„Ten kryzys może zainaugurować nowy sposób produkcji, konsumpcji i wzajemnych relacji”
Sira Robles
Mówią, że nic już nie będzie takie samo, ale… co by było, gdyby to, co miało nadejść, było znacznie lepsze? Filozof Francesc Torralba w swojej nowej książce „Życie w rzeczach podstawowych. Idee i pytania po pandemii” (Platforma redakcyjna) twierdzi, że w czasie tego kryzysu nauczyliśmy się potężnych lekcji, które mogą przynieść nam długoterminowe korzyści.
Filozof Francesc Torralba właśnie opublikował Living in the Essentials. Pomysły i pytania po pandemii (Platforma Redakcyjna) - których prawa autorskie trafiają do SOS Children's Villages - w których utrzymuje, że światowy kryzys wywołany pandemią COVID-19 pozwolił nam na nowo odkryć wartości, z którymi trzeba będzie się zmierzyć społeczne i gospodarcze tsunami, które zaczęło uderzać w nasze życie.
Ale poprzez strony swojej nowej książki Torralba zachęca nas również do wyobrażenia sobie, w jaki sposób te nowe wartości, które się pojawiły, mogą służyć do skonfigurowania innego świata, lepszego świata dla przyszłych pokoleń. Świat oparty na tym, co najważniejsze.
-A co jest w życiu najważniejsze?
- Co nas podtrzymuje, co nadaje sens naszej egzystencji, co pozostaje, gdy wszystko, co uważaliśmy za podstawowe, zostało ulatnione. Kryzys oczyszcza, pozwala rzucić okiem na treść. Upadają bogowie, upadają papiery wartościowe, niektóre wierzenia zostają zniszczone.
- Czego się nauczyliśmy?
- Wartość pokory. Nasza małość. Odkryliśmy, że nie jesteśmy samowystarczalni, ani rzeczywistość nie kontrolujemy. To wymaga współpracy, rozwagi, dozy wstrzemięźliwości i wytrwałości. Dowiedzieliśmy się, że nie możemy sami wyjść z kryzysu. Potrzebujemy wspierających społeczności, poczucia współzależności i zmiany naszego życiowego paradygmatu.
- Co bardziej napędzało to odrodzenie: niepewność, po uświadomieniu sobie zmienności świata lub naszej wrażliwości …?
- Niepewność jest podstawową cechą naszych czasów. Nie wiemy nawet odlegle, co oznacza ta tak zwana nowa normalność. Jest strach, strach i drżenie. Łatwo popaść w rozpacz i nihilizm. Trudno jest wyobrazić sobie nowe scenariusze. Kryzys przyspieszył transformację cyfrową i ma to swoje wady i zalety, ale także przyspieszył transformację ekologiczną. Może to zapoczątkować nowy sposób wytwarzania, konsumpcji i nawiązywania relacji.
- Mówisz, że w obliczu tego kryzysu ujawniły się trzy rodzaje postaw. Co je wyróżnia?
-Pierwszą postawą jest zignorowanie tego. Druga postawa to poddanie się fatalizmowi, rozpaczy. Trzecia postawa to zinterpretowanie tego jako szansy, okazji do rozeznania, jaka powinna być przyszłość, jakie lekcje wyciągnęliśmy, jaki nowy sposób życia należy wygenerować.
To podejście jest najtrudniejsze, ponieważ wymaga oderwania się od przeszłości, bycia elastycznym i elastyczności w zmienianiu ustalonych rutyn i protokołów.
-Co mogliśmy się cieszyć podczas tych zamkniętych żyć?
- Spowolnienie pozwoliło nam znowu się spotkać. Cieszyliśmy się ciszą, domem, najbliższymi. Odkryliśmy na nowo nasze dzieci i opracowaliśmy kreatywne rozwiązania niepowodzeń. Kryzys jest okazją do pobudzenia wyobraźni, kreatywności, ponieważ zwykłe procesy nie mogą się rozwijać.
