Jak podjąć decyzję. Czy jestem zbyt wrażliwy? Nienawidzę urodzin!
Jorge Bucay
Jorge i Demián Bucay co tydzień odpowiadają na Twoje wątpliwości i konflikty. Dziś mówimy o żalu, emocjonalności i radości z naszego wieku.
Trudno mi podjąć decyzję
Kilka miesięcy temu byłem zmuszony rzucić pracę, ponieważ atmosfera była bardzo napięta. Kierownictwo firmy zamiast rozwiązywać problemy, raczej je zwiększało, jakby sytuacja na nich korzystała. Spędziłem kilka miesięcy próbując o tym zapomnieć, próbując zająć umysł innymi rzeczami, ale nie mogę. Czasami zastanawiam się, czy może powinienem był tam kontynuować, nawet jeśli nie tego chciałem dla siebie w tamtym czasie. Czy pomyliłem się w swojej decyzji?
Olga, Madryt
- Droga Olga: Kuszące jest zadawanie sobie pytania, czy się myliłeś, czy nie , ale uważamy, że nie jest to pytanie, które może doprowadzić Cię do konstruktywnego miejsca. Nie ma sensu myśleć o tym, co zostawiłeś, i podejmować niemożliwe do zweryfikowania domysły.
- Po pierwsze, ponieważ nie można wiedzieć, co by się stało , gdybyś wybrał inną drogę. To, że „inny byłby lepszy” jest iluzją, którą ludzie tworzą, by się bojkotować. Ważne jest to, że w tamtym momencie czułeś, że to była dobra decyzja, że była dla Ciebie najlepsza.
Wolność to cudowna rzecz, ale nie jest to łatwe zadanie, ponieważ kosztuje świadomość, że zawsze coś zostanie po sobie.
- Z pewnością najlepszą rzeczą, jaką możesz teraz zrobić, jest skupienie się na teraźniejszości i pójście dalej.
Nienawidzę swoich urodzin
Niedługo skończę 50 lat i jest mi bardzo źle, bo czuję, że życie mi się wymyka. Jako matka czułam się bardzo spełniona, ale mój 20-letni syn staje się coraz bardziej niezależny i naturalnie mniej mnie potrzebuje. Poza tym moi współpracownicy są nieco młodsi ode mnie, co sprawia, że czuję się jeszcze starsza. Jak mogę zmienić swoje nastawienie? Pilar, Toledo
- Droga Pilar, urodziny mogą być świętem kolejnego roku na naukę i rozwój.
- Z tego, co mówisz o swojej roli jako matki, powinnaś być dumna , ponieważ wydaje się, że udało Ci się zapewnić dziecku niezbędne narzędzia, aby mogło podróżować własną ścieżką.
- Zresztą ważne byłoby, abyście zrozumieli, że etap młodości niekoniecznie jest najlepszy , jak proponuje społeczeństwo konsumpcyjne.
- Radość z tego etapu życia będzie zależeć od Ciebie, od tego, co zaproponujesz na przyszłość. Spróbuj znaleźć nowe wyzwania i w pełni wykorzystaj to doświadczenie.
Czy jestem zbyt emocjonalny?
Chociaż uważam się za osobę pewną siebie, nie mogę powstrzymać się od płaczu. Krótka dyskusja z kimś, chęć porozmawiania o czymś, co mnie niepokoi lub oglądanie w telewizji obrazów, które poruszają wrażliwość, wystarczy, że zacznę płakać. Chciałbym zapanować nad swoją emocjonalnością, ponieważ wiele razy trudno mi tak łatwo płakać. Co mógłbym zrobić?
Flora, Sewilla
- Droga Flora, nie ma nic złego w wyrażaniu swojej wrażliwości . W rzeczywistości najlepszą rzeczą, jaka może się przydarzyć emocji, jest to, że znajduje ona sposób ekspresji. Jeśli zostanie uwięziony w tobie, może skończyć się ujawnieniem w bardziej nieprzyjemny sposób.
- Jedynym problemem jest to, że używasz swoich łez - świadomie lub nie - aby uniknąć czynienia z argumentów lub konfrontacji z kimś. W takim przypadku konieczne jest, abyś wyraził swój sprzeciw lub dyskomfort, a aby to zrobić, nie uważamy, że powinieneś powstrzymywać płacz, ale ważne jest, abyś nawet ze łzami mógł powiedzieć, co myślisz.
- We wszystkich innych przypadkach, kiedy płacz jest przejawem tego, co naprawdę czujesz , a nie wstydu, powinieneś czuć się dumny. Płacz z podniesioną głową.
Wyślij nam swoje zapytanie na adres [email protected], a my zajmiemy się nim w kolejnych biurach.
