Syndrom porzucenia. Czy powinienem bardziej kontrolować swoje dziecko? Czuję się wiecznie niezadowolony.
Jorge i Demián Bucay co tydzień odpowiadają na Twoje wątpliwości i konflikty. Dziś mówimy o uczuciu permanentnego niezadowolenia, nieporozumieniach w edukacji dzieci i poczuciu skrajnej samotności.
W niczym nie mogę znaleźć satysfakcji
Czasami mam poczucie błądzenia bez celu: stawiam sobie cel i zaczynam pracować nad jego osiągnięciem, ale kiedy w końcu go osiągam, nie znajduję satysfakcji, jakiej oczekiwałam. Więc myślę, że się myliłem, zmieniam swój cel, a kiedy ponownie go osiągam, czuję się równie niezadowolony. Jaki mam problem? Nie wiem czego chcę? A może jestem zbyt podekscytowany moimi planami?
Marta, Madryt
Droga Marta:
- Uważamy, że problem, który nam stawiasz, jest dla nas bardzo interesujący, ponieważ jest bardzo powszechny w świecie zachodnim, gdzie coraz większy nacisk kładzie się na konsumpcję. To doprowadziło nas do przekonania, że życie składa się z „posiadania” nie tylko dóbr materialnych, ale także wielu innych rzeczy: sukcesu, statusu, piękna, więzi …
- Problem w tym, że posiadanie samo w sobie jest niezadowalające, więc nic, co można osiągnąć, nie daje satysfakcji . Osiągnięcia mogą przynieść mniej lub bardziej intensywną i mniej lub bardziej trwałą radość, ale nie satysfakcję, a tym bardziej szczęście. Życie nie polega na osiąganiu celów, jak na zbieraniu figurek.
To, co może przynieść nam pewną satysfakcję, to znalezienie kierunku, w którym możemy się rozwijać jako ludzie; to znaczy dbamy o „bycie”, a nie o „posiadanie”.
- To jest Twoje zadanie. Znalezienie kierunku, w którym możesz iść naprzód, czując, że Twoja istota coraz bardziej poszerza swoje horyzonty … Być może w ten sposób odnajdziesz spokój bliski satysfakcji .
Sprawuj kontrolę nad dziećmi
Mój syn właśnie skończył 18 lat i chociaż jest jeszcze dość niedojrzały, jego ojciec zawsze chce wiedzieć, z kim się spotyka i co robi. Ta kontrola wydaje mi się przesadna. Poza tym mój syn wkrótce wyjedzie na studia do innego miasta i wiem, że wtedy będzie robił co zechce. Jak mogę przekonać męża, że zbyt duża kontrola może przynieść odwrotny skutek?
Dolores, Huesca
Droga Dolores,
- Prawdą jest, że nie jest łatwo zdefiniować, jak daleko należy opiekować się dziećmi bez nadmiernej ochrony, a jak daleko im pozwolić, nie narażając ich na ryzykowne sytuacje, więc jest naturalne, że ty i twój mąż nie zgadzacie się w tej kwestii i oboje uważacie swoje racje za uzasadnione.
- Problem w tym, że najprawdopodobniej przekazujesz swoje różnice swojemu synowi. Ty i twój mąż musicie znaleźć stanowisko, które będziecie mogli zajmować oboje , stanowisko, które choć nie odzwierciedla dokładnie tego, w co wierzy każdy z was z osobna, jest jak najbardziej zbliżone do waszej opinii jako pary rodziców.
- I ostatnia rzecz, fakt, że twój syn przestaje z tobą mieszkać, nie oznacza, że zrobi „cokolwiek zechce”.
Dobra edukacja to taka, którą dziecko może przyswoić i która towarzyszy mu, dokądkolwiek się udaje, a nie taką, która jest utrzymywana tylko wtedy, gdy obecna jest władza.
Zespół porzucenia
Jestem dorosłą kobietą w pewnym wieku, bardzo żywotną i wesołą. Jednak przez całe życie cierpiałem z powodu samotności. Jako dziecko spędzałem dużo czasu sam, ponieważ moi rodzice dużo pracowali; potem spędziłem kilka lat w szkole z internatem. Mój pierwszy mąż zginął w wypadku, a drugi często podróżuje. Od moich dzieci i bliskich krewnych wiele mnie złamało. Jak możesz sobie poradzić z tym brakiem?
Patricia, Viña del Mar (Chile)
Droga Patricio,
- Aby złagodzić poczucie samotności, bardzo ważne jest, abyś kontynuował to, co zrobiłeś, wysyłając nam to zapytanie: wyjaśnij swój brak, porozmawiaj o tym, co czujesz i powiedz innym o swojej potrzebie towarzystwa.
Jednym z największych problemów związanych z samotnością jest to, że wywołuje wstyd, a zatem mówienie o niej jest trudniejsze.
- Nasze miasta są pełne ludzi, którzy czują się samotni, a każdy z nich wierzy, że jest jedyny w takiej sytuacji, bo nikt nie odważy się wyznać sobie chęci spotkania . Niestety nauczyliśmy się, że potrzebowanie innych jest rodzajem słabości lub wady charakteru. Ale nic nie jest dalsze od natury ludzkiej, która z definicji jest towarzyska i wiążąca.
Nadszedł czas, abyś zajął się swoją samotnością i zadał sobie pytanie: „Co zrobię z moją samotnością?”
- Mówisz nam, że wiele osób nie było z tobą tak, jak byś chciał. Rozumiemy, że jest to bolesne, ale ciągłe przeglądanie historii o swoim porzuceniu sprawi, że jeszcze bardziej zatopisz się w użalaniu się nad sobą.
- Zachęcamy do zajęcia się tą sytuacją i szukania tego, czego potrzebujesz. Przejrzyj linki, które masz i zobacz, czy któreś z nich może pokryć twój brak. Jeśli tak, nie wahaj się zrobić pierwszego kroku. W przeciwnym razie będziesz musiał zacząć odwiedzać nowe obszary, aby nowe spotkania mogły mieć miejsce.
Wyślij nam swoje zapytanie na adres [email protected], a my zajmiemy się nim w kolejnych biurach.
