Dyskusje w parach: jak dobrze zakończyć

Mª Mercé Conangla i Jaume Soler

W parze kłótnią mogą być lekki deszcz lub burza z piorunami. Zamiast podsycać ironię lub wyrzuty, lepiej jest rozpoznać własne życzenia i wyrazić je z szacunkiem i jasnością.

Milan Popovic-unsplash

Problemy pary pojawiają się, gdy składa się ona z dwojga niesamodzielnych osób , bez własnego projektu życiowego oraz z niskim poziomem kompetencji emocjonalnych i umiejętności relacji i komunikacji. Wiele konfliktów, które utrudniają lub niszczą współistnienie pary, ma pięć typowych przyczyn:

1. Wpadnij w rutynę i dostosowanie . Dzieje się tak na przykład, gdy zachowujesz się wierząc, że po znalezieniu odpowiedniej osoby wykonujesz całą pracę.
2. Niemożność dzielenia się i komunikowania ze spokojem w trudnych i kryzysowych momentach.
3. Pogorszenie klimatu emocjonalnego w koegzystencji pary.
4. Najazdy terytorialne . Na przykład: nieprzestrzeganie indywidualnych przestrzeni lub intymności drugiej osoby, chęć posiadania, żądanie ekskluzywności.
5. Nie należy podchodzić do sytuacji konfliktowych i nieprzestrzegania „umowy emocjonalnej” związku (na przykład niewierności) w emocjonalnie ekologiczny sposób.

Co zrobić, gdy pojawią się takie sytuacje? Dajemy Ci strategie, aby to odwrócić.

Zidentyfikuj ząbki związku

Zanieczyszczenie emocjonalne to zjawisko, w wyniku którego bezkrytycznie i nieodpowiedzialnie wyrzucamy nasze emocjonalne śmieci , bez względu na wpływ, jaki wywrą one na globalny klimat emocjonalny pary.

Idąc za przykładem jeży, przeanalizujemy niektóre bolesne pióra, które mogą pogorszyć te relacje.

• Ząb 1: szantaż emocjonalny

Vivien Leigh w Przeminęło z wiatrem: -Ale Rhett, jeśli pójdziesz, co się ze mną stanie? Gdzie ja pójdę?

Clark Gable : - Szczerze, kochanie, mam to gdzieś.

Nie musisz być bezmyślny jak Rhett ani niegrzeczny, szorstki lub niewrażliwy, chociaż czasami musisz wyznaczyć wyraźne granice. Jeśli chcą bawić się naszym poczuciem winy, musimy odwołać się do poczucia odpowiedzialności tego, który próbuje :

-Bez ciebie… co się ze mną stanie?

-Cóż, będzie tym, czym to zrobisz. Twoje życie należy do Ciebie. Sens twojego życia jest twój. To twoja odpowiedzialność.

• Ząb 2: autyzm komunikacyjny

-Co jest nie tak?

-Nic. Nic się ze mną nie dzieje.

Znajdziemy tutaj rodzaj okrętu wojennego, zamknięty i obronny , który nie wyraża ani myśli, ani uczuć; odizolowany i zamknięty w swoim własnym świecie, nie pozwalając na dostęp do innego. Komunikacja jest niemożliwa, ponieważ nie ma pomostów między intymnymi terytoriami obu.

Emocjonalna pępowina, która karmi związek, przestaje otrzymywać tlen. Nawet jeśli bardzo się starasz, nie możesz jednostronnie utrzymywać związku.

• Wybierz 3: Różne tarcze

-Jestem bardzo zniechęcony!

-Hej… co przygotowałeś na obiad?

Interpretacja: „On się o mnie nie troszczy. Wykorzystuje mnie do swoich potrzeb lub pocieszenia”.

Wpływ: smutek lub złość . Rozpoczęcie agresywnej kłótni lub izolacji.

-Jestem śmiertelny! -Cóż, miałem dzień …!

-Jesteś samolubny. Nigdy mnie nie słuchasz. (Dwa błędy: osąd wartościujący i uogólnienie).

-To, że zawsze narzekasz. (ten sam.)

Interpretacja: Linia zamknięta i zakończona. Obaj mówią do siebie: „Ważna dla mnie sprawa to ja”. Wpływ: uczucie samotności. Wyrzucanie emocjonalnych śmieci.

• Ząb 4: przyzwolenie

-Nie mógłbyś beze mnie żyć?

-Tak.

-A że jestem najważniejszą rzeczą w Twoim życiu?

