Konsekwencje psychologiczne dla dziecka w macierzyństwie zastępczym

Ibone Olza

Z punktu widzenia noworodka jest to agresja nieuzasadniona etycznie. Można przewidzieć, że poniesie on konsekwencje psychiczne i trudności z więziami uczuciowymi.

Wydaje się, że macierzyństwo zastępcze jest w modzie . Jest to nowa alternatywa dla macierzyństwa / ojcostwa, która zakłada, że ​​dziecko jest noszone przez kobietę, która nie zamierza go wychowywać, a która w zamian otrzymuje dochód ekonomiczny.

Poza uczuciami rodziców i etyką „biznesu” nie możemy ignorować wszystkiego, co to implikuje dla noworodka, zagrożeń i poważnych skutków psychologicznych.

Surogacja: jak to wpływa na dzieci

Tabula rasa . Pomysł, że noworodki są jak woskowany stół, na którym wszystko ma być zapisane, jest bardzo stary, pomyślał już Arystoteles. W istocie ówcześni naukowcy, czyli filozofowie, od wieków dyskutowali, czy w chwili urodzenia człowiek posiada jakąś wiedzę, czy też nie.

Kwestia została ostatecznie rozstrzygnięta w XX wieku wraz z rozwojem technologii, która umożliwiła zrozumienie rozwoju embriologicznego i zobaczenie reakcji niemowląt na różne bodźce od bardzo wczesnych chwil ciąży.

Wiemy teraz, że istnieje reakcja na bolesne odczucia od 25 tygodnia ciąży, odpowiedź wzrokowa i preferencja dla ludzkich twarzy od 26 tygodnia i podobnej zdolności słyszenia oraz wyraźna odpowiedź węchowa od 29 tygodnia.

Jak uczucia dziecka wpływają na ciążę dziecka?

Niemowlęta w łonie matki postrzegają swoje otoczenie i są pod ogromnym wpływem wszystkiego, czego doświadcza i czuje matka.

Badania potwierdziły również tak zwaną „teorię programowania płodu”, to znaczy, że w niektórych momentach ciąży istnieją systemy biologiczne dziecka, które są „zaprogramowane” tak, aby przez całe życie reagowały na rodzaj środowiska zewnętrznego.

Budowa psychiki zaczyna się już w ciąży , z budową więzi prenatalnej, a neurorozwój dziecka jest silnie uwarunkowany stanem emocjonalnym matki, zwłaszcza jeśli spożywa ona alkohol, tytoń lub inne toksyny.

Wszystkie te badania i badania skutecznie potwierdzają, że to, czego doświadcza się w macicy, pozostawia ślad na całe życie i że pod wieloma względami będzie warunkował zdrowie fizyczne i emocjonalne. Oznacza to, że dziecko i jego ciało pamiętają życie wewnątrzmaciczne.

A co, jeśli zostanie oddzielony od matki?

To samo możemy powiedzieć o narodzinach: rośnie liczba dowodów, które pokazują, jak podróż wychodząca z łona jest głęboko wyryta w psychice i ciele.

Cała seria mechanizmów neurohormonalnych sprawia, że zaraz po narodzinach niemowlęta spodziewają się spotkania z matką, rozpoznania jej, powąchania jej, spojrzenia jej w oczy, a najlepiej rozpoczęcia karmienia piersią.

Ich rozwój mózgu warunkuje pod wieloma względami to, czego doświadczają w ciąży, podczas porodu iw pierwszych dniach. Pozostawia bardzo ważny ślad w twoim życiu psychicznym. Dlatego, gdy mówimy o macierzyństwie zastępczym, należy postawić się na miejscu dziecka i zadać sobie następujące pytania:

• Jak to, co żyje i czuje ciężarna kobieta, wpływa na dziecko?
• Jak rozłąka z matką wpłynie na Ciebie, gdy tylko się urodzisz i ostatecznie się z nią pożegnasz?

Dziecko poczęte z macierzyństwem zastępczym, jak każdy nasz gatunek, spodziewa się, że po urodzeniu spotka się z kobietą, która go poczęła i która jest dla niego jedyną matką. Ma nadzieję, że będzie przez nią kochany i wychowywany.

