Ataki gniewu: skąd się biorą i jak się od nich uwolnić
Dlaczego doświadczamy wybuchów gniewu? Zamknięta wściekłość naszej przeszłości ma z tym wiele wspólnego. Aby uniknąć dalszego cierpienia z powodu tych szkodliwych wybuchów, możemy uciekać się do ćwiczeń wizualizacji
Wiele naszych reakcji i odpowiedzi emocjonalnych opiera się na naukach, których dokonaliśmy w przeszłości, zwłaszcza we wczesnym dzieciństwie. Wyraźnym przykładem jest atak niekontrolowanej złości. Ten nadmiar gniewu należy traktować jako sygnał, który wskazuje na ilość nagromadzonego gniewu, który nosimy.
Jeszcze kilka lat temu emocjonalny świat dzieciństwa nie był brany pod uwagę. W przeszłości dzieciom nie wolno było wyrażać jakichkolwiek różnic w stosunku do starszych. Nieważne, jak niesprawiedliwa była sytuacja, nie mogli też okazywać złości. Wszystkie stłumione emocje tych dzieci nie zniknęły, zostały zakopane pod dywan iz czasem, już w wieku dorosłym, eksplodowały.
Z biegiem lat niewyrażone emocje łączą się i koncentrują w ciele.
Z biegiem czasu ta gromada rośnie, aż do dnia, w którym emocje nie mogą być dłużej zatrzymywane i uciekają w postaci emocjonalnego wybuchu. Kiedy gniew wymyka się spod kontroli, jest jak tsunami, które zmiata wszystko na swojej drodze. Każdy, w tym osoba, która ją cierpi, jest krzywdzona.
Z drugiej strony muszę zaznaczyć, że jeśli ta stłumiona złość nigdy nie zostanie wyrażona (nawet w formie wybuchu), to również ucieknie, ale w bardziej subtelny sposób, na przykład w wyniku jakiejś choroby somatycznej.
Chociaż trudno nam to przyznać, większość z nas przeżyła historie mniej lub bardziej represyjne. Prawie każdy gromadzi w sobie pewien poziom złości.
Jak możemy uleczyć tłumioną złość
Istotnym krokiem w każdym procesie terapeutycznym jest uleczenie tej tłumionej złości. W przypadku Ricarda, człowieka, który przyszedł do mojego biura jakiś czas temu, jego złość została wyzwolona, gdy jeden z jego synów wystąpił przeciwko niemu. Jak powiedział mi na swojej pierwszej sesji, nie mógł tego kontrolować: „Jak tylko to poczuję, wybucha w dziesiątych częściach sekundy” - wyjaśnił.
Podczas innej z naszych sesji Ricardo opowiedział mi, jak jego ojciec wbił mu w myśl, że dzieci powinny słuchać rodziców bez protestu. Pomimo przypuszczalnej niesprawiedliwości, zmuszony strachem całe dzieciństwo spędził na tłumieniu chęci protestu.
Chłopiec wyrósł w oczach ojca na „dobrego” chłopca.
Teraz, gdy został ojcem, idea ślepego posłuszeństwa była tak głęboko zakorzeniona w nim, że fakt, że jego dzieci mu zaprzeczały, działał jako wyzwalacz całej frustracji, bólu i złości, które się w nim zgromadziły. jego dzieciństwo.
Chociaż nie chciała krzyczeć na swoje dzieci, w chwilach stresu nie potrafiła się opanować. Czasami nawet je uderzał. Potem bardzo żałował, że to zrobił, doskonale znał ból, jaki ta przemoc niesie. Poza tym jednym z jego największych zmartwień było to, że nadejdzie dzień, w którym nie będzie mógł się powstrzymać. Ta możliwość go przerażała.
Rozpoznaj źródło gniewu
Największym punktem zwrotnym Ricarda w jego terapii był fakt, że zdał sobie sprawę, że złość, którą odczuwał w swojej teraźniejszości, nie była skierowana przeciwko jego dzieciom, ale raczej powstrzymywana złość przeciwko ojcu, którą zgromadził w dzieciństwie. Od tego czasu mogliśmy pracować nad uzdrowieniem jej złości.
Bardzo skutecznym sposobem pracy nad stłumioną złością na postacie z przeszłości są ćwiczenia wizualizacyjne. Dzięki nim osoba może wyrazić swój gniew i wirtualnie go uwolnić.
Dozując i uwalniając ten gniew z przeszłości, możemy, aby przestał boleć w teraźniejszości, zrozumieć jego pochodzenie i przenieść go.
Dla Ricarda sposobem na pozbycie się złości było wyrzucenie ojcu za to, jak źle wykonał swoją rolę. Podczas jednej z naszych sesji był w stanie na nią krzyczeć i wyładować praktycznie cały ból, frustrację i złość, które tłumił za każdym razem, gdy jego ojciec źle go traktował.
Kiedy pracujesz z przeszłością, teraźniejszość zostaje uwolniona. Oczywiście możesz mieć chwile złości, ale nie wybuchają one już niekontrolowaną złością. Problemy teraźniejszości pozostaną po prostu problemami teraźniejszości. Nie będą już detonatorem całej złości z przeszłości, ponieważ została już zrozumiana i nad którą pracowano.
