Mądrość emocjonalna: nie możesz kontrolować własnych uczuć?
Norberto Levy
Kiedy odczuwamy emocję, której nie lubimy, taką jak strach lub złość, chcemy ją kontrolować, aby zniknęła. Ale w ten sposób tylko się nasila. Sposób to pomóc jej dojrzeć
Czym jest mądrość emocjonalna? Zanim to wyjaśnimy, musimy umieścić się w kontekście.
Kontrola to mechanizm, z którego korzystamy, często błędnie myśląc, że pomoże nam osiągnąć nasze cele . Wielu z nas próbuje kontrolować swoje emocje i uczucia - strach, niecierpliwość, niepewność, złość … - a także nasze myśli. Istnieje nawet specyficzna technika, bardzo rozpowszechniona, która nazywa się dokładnie w ten sposób: kontrola umysłu.
Kontrola nie służy nawet temu, do czego powinna być przydatna , bez względu na to, jak bardzo jest rozpowszechniona: nie służy nam dyscyplinowaniu, produktywności, „zjednoczeniu się”. W rzeczywistości jego osiągnięcia są bardzo niepewne i mogą mieć szkodliwy wpływ na naszą równowagę emocjonalną.
Dlaczego ukrywamy nasze emocje i uczucia?
Zobaczmy kilka przykładów: muszę przemawiać publicznie, spotkać się z osobą, która mnie pociąga, albo wziąć udział w spotkaniu z nieznanymi osobami. W tych trzech przypadkach dziecinny aspekt mnie jest bardzo przestraszony i niepewny. Boję się. W innym momencie znajomy mówi mi, że nie może wykonać zadania, o które go poprosiłem, i czuję gwałtowny gniew, którego nie umiem wyrazić.
Ta część mnie, która przyjmuje kierunek moich działań, decyduje się „kontrolować” aspekty, których nie lubię, aby się nie manifestowały
Stopniowo uczę się zasobów, aby to osiągnąć: nakładanie głosu, określone pozycje ciała, ukrywanie gestów twarzy …
Taka postawa jest bardzo częsta i warto przyjrzeć się jej szczegółowo: w sterowaniu obecni są dwaj wewnętrzni bohaterowie, ten, który sprawuje kontrolę i ten, który jej podlega. To znaczy kontroler i kontrolowany.
Mój wewnętrzny kontroler stawia sobie za cel wytworzenie określonej odpowiedzi i aby to osiągnąć, decyduje się stłumić każdą inną reakcję, która jego zdaniem może mu zagrozić. Istotą kontroli jest więc niedopuszczenie do zamanifestowania się „kontrolowanego” państwa, jego misją jest uciszenie tego, co może powiedzieć.
W najlepszym przypadku osiągnę przejściową transformację mojego zewnętrznego zachowania. Mogę wyglądać na stojącego przed publicznością, nadawać moim firmom więcej ciągłości lub przyjmować gesty spokoju przed moim przyjacielem.
Jednak w każdej z tych odpowiedzi pojawi się również ich niepewne d, to znaczy powierzchowność tej transformacji. I konkretny znak, że dowodem jest sztywność. W opanowaniu będzie twardość i powaga, kompulsywność w moich działaniach lub gorsetowa formalność w spokojnym traktowaniu przyjaciela.
Emocje pod kontrolą umysłu
A to nie jest najgorsze. Kiedy nieskuteczność kontroli jako metody transformacji staje się ewidentna, to przede wszystkim wtedy, gdy badamy losy i ewolucję drugiego terminu, kontrolowanego.
W obliczu pewnych wyzwań staramy się kontrolować te nasze cechy, które naszym zdaniem uniemożliwiają nam osiągnięcie naszych celów - na przykład skłonność do zniechęcenia lub gwałtownej złości - które sprawiają, że źle wyglądamy, które sprawiają, że poddajemy się przed czasem.
Jeśli tylko usuniemy te cechy, pozostaną one niedojrzałe, ale dodatkowo zostaną ukryte, zdyskwalifikowane i wycofane z obiegu
Podwyższone emocje
A co dzieje się z aspektem w tych warunkach? Po pierwsze, coś bardzo prostego: nadal istnieje. Pomysł, że kontrolowany znika, jest oczywiście dziką iluzją z bardzo niewielkim pożywieniem .
Po drugie, nie będąc w stanie przeprowadzić doświadczeń wymiany ze światem zewnętrznym - a także całkowicie pozbawionym wewnętrznego wsparcia - stwarza się warunki do poważnego pogorszenia się tego niedojrzałego stanu.
