Bądź szczery. I nie baw się ze mną Nigdy więcej

Masz prawo do otrzymania odpowiedzi na tę wiadomość. Masz prawo do tego, abyś wyraźnie mówił. Masz prawo nie mieć zawrotów głowy. Nie szuka się tam wymówek.

Głos Roya Galána to podcast autorstwa pisarza Roya Galána dla magazynu Mentesana. Posłuchaj tego i udostępnij.

Wydaje się, że nasze działania nie mają konsekwencji.
Że możemy bardzo źle traktować ludzi.
Udawaj, że nigdy nie istniały i nigdy nie wchodziliśmy z nimi w interakcje.

Wymazać je z całkowitym chłodem.
Z całkowitą bezkarnością.
Ponieważ zdelegalizowali nas do domagania się, narzekania lub żądania czegoś.

Nie masz prawa o nic mnie prosić, ponieważ jesteśmy niczym.
To jest proklamacja.
Od początku daj jasno do zrozumienia, że ​​nie możesz pytać, ponieważ tak nie jest.
Ale oczywiście jest.

Istnieją umowy timeshare.
Jest intymność.
Istnieją nieuniknione oczekiwania.
Jest jakaś nadzieja.

Jak my, ludzie, możemy odnosić się emocjonalnie, nie oczekując czegoś?
To jest niemożliwe.

Bo kiedy coś ci się podoba, gdy coś zakłóca twoją normalność, gdy coś sprawia, że ​​czujesz radość i pożądanie.
Kiedy coś sprawia, że ​​czujesz się żywy.
Czekasz.
Oczekujesz co najmniej tego, co dajesz i dajesz.

I nie chodzi o to, że robisz film.
Że sobie wyobrażasz rzeczy.
Że za dużo projektujesz, nie.

Masz prawo do bajki.
Masz prawo do fantazji i do bycia traktowanym z uczuciem.
Czy to przez dwie minuty, czy sto lat.

Masz prawo do otrzymania odpowiedzi na tę wiadomość.
Masz prawo do tego, aby ktoś do Ciebie wyraźnie mówił.
Masz prawo nie mieć zawrotów głowy.
Nie robić wymówek.
Żeby ludzie byli odważni i stawili czoła konsekwencjom wszystkich czynów.

Więc jeśli wiesz, jak nazywano mojego psa.
Jeśli razem jęknęliśmy.
Jeśli uwikłałeś mnie w swoje sny.
Jesteś mi winien wyjaśnienie.

Jesteś mi winien usiąść i patrząc na moją twarz, powiedz mi, że to wszystko.
Jesteś mi coś winien, bo to było coś.
To jest zawsze.

Ponieważ nie może być to, że niczego nie udajesz.
I wydaje się, że wszystko wymyśliłem.
A po drugie, prawda?

Jakby ludzie żyli w grze planszowej.
W którym zjadam żeton i wysyłam go do domu i liczę do dwudziestu, żeby zjadać następny.
Ludzie nie są frytkami.

Ludzie są istotami ludzkimi.
Nie rzeczy.
A ludzie, z którymi się kontaktujesz, zawsze cieszą się szacunkiem.

Ten szacunek idzie drogą uczciwości.
Bądź szczery.
I nie baw się ze mną
Nigdy więcej.