Ból czyni nas ludźmi
Jesus Garcia Blanca
Wszyscy odczuwamy różne rodzaje bólu przez całe życie i dlatego możemy zrozumieć cierpienie innych. Ta empatia łączy nas z innymi i zachęca do okazywania uczuć i solidarności.
Ból to nieokreślone doświadczenie.
Poza parametrami patofizjologicznymi, neuroprzekaźnikami, nocyceptorami, substancjami algogennymi i inną terminologią akademicką, obszar bólu jest całkowicie osobisty i nieprzenoszalny : wyobrażenie o tym, co cierpi inna osoba, możemy uzyskać tylko dlatego, że pamiętamy własne doświadczenie cierpienia.
Właśnie ten subiektywny charakter, który sprawia, że ból jako doświadczenie nie daje się przekazać, pokazuje nam, w jakim stopniu jest on nierozerwalną częścią tego, co żyje: nie możemy żyć bez bólu, ponieważ życie oznacza przede wszystkim odczuwanie , czyli rozsądne komunikowanie się z tym, co nas otacza. .
Moglibyśmy więc ująć to inaczej: czy można odczuwać tylko to, co uważamy za przyjemne?
Czy można wybrać a la carte to, co chcemy czuć - szczęście, ciepło, zabawę… - i uniknąć przykrych, bolesnych, bolesnych uczuć? To, co wiemy o ludzkim zwierzęciu, mówi nam, że nie.
Ceną za blokowanie negatywnych, gorzkich lub nieprzyjemnych emocji jest blokowanie wszystkich emocji , ponieważ wszystkie podążają tą samą ścieżką , złożoną trasą, której znamy tylko niewielką część, tę najbardziej widoczną, którą możemy fizycznie kontrolować i opisywać na poziomie fizjologicznym i biochemicznym.
Prawdą jest, że możemy interweniować na tych poziomach za pomocą leków lub elektroterapii i że interwencja ta może być opatrznościowa, gdy ból przekracza pewne granice. Ale nie możemy zapominać, że jeśli odetniemy wszystkie drogi, jeśli zamkniemy drzwi łączące nas ze światem, emocje przestaną płynąć.
Istotna funkcja bólu
Istnieją co najmniej trzy powody, dla których ból - o ile utrzymuje się go w możliwych do zniesienia granicach - jest nie tylko nieodłączny od życia, ale także pełni ważne funkcje w jego podtrzymywaniu.
- Przede wszystkim ból jest częścią mechanizmów ochronnych i leczniczych : jest fizycznym sygnałem alarmowym, który pomaga nam zapobiegać wypadkom i dolegliwościom lub je lokalizować, a nawet może sygnalizować - jeśli nauczymy się rozszyfrować ich język - głębsze zaburzenia.
- Po drugie, uczucia są jak burze, które nami wstrząsają, w których mieszają się doznania wszelkiego rodzaju, nawet przeciwne. I w tej burzy, w tych wstrząsach emocjonalnych, to właśnie dwoistość pozwala nam odróżnić światło w ciemności, siłę w słabości, działanie w bierności, przyjemność w obliczu bólu. Ta podwójna wizja, którą taoizm syntetyzuje w koncepcjach ying i yang jako przeciwstawne i uzupełniające się siły , uczy nas, że każda rzecz potrzebuje swojego przeciwieństwa, aby istnieć, i że przeciwieństwa są jednocześnie współzależne, ponieważ każda z nich zawiera ziarno. z drugiej.
- Po trzecie, istnieje bardziej subtelny ból, ważniejszy w skali globalnej, który moglibyśmy nazwać bólem społecznym : jest to emocja, która łączy nas z innymi , pomaga nam odczuwać cierpienie innych i zachowuje się jak alarm społeczny, który ostrzega nas przed niesprawiedliwości, zbiorowe cierpienia, zagrożenia dla społeczności, katastrofy dla ludzkości.
Dzielenie bólu innych jest już sposobem na ulgę drugiemu. Ale dodatkowo empatia skłania nas do pomocy, współpracy, udziału w zbiorowych sprawach i walkach społecznych.
W świecie pełnym nierównowagi i niesprawiedliwości znieczulenie się przed tym społecznym bólem może być kuszące. Co znamienne, nazywamy tę postawę lenistwem , co oznacza, że ci ludzie nie są krzywdzeni przez społeczność.
Ból jest zatem częścią więzi emocjonalnych, które sprawiają , że jesteśmy świadomi naszego przeplatania się w sieci życia i nadają jej głębszy sens.
