Szczęście nie jest na zewnątrz. Odkryj to tu i teraz!

Francesc Miralles

Każda tradycja i kultura niesie ze sobą różne składniki i wizje, które możemy łączyć, aby znaleźć lub nie utracić szczęścia.

Filozofowie spędzili tysiąclecia, próbując bez zgody zdefiniować, czym jest szczęście . Czy to stan duszy? Wewnętrzny prezent? Czy zewnętrzne okoliczności wskazują, że musimy żyć? A może ma to więcej wspólnego z naszym sposobem radzenia sobie z wydarzeniami?

Szczęście może być nieco inna dla każdej osoby, ale Dudała kultura , w której żyjemy wpływa na nasze pojęcie o tym. W tym artykule zobaczymy, jak ludzka błogość jest rozumiana z różnych tradycji .

„Wszyscy rodzimy się ze szczęściem, ale tracimy je, gdy dodajemy do tego życiowe zmęczenie”

Według judaizmu naszym najcenniejszym atutem jest stan, którym maluchy cieszą się w naturalny sposób, bez potrzeby stosowania strategii, by żyć pozytywnie. Rodzi się z czystości i braku uprzedzeń czy filtrów między nami a światem.

Dzieci nie potrzebują powodów do radości, tylko do smutku . Mówi rabin Aron Moss: „Jeśli dziecko płacze, pytamy: co się dzieje? Ale jeśli dziecko się śmieje, bawi się i tańczy po pokoju, nie pytamy: po co to wielkie święto? Dlaczego jesteś szczęśliwy? ? ”.

Szczęście jest zatem wewnętrzną cechą, z którą wszyscy się rodzimy i tracimy ją, dodając do tego istotne zmęczenie i teorie na temat tego, czego potrzebujemy, aby być zadowolonym. W miarę dorastania stajemy się wymagający i tracimy tę dziecięcą radość .

Tak jak nie dziwi nas, jak łatwo dzieciom świętować życie , kiedy widzimy dorosłego z szerokim uśmiechem, od razu pytamy: „Co się dzieje? Dlaczego jesteś taki szczęśliwy?”.

Musimy uzasadnić radość, znaleźć ku temu powód, ale jak konkluduje Aron Moss: „Szczęście nie ma miejsca na zewnątrz; spoczywa w środku , w tej części nas, która jest wiecznie młoda: w naszej duszy ”.

Światło szczęścia

Istnieją kontrowersje co do znaczenia pogody dla szczęścia . Z jednej strony uważa się, że cieplejsze regiony globu są bardziej skłonne do generowania satysfakcji osobistej, ale badania statystyczne plasują kraje skandynawskie na pierwszym miejscu.

Czy światło słoneczne jest tak samo ważne dla nastroju, jak myślimy ? Znaczna część depresji jest gorsza w mniej jasnych porach roku , co skłaniałoby do pomysłu, że trudno się cieszyć długimi i surowymi zimami. Jednak Eskimosi pokazują, że nawet w najbardziej wrogich okolicznościach zewnętrznych możliwe jest podsycenie wewnętrznego ognia.

W książce Happiness Across Cultures, która bada szczęście w różnych kulturach świata, wspomina się o badaniu Eskimosów z Nunavut (Kanada). Rozmowy z mieszkańcami tej zamarzniętej krainy ujawniły, że dla nich szczęście tkwi w rodzinie i w przyjacielskim kontakcie z sąsiadami.

Być może dlatego, że przez większość roku są zmuszeni mieszkać w domu, poczucie jedności z bliskimi zapewnia im dobre samopoczucie, które pozwala im przezwyciężyć najostrzejszą zimę. Innymi słowy: zimno na zewnątrz można zrównoważyć ciepłem relacji w domu.

Uśmiech, krzywa szczęścia

W krajach takich jak Chiny, Japonia czy Korea znaczenie, jakie przywiązuje się do uśmiechu jest dobrze znane , ponieważ jest to gest wyrażający akceptację i akceptację oraz szybko wywołujący zarażenie emocjonalne .

Na ten temat w zeszłym roku opublikowano wiadomość o urządzeniu stworzonym na Uniwersytecie Tokijskim do tworzenia „ iluzorycznego szczęścia” poprzez dwustronne lustro, z których jedno nie jest dokładnym odzwierciedleniem rzeczywistości, ponieważ Poprzez program komputerowy uwydatnia uśmiech patrzącej na niego osoby.

Według profesora Michitaki Hirose, jeśli użytkownicy postrzegają siebie jako uśmiechniętych, poprawia to im nastrój. Celem eksperymentu było nadanie wirtualnej rzeczywistości wymiaru emocjonalnego, który pomaga modulować humor.

Z orientalnego uśmiechu możemy się nauczyć czegoś bardzo pożytecznego w naszym codziennym życiu. Szczęście to coś więcej niż klimat wewnętrzny, to także przekaz, który jest przekazywany poprzez gesty i ton naszego głosu, tak aby uśmiechnięta postawa życiowa wytworzyła wokół nas krąg pozytywności i radości.

Drzwi wewnętrzne

W Indiach , pomimo różnic, które mogą istnieć między hinduizmem, islamem, buddyzmem, dżinizmem i innymi tradycjami tego rozległego kraju, szczęście jest uważane za skarb, który można znaleźć tylko w sobie.

Jeśli między naszym umysłem a rzeczywistością jest soczewka przesłonięta naszymi oczekiwaniami, uprzedzeniami i uprzedzeniami, tak samo będzie z naszą wizją świata.