Pierwotna rana: trauma oddzielenia

Oddzielenie od matki zaraz po urodzeniu i prawdopodobnie nigdy więcej jej nie zobaczenie jest ogromną traumą i stratą: równoznaczne z śmiercią matki podczas porodu.

„Najgorszą rzeczą, jaka może przydarzyć się noworodkowi, jest oddzielenie go od matki”

To zdanie neonatologa Nilsa Bergmana, wiodącego na świecie naukowca, bardzo dobrze syntetyzuje wszystkie aktualne dowody naukowe, które pokazują, jak bolesne jest oddzielanie dzieci od matki zaraz po ich narodzinach.

Konsekwencje są bardziej szkodliwe, a konsekwencje poważniejsze, oczywiście, im dłuższa jest separacja. Właśnie z powodu tych wszystkich dowodów tylko sytuacje o określonej medycznej wadze uzasadniają to natychmiastowe oddzielenie.

To jest to, co nazywamy pierwotną raną. Wiele dzieci, które zostały adoptowane, doświadczyło tych wczesnych i traumatycznych rozstań z matką, co czasami sprzyja zaburzeniom więzi lub bardzo poważnym zmianom zachowania w dzieciństwie lub okresie dojrzewania, które mogą być bardzo trudne do wyleczenia: są to zwykle konieczne lata terapie.

Jest większość adoptowanych dzieci, które dorastają zdrowo i bez konsekwencji początkowego porzucenia, ale jest też mniejszość, która ma bardzo poważne trudności i poważne zaburzenia zachowania, niezależnie od tego, jak bardzo ich rodziny adopcyjne kochają je i troszczą się o nie.

Ale adopcja i macierzyństwo zastępcze to dwie bardzo różne sytuacje. Porzucenie lub odrzucenie, które poprzedza proces adopcji, czyli to, że matka (i ojciec!) Porzuca lub nie opiekuje się dzieckiem, jest czymś, co „przytrafia się” dziecku . Wręcz przeciwnie, to, że ktoś decyduje się nosić dziecko w łonie matki, z którą zostanie oddzielony zaraz po narodzinach, jest czymś, co im „robią” .

W pierwszym przypadku, adopcja, rodzina adopcyjna naprawia te szkody, akceptując i kochając dziecko.

W drugim przypadku, macierzyństwo zastępcze, to rodzina sama decyduje się na to, że dziecko przechodzi ciążę i poród z późniejszą separacją, zaprzeczając szkodom, jakie to wszystko może spowodować, stawiając na pierwszym miejscu domniemane prawo do bycia rodzicami.

Duży wpływ na dziecko będzie miało psychiczne przeżywanie ciąży przez ciężarną. Trudno sobie wyobrazić, czego może doświadczyć dziecko urodzone przez kobietę, która to robi, z powodu jej ubóstwa.

Nawet w przypadku ciąży „altruistycznej”, takiej jak w Kanadzie, są kobiety w ciąży, które wyrażają „Naprawdę podobała mi się ciąża, ale nigdy nie czułam macierzyńskiego związku”. Kto może pomyśleć, że nie wpływa to na rozwój dziecka?

O wiele więcej niż utrata matki

Surogacja polega na zadaniu noworodkowi ogromnej rany psychicznej : oddzieleniu go od matki, która go urodziła, i utrzymaniu separacji.

Ponadto w większości przypadków planuje się poród lub wykonuje się cesarskie cięcie , aby zachęcić do obecności rodziców, którzy „zakontraktowali” macierzyństwo zastępcze.

Dziecko nie odniesie korzyści z porodu spontanicznego , nie będzie miało bezpośredniego kontaktu z matką, nie będzie karmione piersią… To cała suma strat z wieloma zagrożeniami i możliwymi negatywnymi skutkami dla zdrowia w bardzo długim okresie.

Pamięci ciała nie da się wymazać, uczucie ciąży i nieobecność matki, która go urodziła, będą trwać przez całe życie

Z punktu widzenia noworodka macierzyństwo zastępcze jest nie tylko agresją nieuzasadnioną etycznie, ale jest również ryzykowne i przewidywalne, że niektóre z tych dzieci mogą do końca życia cierpieć z powodu psychicznych konsekwencji i trudności w tworzeniu więzi uczuciowych.