy widzieć naszą teraźniejszość i przyszłość oraz stawić im czoła z jasnością, nadzieją i miłością.
Jak medytować, aby połączyć się ze swoją esencją
Usiądź w pozycji, w której czujesz się komfortowo i możesz wyprostować plecy. Zamknij oczy. Połącz się ze swoim oddechem i zakotwicz się w jego przepływie podczas wdechu i wydechu.
Postępuj zgodnie z poniższymi parami wskazówek w taki sposób, aby podczas wdechu połączyć się z odczuciem, które wywołuje pierwszy, a podczas wydechu z uczuciem następnego. Skoncentruj się na każdej parze przez 3-4 pełne cykle oddechowe:
- Wdychając, wiem, że robię wdech. Robiąc wydech, wiem, że robię wydech.
- Ląduję tu i teraz. Nic do roboty, po prostu bądź.
- Świadomy swojego ciała. Rozluźniam ciało.
- Wizualizuję siebie jako kwiat. Świeżość.
- Wizualizuję siebie jako górę. Solidność.
- Wizualizuję siebie jako spokojną wodę. Wierna refleksja.
- Wizualizuję siebie jako drzewo o silnych korzeniach. Stabilność.
- Wizualizuję siebie jako gwiazdę. Jasność.
- Wizualizuję siebie jako przestrzeń. Wolność.
- Świadomy tego, że wszechświat jest we mnie. Jedność z wszechświatem.
Pozwól sobie poczuć jedność ze wszechświatem i daj mu przestrzeń, oddychając głęboko, otwierając swoje serce postawą, kładąc dłoń na piersi i uśmiechając się na twarzy.
Poczuj ogromną przestrzeń nieskończonych możliwości, swoją prawdziwą nieograniczoną jaźń.
Z tego uczucia wybierz intencję, która je zawiera i przenieś ją na resztę dnia lub w kolejne dni. Podziękuj sobie za ten czas i za ten zamiar. Otwórz oczy.