Pogorszenie objawia się dwojako: z jednej strony jest coraz bardziej niedojrzałe, z drugiej zachodzi nieprzerwany proces degradacji funkcjonalnej.
Degradacja oznacza, że stan niedojrzałości i jego nieuchronna konsekwencja: nienawiść i uraza , to głęboki strach . Poza tym ta niedojrzała cecha nie zawsze może pozostać ukryta, zakneblowana.
Poza jego własnymi pragnieniami pozostania w ukryciu, ten aspekt objawia się w kółko, aż kontrolerzy wypalają się, a poobijana cecha wymyka się spod kontroli i masowo.
Wtedy też przejdę przez okresy, w których nie będę mógł mówić publicznie ani uczestniczyć w spotkaniach z nieznajomymi i izoluję się.
Ta izolacja i zamknięcie będą miały siłę równoważną temu, czego użyłem wcześniej do kontrolowania mojego strachu . Będę też doświadczał czasów niechęci i całkowitej bezczynności lub niekontrolowanych wybuchów gniewu.
Po chwili kontrola zostanie przywrócona, a pozorna równowaga zostanie zainstalowana … aż do nadejścia następnego zakłócenia.
Wzmocniona kontrola
W obliczu tej sekwencji, jeśli będę kontynuował procedurę, przygotuję się do wzmocnienia swojej kontroli , aby nie było innych „przecieków”, wierząc, że to, co się stało, jest spowodowane tym, że nie kontroluję dobrze mojej niedojrzałej części.
Nie wiem tylko, że to sama kontrola powoduje tę ewolucję. Jest to ta sama zasada, zgodnie z którą ściśnięcie sprężyny proporcjonalnie zwiększa jej siłę ekspansyjną, jak sprężyna.
Wszystko, co jest kontrolowane, w końcu staje się niekontrolowane
Jaki jest właściwy sposób promowania przemian w ludzkim zachowaniu? Bez wątpienia nauka. Jest to podstawowa cecha każdego żywego organizmu, który osiąga swój najwyższy rozwój w człowieku i stanowi właśnie jedną z jego charakterystycznych osobliwości.
Chęć do nauczania i uczenia się
W więzi uczącej się jest z jednej strony ktoś, kto naucza, az drugiej ktoś, kto się uczy. Kiedy tak się dzieje, kontroler przestaje działać jako taki i staje się wspierającym podejściem do nauczania, a kontrolowany staje się kimś z pełną gotowością do uczenia się.
W prawdziwej relacji uczenia się nauczyciel niczego nie narzuca, ale współpracuje z drugą stroną, próbując znaleźć najlepsze rozwiązania. Wspólnie odkryjecie nie tylko swoje cele, ale także ścieżkę, która pozwoli wam je osiągnąć.
Najcenniejszą rzeczą, jakiej można się nauczyć, jest postawa ciągłego uczenia się, a najlepszym sposobem na to jest aktywny przykład samego nauczyciela.
Pojęcia te są ważne zarówno dla nauczyciela, jak i ucznia w świecie zewnętrznym oraz dla relacji między dwoma wewnętrznymi aspektami tej samej osoby.
Na przykład, gdy moje pragnienie zmiany strachu przed wystąpieniami publicznymi rozumie to wszystko, zamiast wkładać energię w ukrywanie lub kontrolowanie tego, jest do tego nastawione ze szczerym podejściem do nauki. Tak więc o moją chęć zmiany tego można zapytać:
Co ten strach musi otrzymać, aby móc ewoluować w kierunku spokoju i pewności siebie?
W tym pytaniu gotowość uczenia się ze strachu tego, czego potrzebuje, jest już obecna, a także gotowość dostarczenia tego najlepiej, jak potrafię.
Znalezienie swojej emocjonalnej mądrości
Kiedy moje pragnienie zmiany mojej przerażającej części rozwinęło tę podwójną postawę - uczenie się, jak uczyć i podczas nauczania, kontynuowanie nauki - znajduje emocjonalną i wspierającą mądrość.
Kiedy uczymy się pomagać sobie, możemy stawić czoła wszelkim nieporozumieniom, wewnętrznym lub zewnętrznym, bez generowania antagonizmów lub konfliktów. Uważamy każdą z naszych części lub aspektów za godnych uczestników naszej osobowości i rozumiemy, że wszystkie one wnoszą ważne rzeczy.
Wówczas perypetie, przez które przejdzie mój strach, złość lub niepewność na tej ścieżce uczenia się, z jej niewiadomymi, sukcesami i błędami, będą po prostu kolejnym przejawem tej tajemniczej i nieprzewidywalnej pracy życiowej.
