Bez uczciwości nie ma miłości

Proszą nas, abyśmy nie ufali człowiekowi, nawet jeśli mówi nam, że jest wierny. Ale budowanie relacji z nieufności jest skazaniem jej na koniec. Dlaczego nas okłamują? Jak oprzeć relację na zaufaniu?

Kiedy pytają mnie, czy jest jakiś klucz do pracy dla pary, zawsze odpowiadam to samo: uczciwość i hojność.

Ale uczciwość, w dominującym modelu par heteroseksualnych, rzuca się w oczy przez jej brak. Wystarczy spojrzeć na wskaźnik niewierności lub odsetek mężczyzn w związku, którzy wynajmują prostytuujące się kobiety.

Kolejne przerażające dane, które pokazują, że mężczyźni nie są tak uczciwi, jak można by się spodziewać: w niektórych krajach 90 procent kobiet zarażonych wirusem HIV pozostawało w monogamicznym i stabilnym związku .

Oznacza to, że została przekazana przez ich mężów (którzy oczywiście nie okazali się monogamiczni).

Dane są tak rażące, że nawet władze zdrowotne proszą nas o systematyczne stosowanie prezerwatyw, aby zapobiec uderzeniu nas przez naszych partnerów chorobami przenoszonymi drogą płciową.

Krótko mówiąc, proszą nas - zalecają - abyśmy w ogóle nie ufali za każdym razem, gdy mężczyzna mówi nam, że jest wierny i nie utrzymuje relacji poza parą.

Kobiety, które strzegą swojej miłości

W obliczu nieuczciwości proszą nas o nieufność. Dylemat, bo budowanie relacji z nieufności jest skazaniem jej na koniec od początku.

Skazuje nas na życie w stanie podejrzliwości i ciągłej zazdrości, zmusza do życia w niepewności i czujności.

Wiele kobiet tego typu relacji opartych na nieufności czyni je policjantami i strażnikami więziennymi, ponieważ wierzą, że jeśli będą kontrolować swoich partnerów, zapewnią, że nie będą niewierne.

Ale ani zazdrość, ani kontrola, ani zaborczość nie służą budowaniu zaufania niezbędnego do budowania relacji.

Zaufanie pojawia się tylko wtedy, gdy związek opiera się na szczerości i uczciwości, na zdolności, którą wszyscy mamy do otwarcia się i pokazania siebie takimi, jakimi jesteśmy, do mówienia o tym, co czujemy, do wyrażania naszych pragnień, naszych sprzeczności, naszych radości, naszych udręka i nasze potrzeby.

Dlaczego mężczyźni uciekają się do kłamstw

Szczerość nie jest ani cechą męską, ani częścią atrybutów męskości. Czemu? Ponieważ mężczyźni wykształceni w patriarchacie szybko uczą się, że aby żyć tak, jak chcą, muszą koniecznie kłamać.

Muszą kłamać, jeśli chcą mieć stabilny, oficjalny związek i wiele innych potajemnych związków, nie mogą powiedzieć swojemu partnerowi, że jadą z ukochaną na obiad do hostelu.
Jeśli chcesz, aby Twój partner był Ci wierny i czekał na Ciebie w domu, podczas gdy będzie się bawić, musisz kłamać. Niewiele kobiet akceptuje dziś nierówny związek, w którym jedna cieszy się różnorodnym i satysfakcjonującym życiem seksualnym, a druga nie.
Aby mieć wszystko, czego chcą i potrzebują, mężczyźni muszą wszystkich oszukać. Nie potrafią powiedzieć podczas świątecznej kolacji, jak dobrze się bawią w burdelach, sami lub z przyjaciółmi. Nie mogą pochwalić się swoimi podbojami w mediach społecznościowych, jeśli są małżeństwem, więc mogą tylko oszukiwać i kłamać, przez cały czas, bez odpoczynku, aby utrzymać ten bieg życia.

Chorobliwe oszustwo

Dla wielu niewiernych mężczyzn staranie się nie dać się złapać czyni to jeszcze bardziej ekscytującym.

Wielu jest podekscytowanych przekroczeniem paktów, które zawarli ze swoimi partnerami, to sprawia, że bawią się ogniem jak motocykl, robią to, co jest zabronione, nawet jeśli dużo grają.

To, na czym im zależy, to czuć się silnym, czuć się macho, czuć się pożądanym i robić, co chcą, bez ponoszenia konsekwencji. Nie chodzi o to, że są niedojrzałe: chodzi o to, że są bezczelne.

Niektórzy bawią się tak dobrze, jakby grali w kotka i myszkę. Bawią się również, opowiadając znajomym, jak oszukują, jak ufa im głupia żona, jak spędzają czas, robiąc to, co chcą i kiedy chcą.

Wielu nieuczciwych mężczyzn uważa, że niewierność jest fundamentalną częścią ich monogamicznych związków i jest uzasadniona: jest częścią życia żonatego mężczyzny, który wypełnia swoje obowiązki i potrzebuje też trochę zabawy.

Problem szacunku

Wyrażenie „rzucanie piłką w powietrze” bardzo dobrze definiuje niewielką wagę, jaką przywiązują do uczciwości: są to dla nich nieważne kłamstwa, strategie, których używają, aby być szczęśliwymi, ale nie mogą znieść tego, co robią ich żony.

Ogólnie rzecz biorąc, nieuczciwi mężczyźni też nie są opiekunami: nie przeszkadza im to, że cierpią kobiety, z którymi się spotykają.

Nieuczciwi mężczyźni są również zazwyczaj samolubni i macho: uważają, że tylko oni mają prawo do zabawy poza małżeństwem.

Moglibyśmy być szczęśliwsi, gdyby mężczyźni uczciwie pracowali nad budowaniem relacji opartych na szacunku, zaufaniu i towarzystwie.