-Tak…

-I że mnie kochasz bardzo, bardzo, bardzo?

-Tak…

„Och, jakie piękne rzeczy mi mówisz!”

Interpretacja: Potrzeba chwalenia i wzmacniania przeważa nad potrzebą życia w rzeczywistości i bycia kochanym w prawdzie. Brzuchomówstwo : drugi mówi, czego nie mówi lub czego nie czuje. A drugi, biernie, robi to.

Wpływ: promuje nierzeczywiste i fałszywe relacje . Sprzyja przestrzeni komfortu i rutyny. Uczucie rezygnacji i irytacji. Samotność emocjonalna.

• Ząb 5: złość

Żona Nasrudina zaczęła mówić o nim bardzo brzydkie rzeczy. Była bardzo zła i zachowywała się niegrzecznie i agresywnie. Nasrudin siedział w milczeniu, słuchając jej, gdy nagle kobieta powiedziała do niego:

- Więc znowu się ze mną kłócisz?

"Ale nie powiedziałem ani słowa!"

-Wiem to już. Ale ty słuchasz bardzo agresywnie!

Interpretacja: Musimy nauczyć się stawiać granice złemu nastrojowi i puścić go, nie szkodząc drugiemu. Wpływ: kiedy zły nastrój przejmuje kontrolę nad naszym zachowaniem, jesteśmy źródłem, które emanuje „kwaśnym, emocjonalnym deszczem”, który pali nasz związek.

Zachęcaj do komunikacji ze swoim partnerem

Jakie słowa komunikujemy z naszym partnerem? Za pomocą strzałek czy nasion? Kiedy używamy strzałkowych słów, działamy agresywnie, najeżdżamy, uderzamy nimi drugiego, tworzymy toksyczny klimat, w którym miłość nie może rosnąć.

Kiedy używamy słów nasienia , możemy wejść do jego serca bez najeżdżania go. Są to słowa, które tworzą mosty, które jednoczą, leczą.

Filozofowi Arthurowi Schopenhauerowi możemy podziękować za tę piękną historię: „W zimną, ciemną noc niektóre jeże odkrywają, że gdy się spotykają, są mniej zimne. Podchodzą coraz bliżej, ale kłują się nawzajem. Przestraszone oddalają się. Odsuwają się, żałują utraty ciepła, ale jednocześnie boją się bólu. Po chwili, pokonując strach, znów się spotykają i znowu się ranią. Trwają tak przez jakiś czas, aż znajdą odpowiedni dystans : że co pozwala im się rozgrzać bez kłucia się nawzajem ”.

Ta relacja Schopenhauera odsłania kluczowy punkt relacji osobistych: nie tak blisko, że kłujemy się naszymi kolcami, nie na tyle, by czuć się zbyt samotnym lub odizolowanym.

Najbezpieczniejsze drzwi to takie, które możemy zostawić otwarte, ale granice są konieczne w każdej relacji: musimy je oznaczyć, aby uniknąć budowania granic i murów ochronnych. Komunikacja emocjonalna jest niezbędna w związku.

Aby nasz związek się rozwijał, ważne jest, aby móc wyrazić siebie bez ukrywania się lub nadmiernej ochrony przed strachem. Oznacza to, że można powiedzieć na przykład: „Czuję się przygnębiony”, „Jestem smutny”, „Dzisiaj czułem się zagrożony, gdy…”, „Czuję się szczęśliwy z powodu…”, „Kocham Cię”… a także otrzymać podobną odpowiedź.

10 sposobów na dobrą komunikację jako para

1. Zapewnij sobie spokój i rozmawiaj ze spokojem.
2. Jeśli czujemy się niezrównoważeni, lepiej odłóż dyskusję.
3. Zarządzaj własnymi emocjonalnymi śmieciami.
4. Chroń nasz związek przed skażeniem emocjonalnym i werbalnym.
5. Porozmawiaj w pierwszej osobie o tym, co myślisz, czujesz i czego chcesz.
6. Wyraź to, co naprawdę czujemy. To, czego się nie mówi, zamienia się w frustrację.
7. Zajmowanie się tym, co nie zostało powiedziane, jest równie cenne, jak to, co zostało powiedziane.
8. Zgódź się na różnice. Stąd będzie można je obsługiwać.
9. Unikaj uduszenia, opętania i nadmiernej kontroli.
10. Pamiętaj, że bardzo łatwo jest zniszczyć i uszkodzić, a znacznie bardziej złożoną i trudną do odbudowania i uleczenia wyrządzonych emocjonalnych ran. Połącz się z miłością, która łączy nas z innymi.

