Czy to możliwe, że teraz lubię kobiety? Kiedy wspomnienia bardzo bolą, czy zbytnio chronię swoje dziecko?

Jorge i Demián Bucay

Jorge i Demián Bucay co tydzień odpowiadają na Twoje wątpliwości i konflikty. Dziś rozmawiamy o tym, czy zbytnio chronimy nasze dzieci, jak zinterpretować pragnienie posiadania kogoś tej samej płci, a także jak przezwyciężyć bolesne wspomnienia ukochanej osoby

Pociąga mnie mój przyjaciel

Jestem zakochana w mężu, ale od kilku miesięcy pociąga mnie przyjaciel. Czasami rozmawiamy i myślę o tym, jak będą wyglądać ich pocałunki. Zacząłem się zastanawiać, czy nie chciałbym uprawiać z nią seksu, a odpowiedź brzmi: nie. Nie wiem, co się ze mną dzieje. Abigail (e-mail)

Droga Abigail:

Byłoby interesujące, gdybyś zapytał siebie, co przyciąga cię do przyjaciela . Jest prawdopodobne, że odkryjesz, że jest to coś, czego chcesz dla siebie: coś, czego chciałbyś mieć, sposób bycia, nastawienie, które chciałbyś zachować.
Więc to wszystko nie ma nic wspólnego z tym, jak bardzo kochasz swojego męża.

Zadaj sobie pytanie: jakiej części chcę dla siebie? Jak mogę się tam przenieść?

Jeśli fantazja nabierze zmysłowego tonu (zastanawiasz się, jak będą wyglądały jej pocałunki), możliwe, że to, jak chciałbyś wyglądać, jest związane ze sposobem, w jaki postrzegasz ją pod względem zmysłowości i ostatecznie seksualności.

Fantazje, jak zawsze, dalekie od bycia czymś, co powinno być stłumione, są czymś do zbadania, ponieważ mówią nam o naszych pragnieniach.

Czy za bardzo chronię swoje dziecko?

Jestem bardzo opiekuńcza i martwię się, że to uniemożliwi mojemu synowi rozwój jako osoba. Moja największa tortura przychodzi ze szkoły: strach mnie paraliżuje, a czasem nawet mu nie odpuszczam.
Elisa (e-mail)

Droga Elisa,

Byłoby ważne, abyś znalazł inne sposoby radzenia sobie ze swoimi lękami niż zapobieganie wykonywaniu przez dziecko czynności, które sprawiają mu przyjemność.
Stajesz przed jednym z najtrudniejszych zadań rodziców:

Zaakceptuj, że nie możemy chronić naszych dzieci przed wszystkimi niebezpieczeństwami na świecie. Tak jest. Może się to wydawać trudne.

Sprowadziliśmy cię na ten świat z oczekiwaniem, że będziesz szczęśliwy i nic złego ci się nie stanie . Ale to niemożliwe. Prędzej czy później uderzą się nawzajem, ktoś ich odrzuci, nie dostaną czegoś, za czym tęsknili, będzie im smutno …

Naszą rolą jako rodziców nie będzie zatem zapobieganie tym rzeczom (nie pozwolilibyśmy im żyć), ale towarzyszenie im.

Jeśli zmienisz zdanie „będę go chronić przed wszystkim” na „będę mu towarzyszyć bez względu na to, co się stanie” , być może zaczniesz spokojniej żyć swoim macierzyństwem.

Twórz wspomnienia

Opiekowałem się ojcem przez ostatnie dwa miesiące jego życia, a dwa lata później wciąż mam jego obrazy, jak cierpi i przeżywa ciężkie chwile. Zwykle zmieniam zadania, więc tego nie pamiętam, ale nie wiem, czy dobrze sobie radzę.
Rocío (e-mail)

Drogi Rocío,

Zmiana zadań może w tym czasie zadziałać, uspokajając cierpienie, ale zapobiegając tworzeniu wspomnień .

To tak, jakby za każdym razem wracać do punktu zerowego.

Sugerujemy, abyś „przypisał” tym wspomnieniom wcześniej określony czas i miejsce .
Możesz na przykład kupić notatnik i spędzić, powiedzmy, pół godziny każdego dnia, pisząc o swoich wspomnieniach i refleksjach na temat tego, co stało się z twoim ojcem i jak to przeżyłeś.
Być może możesz również uwzględnić, czy masz jakiś oczekujący temat, a nawet wyobrazić sobie rozmowy, które byś miał.
Możliwe, że moment pisania jest czymś bolesnym, ale musisz pomyśleć, że w każdym razie jest to ból, który już w tobie jest.

Możesz przesłać nam swoje zapytanie na adres [email protected], a my zajmiemy się nim w kolejnych biurach.