Jezuita i psycholog Anthony de Mello, urodzony w Bombaju, tak to rozumował: „Aby być szczęśliwym, nie trzeba nic robić ani niczego osiągać, tylko pozbyć się fałszywych idei , złudzeń i fantazji, które nie pozwalają zobaczyć rzeczywistości. Osiąga się to jedynie poprzez czuwanie i nazywanie rzeczy po imieniu. Już jesteś szczęściem , jesteś szczęściem i miłością, ale nie widzisz tego, ponieważ śpisz. "

Jeśli szczęście jest czymś, co już posiadamy, jak stwierdził rabin Aron Moss na początku tego artykułu, naszym zadaniem jako istot ludzkich jest uwolnienie się od wszystkiego, co przeszkadza nam w wizji otrzymanych darów.

Aby więc „obudzić” wewnętrzną radość , konieczne jest szlifowanie tej soczewki, przez którą patrzymy na świat i na siebie. W tym celu tradycja buddyjska proponuje:

• Przestań upijać się substancjami, które zaciemniają umysł i percepcję.
• Nie trzymajcie się rzeczy i ludzi, jakby byli wieczni. Zaakceptuj, że wszystko jest ulotne i tymczasowe.
• Uwolnij się od niepokoju związanego z posiadaniem tego, czego tak naprawdę nie potrzebujesz.
• Medytuj, aby oczyścić umysł i zrozum, że jesteśmy jednym ze wszystkim, co nas otacza.
• Zakotwicz się w tu i teraz , gdzie wszystko się dzieje.

Ten ostatni punkt jest kamieniem węgielnym duchowości Wschodu. Zarówno ci, którzy podążają ścieżką jogi, jak i ci, którzy zaczynają zen, starają się osiedlić w chwili obecnej, aby uwolnić się od przeszkód przeszłości i lęku przed przyszłością.

Dlaczego więc jest nam tak trudno być szczęśliwym w tym miejscu i w tej chwili, z tego, co mamy? Jaka jest wada?

Bóg Xochipilli

W kulturze Azteków jest bóg Xochipilli , który reprezentuje lato, kwiaty, przyjemność, miłość i gry. Ta boskość jest zaproszeniem do cieszenia się pięknem świata , a tubylcy składają ofiary z pożywienia i rytualnych tańców jako wyraz szczęścia.

Ubuntu

Lekarz i pisarz Albert Figueras definiuje poprzez termin ubuntu interesującą cechę kultury afrykańskiej . Osoba, która jest właścicielem Ubuntu, jest otwarta na uczucia i potrzeby innych, łatwo współpracuje i nie traktuje zdolności innych jako zagrożenia.

Wręcz przeciwnie, poznaje się część całości i znajduje siłę w przynależności do grupy i jej pomyślności.

Uważa się, że ta społeczna perspektywa dobrobytu ma swoje źródło w Zulusach w południowej Afryce, którzy mają następujące powiedzenie: „umuntu, nigumuntu, nagamuntu”, które w tłumaczeniu z języka aborygeńskiego oznacza: „ osoba jest osobą przyczyną innych . "

Navajo Hozho

Plemię Navajo rządzi koncepcja hozho , czyli pogoń za szczęściem poprzez kultywowanie zdrowia, wiedzy i harmonii . W tym celu konieczne jest znalezienie w życiu codziennym równowagi między boskością a przyziemnością, między człowiekiem a naturą.

W poszukiwaniu niebieskiego ptaka

Różne kultury przedstawiają szczęście poprzez wizerunek niebieskiego ptaka, który gniazduje w górach.

W 1934 roku piosenka Bluebird of pleasure stała się popularna, a sześć lat później ukazał się film The Blue Bird z udziałem Shirley Temple. W nim niektóre dzieci wyruszają w podróż pełną magii i przygód, aby spróbować znaleźć ptaka szczęścia.

Niebieski ptak jako symbol radości jest obecny w plemieniu Cochiti w Nowym Meksyku iu Indian Navajo, a także w kulturze Azteków. W pierwszej interpretacji tradycje te utożsamiają ptaka i kolor nieba z ludzką potrzebą wolności i szerokiego horyzontu snów.

Szczęście jest drogą

Według urugwajskiego dziennikarza i pisarza Eduardo Galeano, problem polega na tym, że ludzie są uzależnieni od opóźniania szczęścia . Odkładamy to, dopóki nie wydarzy się to, czego brakuje nam do poczucia spełnienia. W każdym razie jest to ubezpieczenie od nieszczęścia, ponieważ odroczenie może nie mieć końca.

Jak sam mówi: „Czas na nikogo nie czeka … więc przestańcie czekać, aż schudniecie, do ślubu, do rozwodu, do piątkowej nocy, do niedzieli rano, do wiosny, lato, jesień czy zima, albo do śmierci, aby zdecydować, że nie ma lepszego czasu na szczęście … Szczęście to podróż, a nie cel ” .

Chociaż, jak widzieliśmy, ludzkie szczęście ma różne niuanse w zależności od miejsca na świecie, wspólnym mianownikiem nieszczęścia jest opóźnianie dobrej chwili serca .

Ostatecznie mędrcy wszystkich szkół zgadzają się co do jednego: szczęście to produkt o bardzo krótkim terminie przydatności do spożycia . Jeśli nie zjemy go dzisiaj, zepsuje się.