5 rzeczy, których nie powiedzą ci o wieprzowinie
Kiedy miałem 6 lat, byłem zmuszony być świadkiem uboju świni. Kiedy nadal jadłem mięso, pomyślałem: czy ta świnia przeszła tę samą torturę?
Związali nogi tego zwierzęcia, aby je unieruchomić i między kilkoma mężczyznami położyli je na drewnianych deskach. Krzyknęła w przejmujący sposób i spojrzała na otaczających nas, błagających o pomoc, pośród śmiechu, muzyki i zapachu białego wina.
Jego szyja została przecięta i zobaczyłem, jak galony krwi płyną mu do gardła, zbierając się do wiadra, gdy konwulsyjnie, skręcał i kopał w daremnej próbie ponownego oddychania. Kiedy przecięli jego ciało do kanału, aby wydobyć wnętrzności, chłopcy mnie puszczali i mogłem biec do domu.
Ci nastolatkowie zdecydowali się zemścić, zmuszając mnie do bycia świadkiem uboju świni od początku do końca, kiedy odkryli, że to ja szedłem z kijem, by podskakiwać stada, które ustawili na polowanie na ptaki. Miałem 6 lat i moi rodzice byli przestraszeni, kiedy przybyłem do kamienicy, płacząc niekontrolowanie, blady i niezdolny do wyjaśnienia, co się ze mną stało.
Wiele lat później zacząłem zadawać sobie pytania dotyczące mięsa, które jadłem: czy to świni, która zdechła jak ta, która gorzko męczyła, zanim wyglądałem na zakłopotanego jako dziecko?
Odpowiedział, że nie, taka jest tradycja na wsi, że zwierzęta w gospodarstwach i rzeźniach podlegają ochronie prawnej. Opowiadałem sobie tę historię przez jakiś czas, dopóki nie odwiedziłem fermy świń .
5 rzeczy, których nie wiedziałeś o świniach w przemyśle mięsnym
Zweryfikowałem wtedy, że rzeczywistość jest dużo gorsza, niż mogłem sobie wyobrazić, dlatego dzielę się tutaj 5 rzeczami, których nie wiedziałem (a na pewno nie) o realiach tych zwierząt w przemyśle mięsnym.
1. Cięcie zębów, ogona i kastracja bez znieczulenia.
Prosięta są amputowane w ciągu kilku dni od urodzenia, aby uniknąć zranienia się nawzajem z powodu przeludnienia. Dlatego obcinają ogony, ponieważ jest to część podatna na ukąszenie, a to prowadzi do infekcji (których leczenie wiąże się z kosztami).
Ich zęby są obcinane szczypcami , aby nie rozerwały sutków matki w walce o laktację i aby nie zraniły się podczas mieszania prosiąt w różnym wieku na późniejszych etapach tuczu.
Przed osiągnięciem pierwszego tygodnia życia są kastrowane bez znieczulenia, aby uniknąć tak zwanego „zapachu męskiego” w mięsie podczas gotowania i spożywania. Niezwykle bolesna procedura, która wiąże się również z dodatkowym ryzykiem śmierci prosiąt z powodu możliwego zakażenia otwartej rany.
2. Matki zmuszane do miażdżenia swoich dzieci
Ponad 50% umierających prosiąt jest spowodowanych zgnieceniem w gospodarstwach. Lochy są zamykane w tzw. „Klatkach ciążowych” na kilka tygodni przed porodem.
Klatki te są przeznaczone do unieruchamiania samic między metalowymi prętami, które uniemożliwiają im nawet zmianę pozycji. Dlatego bardzo często prosięta zakradają się pod ciało matki, szukając ciepła i ochrony, aby umrzeć uduszone, a matka nie mogła wstać .
3. Kanibalizm i nieleczone infekcje
Kiedy prosięta przechodzą w fazę „tuczu”, gdzie spędzą około 4 miesiące na tuczu, przenoszone są do zamkniętych przestrzeni, które są zmuszane do dzielenia z dużą liczbą zwierząt. Jest ich tak wiele, że ledwo mogą się poruszać bez ciągłego zderzania się ze sobą.
Te przeludnione warunki powodują ogromny stres u tych wrażliwych zwierząt i niejednokrotnie prowadzą do zachowań kanibalistycznych, takich jak odrywanie uszu lub gryzienie surowych zmian u swoich towarzyszy, dopóki nie znajdą zwierząt z głęboko otwartymi ranami.
Jest to częste źródło bolesnych infekcji, które zwykle nie są leczone w celu zaoszczędzenia kosztów weterynaryjnych, dlatego wśród żywych zwierząt często spotyka się zdeptane i rozczłonkowane zwłoki .
4. Złamane kości i owrzodzenia oczu
Dwa z najczęstszych problemów świń na fermach przemysłowych to złamania kości i owrzodzenia oczu. Ze względu na niehigieniczne warunki i wysokie stężenie toksycznych gazów, takich jak amoniak, które powodują podrażnienie oczu, a ponieważ nie są leczone, prowadzą do owrzodzeń, które mogą powodować ślepotę zwierząt.
Z drugiej strony, ponieważ świnie w fermach przemysłowych nigdy nie otrzymują światła słonecznego , cierpią na znaczne niedobory witaminy D (niezbędnej do wchłaniania wapnia). Kruchość, jaką powoduje to w ich ciele, sprawia, że ich kości bardzo łatwo się łamią i muszą żyć z nieleczonymi złamaniami, dopóki nie zostaną wysłane do rzeźni.
5. Porażony prądem lub zagazowany w rzeźni
Gdy świnie osiągną szacunkową wagę, trafiają do rzeźni, gdzie metodami ich ogłuszania są porażenia prądem elektrycznym (uderzenie pęsetą umieszczoną po obu stronach głowy) lub gazowanie w komorach, w których są narażone na działanie wysokie stężenia CO2.
Obie metody mogą być nieskuteczne ze względu na pośpiech, w jakim operatorzy są zmuszani do pracy lub zbyt długi czas między ogłuszeniem a podcięciem gardła, co może doprowadzić do odzyskania przytomności przez zwierzę po wykrwawieniu.
Świnie są zwierzętami wysoce inteligentnymi i bardzo wrażliwymi, zdają sobie nawet sprawę z własnego istnienia, co potwierdzają badania przeprowadzone przez Centre for Animal Welfare na University of Cambridge.
Świnie tworzą złożone struktury społeczne i uczą się od siebie nawzajem w sposób znany wcześniej tylko u naczelnych, przy czym zidentyfikowano ponad 20 rodzajów dźwięków do komunikowania się w różnych sytuacjach.
Według dostępnych informacji zwierzęta te mają inteligencję wyższą niż psy i koty i są w stanie rozwiązać niektóre problemy szybciej niż na przykład szympansy, ucząc się metodą prób i błędów wielu zachowań, które pozwalają im modyfikować swoje otoczenie, aby było wygodniejsze. .
Szacuje się, że posiadają zdolności poznawcze 3-latka . Czy możesz sobie wyobrazić, jak ich cierpienie może być w branży mięsnej?
Postawienie się na miejscu zwierząt jest pierwszym krokiem do podjęcia z nimi bardziej szanowanych decyzji, okazania solidarności z ich sytuacją, mimo że wysokie mury farm uniemożliwiają nam ich zobaczenie, więc mówimy głośno NIE tym okrutnym przemysłom zastępującym mięso. w naszym jedzeniu.
Ponieważ tam są, są miliony, a my jesteśmy ich jedyną nadzieją.
