Ciało jest twoją świątynią (jak zastosować to w praktyce)
Manuel Núñez i Claudina Navarro
Drzewa i jaskinie musiały być pierwszymi zewnętrznymi świątyniami człowieka. Ale przed nimi było już nasze ciało, ta przestrzeń, która wita najbardziej wysublimowane przeżycia i jako taka zasługuje na traktowanie.
Ciało umożliwia wszystkie duże i małe doświadczenia życiowe, od jedzenia po pracę, zabawę czy kochanie. Ale jest również podatny na choroby, ból, starzenie się i ostatecznie śmierć.
Odrzucenie ciała jest dobrze znane w zachodniej tradycji religijnej chrześcijańskiej, ale zdarzyło się również na Wschodzie. Hinduski braminizm podziela pogląd o chrześcijańskiej ascezie, kiedy odrzuca ciało jako nierzeczywiste lub jako gęsty ciężar, z którego należy się uwolnić. Niektóre teksty buddyjskie określają ją jako źródło cierpienia, podobne określenia można znaleźć w judaizmie i islamie.
Ciało może być sprzymierzeńcem wewnętrznego wzrostu
Jednak w tych samych tradycjach znajdujemy słowa, które wychwalają ciało jako samą materializację boskości. Wraz z tendencją do oddzielania ciała od najwznioślejszej istoty ludzkiej pojawia się przeczucie, że w praktyce są zjednoczeni lub są tym samym.
Dla Jorge N. Ferrera, autora Creative Spirituality (red. Kairós), pożądane byłoby pozostawienie za sobą ambiwalencji tradycji duchowych i definitywne objęcie ciała i wszechświata materialnego jako manifestacji duchowej.
Dbaj o to, poza zdrowiem
Traktowanie ciała jako świątyni prowadzi do dbania o nie z intencją wykraczającą poza utrzymanie zdrowia. Lub, w przypadku choroby, próbować leczyć naturalnymi środkami, nie tyle zwalczając objawy, ile szanując inteligencję ciała, które może wykorzystać chorobę do sprzyjania zwrotowi egzystencjalnemu lub zmianie wartości. Ciało może być nauczycielem, nawet gdy jest chore.
To więcej niż unikanie zaburzeń, ale także promowanie rozwoju Twojego niezwykłego potencjału witalnego. W tym celu konieczne jest poznanie jego struktury. Tradycyjne mądrości opisują to jako połączenie trzech różnych poziomów: fizycznego, psychicznego i duchowego.
Poza opisami teoretycznymi w ciele wszystko jest połączone. Dlatego techniki takie jak joga, tantra czy sztuki walki działają na ciało fizyczne, aby osiągnąć duchowe lub niematerialne cele.
Jedząc, oddychając i wykonując określone ćwiczenia, jego funkcjonowanie można udoskonalić, aż stanie się narzędziem wiedzy.
Ćwiczenia świadomości ciała
Traktowanie ciała jako świątyni oznacza dbanie o wszystkie jego wymiary, od najbardziej fizycznych do najwyższych, pamiętając, że żadna praktyka nie skupia się wyłącznie na jednym z nich. Mycie, ubieranie, picie, jedzenie, witanie się, dawanie, branie, zbieranie … każdy z tych czynów jest zaproszeniem do bycia bardziej świadomym.
Ćwiczenia fizyczne, takie jak różne sporty lub chodzenie, mogą być równie rytualne, jak techniki, które działają na subtelne energie (tai chi, joga, chikung, niektóre masaże), a nawet podobne do różnych rodzajów medytacji i wizualizacji, które działają na świadomości.
W ciągu dnia i tygodnia jest czas, aby poświęcić go w zrównoważony sposób i zgodnie z osobistymi cechami, każdemu rodzajowi praktyki.
Kolejny sposób na ćwiczenie ciała
Połączenie pozwala na wzbogacenie jakości każdego z nich. Na przykład podczas biegania lub jazdy na rowerze nie skupiamy się już na spalaniu kalorii lub zwiększaniu wydolności, ale zwracamy uwagę na harmonię ruchów, oddychania, doznania, których doświadczamy i relacje z innymi żywymi istotami.
Trening siłowy i wytrzymałościowy, który często prowadzi do uczucia zmęczenia, zaznajamia nas z możliwością odrodzenia się i przekraczania granic.
Te doświadczenia są z pewnością tak ważne dla człowieka, że w dużej mierze wyjaśniają uprawianie sportu wyczynowego czy wspinaczki wysokogórskiej.
Osiągnięcie elastyczności i kontroli ciała wykazywanej przez doświadczonych joginów wymaga równoważnego wysiłku, któremu towarzyszą wewnętrzne podboje, za które nie przyznaje się żadnych stopni.
Praktycy dyscyplin psychofizycznych rozwijają umiejętności, które pozwalają im odpowiednio zarządzać stanami psychicznymi, emocjonalnymi i energetycznymi. W ten sposób pielęgnują spokój i promują rozwój psychologiczny lub duchowy.
W jodze lub chi kung ta dziedzina odnosi się do energii witalnej, która opada i wznosi się przez pień ciała, jak w obiegu zamkniętym.
Ostatecznym celem tych praktyk jest osiągnięcie takiego połączenia między fizycznymi i energetycznymi strukturami ciała, aby możliwe było rozwinięcie się niezwykłego potencjału zrozumienia i długowieczności, o którym mowa w starożytnych tradycjach.
Połącz się ponownie z ciałem i Ziemią
Tradycje duchowe widzą rezonans między ciałem a kosmosem. W jego działaniu wyraża się cała mądrość i twórcza zdolność natury.
Umysł może pragnąć wiedzy o prawach fizycznych i chemicznych, ale ciało ludzkie jest już najpełniejszym wynikiem ich zastosowania. W pewnym sensie celem powinno być połączenie się z tym, co organizm już wie.
Doświadczenie ciała jako świętej istoty - godnej szacunku - jest pierwszym krokiem do uznania całej przyrody za jej źródło i dom. W ten sposób osiągamy podwójny uścisk w naszym ciele i na Ziemi, który leczy dziwne uczucie nie bycia częścią tego świata.
