Kiedy wyjdziemy z tego …

Kiedy wyjdziemy z tego całego zamknięcia. Kiedy odzyskamy część tego, co nazywają wolnością. Kiedy granice znów są tym, co chcemy podróżować. Nie zapominajmy o tym, co ulotne i kruche.

Głos Roya Galána to podcast autorstwa pisarza Roya Galána dla magazynu Mentesana. Posłuchaj tego i udostępnij.

Baylee Gramling / Unsplash

Nic nie trwa wiecznie.
Nie miłość.
Nie twoja babcia.
Nie róg ulicy, na którym bawiłeś się jako dziecko.

Nic nie trwa wiecznie.
Absolutnie wszystko się skończyło.
Lato się skończyło.
Na drzewie kończą się pomarańcze.
Brakuje pożądania.

Nic nie trwa wiecznie.
Czasami coś zmienia wszystko.
Wszystko, co uważałeś za bezpieczne.
Niezmienne i prawdziwe.
Znika.

Nic nie trwa wiecznie.
Chociaż przyzwyczailiśmy się do przytulania.
Widzieć ten sam krajobraz w kółko.
Ponieważ jeśli zrobimy jedną rzecz, będzie to miało ten sam skutek w kółko.

Ale nic nie jest wieczne.
Czasami dom, w którym dorastałeś, jest burzony.
A twoja babcia została zabrana przez wirusa.
Czasami drżenie.

Ten, który psuje twoje rzeczy.
To ich ukrywa.
Porusza nimi.
I już nie jesteś taki sam.

Czasami egzystencja się zatrzymuje.
Jest zdeformowany.

Na twoich oczach staje się nierozpoznawalny.
I nie wiesz, czy to, co widzisz, jest rzeczywistością.
Ale to jest.
Chociaż wydaje się, że to zły sen.

Nic nie trwa wiecznie.
Musisz więc szanować czas za to, czym po prostu jest.
Wspaniała okazja.
Lśniące i jasne.

Teraz nadal daje nam wybór i możliwość.
Aby kontynuować tutaj.
Nigdy nie wrócimy.
Nic nie będzie.

Więc kiedy wydostaniemy się z tego całego zamknięcia.
Kiedy odzyskamy część tego, co nazywają wolnością.
Kiedy granice znów są tym, co chcemy podróżować.
Nie zapominajmy o tym, co ulotne i kruche.

Nie zapominajmy o tym zdumieniu bycia razem na świecie.
Bo tylko w ten sposób.
Pamiętam tylko, że nic nie jest wieczne.
Jedyne, co wiemy na pewno, to to, że wszystko się skończy.
Naprawdę możemy wycenić każdą rzecz w odpowiedniej mierze.

Każdy gest, każdy wybór, każdy pocałunek.
Każdy dotyk, każde pożegnanie.
Każde wypowiedziane słowo.
Wybierając go z troską i szacunkiem.
Jakby to był ostatni.

Bo tak może być.
A my, nie wiedząc o tym.

Kiedy możemy wrócić na planetę.
Zastanówmy się, czy warto nienawidzić innych.
Jeśli chcemy wykorzystać naszą przestrzeń do zranienia i zranienia.

Albo wręcz przeciwnie.
Postanowimy kochać.
Zdecydujemy o dobroci.
Zdecydujemy o dobroci.
Aż do końca naszych czasów.