Co mówimy, a czego nie

To, czego nie mówimy, może być równie ważne, jak to, co mówimy. Zwracanie uwagi na język niewerbalny naszego partnera może pomóc nam lepiej zrozumieć sytuację, która czasami nas intryguje.

Czasami mamy nadzieję, że inni wyczuwają nasze potrzeby, nie wyrażając ich. Popadamy w błąd wróżki: jeśli mnie kochasz, będziesz wiedział, co myślę, co czuję, czego oczekuję. Następnie, gdy nie zgaduje poprawnie, wnioskujemy, że dzieje się tak dlatego, że nas nie kocha, zamiast zastanawiać się, czy wyraziliśmy się jasno.

Reklamacja i rekryminacja do wyraźnej coś, co może nie być zmieniane tylko zanieczyszczają związek. Naszym obowiązkiem jest lepsze wyrażenie siebie i nauczenie partnera, jak lepiej się kochać, ale zawsze w teraźniejszości. W życiu pary istnieje wiele toksycznych zwrotów, które podważają związek.

W życiu pary istnieje wiele toksycznych zwrotów, które podważają związek. Potrafią reagować na zachowania związane z kontrolą (dlaczego mi nie powiesz?), Skargi (nadużywasz mojej dobrej wiary!), Ofiary (zobacz, jak jestem przez ciebie), zniewagi lub sądy wartościujące (nie masz pojęcia), posiadanie (nie chcę, żebyś to znowu widział), żądanie (nie możesz się tak spóźnić) lub pogardę (tylko ja mogę z tobą wytrzymać).

Jak daleko się poddać

Jeśli zbyt mocno napinamy cięciwę łuku, w końcu pęka; jeśli pozostawimy go zbyt luźnym, nie będzie mógł pełnić swojej funkcji. Podobnie para jest uzasadniona tylko wtedy, gdy jest przestrzenią do indywidualnego i wspólnego rozwoju i doskonalenia .

W żadnym wypadku nie powinna stać się przestrzenią agresywną, lekceważącą, która blokuje lub amputuje nasz potencjał. Jeśli zrezygnujemy z naszej osobistej istoty, aby zatrzymać osobę u naszego boku, tracimy godność i szacunek do samego siebie.

Jeśli nie będziemy w stanie być hojni lub nadać priorytet naszemu związkowi, stracimy siebie. Każda osoba musi znaleźć punkt równowagi, a także każdą parę. Człowiek staje się ofiarą ofiar, gdy potrzeba bycia kochanym przeważa nad potrzebą bycia szanowanym.

Aby stawić czoła trudnościom, trzeba być odważnym i nie uciekać przed pierwszą pojawiającą się przeszkodą , ale będziemy też potrzebować odwagi, gdy po walce o utrzymanie naszego związku przy życiu dojdziemy do wniosku, że się skończył i trzeba go dać. przez zamknięte.

Ważne jest, aby nauczyć się szanować siebie, aby żyć w harmonijnej i pełnej miłości relacji z naszym partnerem. Jak powiedział Oscar Wilde : „Kochanie siebie to początek romansu na całe życie”. Nasze życie jest warte tyle, ile warte są nasze miłości . Ale miłość pary, jak rzeka, potrzebuje dwóch brzegów, a oba są zjednoczone przez wodę, która całuje oba brzegi i je przekazuje.

Historia z morałem

-Dlaczego dwie osoby krzyczą na siebie, kiedy są wściekli? - zapytał nauczyciel. Ponieważ wtedy ich serca odchodzą daleko. Im bardziej są wściekli, tym głośniej będą krzyczeć, aby ich usłyszano w oddali . Ale co się dzieje, gdy dwoje ludzi się zakochuje? Cóż, nie krzyczą na siebie, ale mówią cicho.

Powodem jest to, że ich serca są bardzo blisko. Co się dzieje, kiedy zakochują się jeszcze bardziej? Po prostu szepczą. Wreszcie nie muszą nawet szeptać , po prostu patrzą na siebie i to wszystko.

Kiedy się kłócisz, nie pozwól swoim sercom odpłynąć , nie wypowiadaj słów, które jeszcze bardziej je oddalają. Nadejdzie dzień, kiedy odległość będzie tak duża, że ​​nie znajdziesz drogi powrotnej.