-Czy zapomnieliśmy o opiece, najbardziej wrażliwej …?
-Ochrona jako wartość pojawiła się z wielką siłą. Uświadomiliśmy sobie, że musimy dbać o najbardziej wrażliwe osoby i dbać o środowisko. Biorąc pod uwagę, że jesteśmy tak wrażliwi, opieka nie jest luksusem ani anegdotą, ale niezbędna jest kontynuacja bycia, aby móc rozwijać nasze projekty życiowe.
- Ale czy te wartości się utrzymają, czy też zapomnimy o nich w takim samym tempie, w jakim je zapamiętaliśmy?
Trudno to wiedzieć. Nie wiemy, jaką gęstość będzie miał w przyszłości ten moralny osad, który wyłonił się ze społeczeństwa. Aby dokonać zmiany paradygmatu, konieczne jest zejście na dno, aby zdać sobie sprawę, że nie ma powrotu. Niektórzy z nostalgią trzymają się przeszłości. Inni, przedsiębiorcy, otwierają nowe szlaki, rozwijają nowe projekty. Czas pozwoli zweryfikować, czy ta przemiana aksjologiczna będzie długotrwała, czy ulatni się.
-Jak może wyglądać przyszłość po tych wszystkich lekcjach?
Zupełnie inaczej. System ochrony zdrowia mógłby zostać wzmocniony, znacząco poprawić system edukacyjny i społeczny. Mogłoby wyłonić się troskliwe społeczeństwo skoncentrowane na najbardziej wrażliwych i wrażliwych ekosystemach.
- Sposób, w jaki produkujemy i konsumujemy … czy może się zmienić? Jeszcze kilka miesięcy temu wydawało się to niemożliwe.
-Hypersumerizm jest destrukcyjny. Indywidualizm jest obrazą inteligencji. Musimy zwrócić się w stronę społeczeństwa nastawionego na odpowiedzialną lub świadomą konsumpcję. Trzeźwość musi pojawić się jako wartość, ponieważ hiperkonsumpcyjny styl życia jest po prostu nie do utrzymania z globalnego punktu widzenia. Mniej produkcji, mniej konsumpcji, odkrywanie wartości postmaterialistycznych to podstawowe kroki na przyszłość.
- Czy można powiedzieć, że pandemia znów przeniosła nas od skomplikowanych do prostych?
-W efekcie umożliwia to przejście. Żyj mniej, aby żyć w bardziej zrównoważony sposób. Żyj mniej, aby każdy mógł żyć z godnością.
-W swojej nowej książce mówisz, że dzielenie się talentem jest niezbędne, aby wydostać się z bagna. Czemu?
- Rozwiązanie złożonych problemów wymaga organów deliberacyjnych, społeczności dorosłych, które prowadzą dialog, słuchają się nawzajem i osiągają konsensus. Nie ma łatwych odpowiedzi na złożone problemy. Potrzebujemy współodpowiedzialnego przywództwa, współprzewodnictwa, wdrażania inteligencji społecznej. Nie możemy być naiwni w akceptowaniu neo-populistycznych i neomesjanistycznych rozwiązań złożonych problemów.
-Jakie inne pytania powinniśmy sobie zadać po pandemii?
-Jak pocieszyć tych, którzy stracili ukochaną osobę? Jak uspokoić tak toksyczne emocje jak poczucie winy, złość, oburzenie? Jak uniknąć wybuchu kryzysu humanitarnego? Jak sformułować światowe rządy? Jak przenieść się ze świadomości indywidualnej do świadomości globalnej? Jak stworzyć historię nadziei?
Jeśli byłeś zainteresowany tym wywiadem …
Możesz kupić książkę Francesca Torralby Living in essentials. Pomysły i pytania po pandemii (Platforma Redakcyjna) - do których prawa autorskie trafiają do SOS Wioski Dziecięce - tutaj.
