„Musisz bardziej niż kiedykolwiek kształcić się w moralnej odwadze”

Gema Salgado

Dużą część swojej kariery zawodowej poświęcił opracowaniu teorii inteligencji, która zaczyna się od neurologii i psychologii, a kończy na etyce.

Jest jednym z najbardziej poczytnych i podziwianych myślicieli w naszym kraju. Filozof i pisarz , badania naukowe łączy z pracą nauczyciela filozofii w liceum.

José Antonio Marina twierdzi, że główną funkcją inteligencji nie jest wiedza, ale osiągnięcie szczęścia i godności , czego broni on w swoich licznych dziełach. Lęki i nauka odwagi (Ariel), należąca do Biblioteki UP (Uniwersytet Rodziców) , kończy obszerne badanie, które przeprowadził na ten temat dla świata dorosłych w Anatomy of Strach (Anagram).

Ten Uniwersytet rodziców jest najbardziej ambitny projekt edukacyjny José Antonio Marina, przeznaczone do towarzyszenia rodzicom i nauczycielom w nauczaniu dzieci i studentów.

Wywiad z José Antonio Marina

Co możemy zrobić, aby pomóc naszym dzieciom pokonać ich lęki?
Dziś mamy ogromną wiedzę na temat tego, jak uniemożliwić dziecku uczenie się lęków i jak osiągnąć, jeśli się ich nauczył, aby mógł sobie z nimi radzić w wygodny dla siebie sposób. Ogólnie sposób, w jaki omawiane są problemy, konflikty i lęki w rodzinie, wpływa na lękliwy lub ryzykowny charakter dziecka. Jest większa wrażliwość i strach, gdy rodzice przedstawiają świat jako niebezpieczne i przesadne wysiłki mające na celu ochronę ich dzieci. Możemy wytłumaczyć dziecku, jak nieuzasadnione są lęki, pomóc mu, gdy je odczuwa, nauczyć go odprężenia, pokazać, że rozumiemy jego dyskomfort i wyobrażamy sobie możliwe rozwiązanie tego, co go niepokoi, ale dodatkowo proponuję promować wewnętrzne siły, aby przezwyciężyć te lęki, jak zwiększyć pewność siebie,naucz go aktywnej postawy wobec strachu lub rozwijania optymistycznej postawy.

A co my, dorośli, możemy zrobić, aby pokonać nasze potwory?
U dorosłych musimy umieć rozróżnić między prawdziwymi lękami, z którymi jedynym rozwiązaniem jest próba wyeliminowania niebezpieczeństwa, a przesadnymi lękami, takimi, których nie widzimy we właściwej mierze lub którym nie jesteśmy w stanie stawić czoła. Mogą być patologicznymi niszami u normalnych ludzi: lęk przed lataniem, windami, przemawianiem publicznie, przed pająkami … Lub bardziej subtelny, jak w przypadku uogólnionego lęku: nie wiem, czego się boję, ale budzę się z poczucie udręki, a ponieważ nie grozi mi walka, jestem na jego łasce.

Dzieci są bardziej bezbronne i przestraszone, gdy rodzice przedstawiają świat jako niebezpieczny i są nadmiernie opiekuńczy.

I fobia społeczna … Fobia społeczna
to jeden z najważniejszych lęków. Strach przed oceną, co o mnie pomyślą; rozczarować … Następnie pojawiają się ataki paniki i zaburzenia związane ze stresem pourazowym lub zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne: osoba przechodzi w stan udręki, jeśli rytuały nie są wykonywane określoną liczbę razy. Są bardzo dobrze scharakteryzowani i istnieją skuteczne terapie.

Od wielu lat bada, dlaczego pojawiają się główne obawy. Jaka jest najważniejsza rzecz, której nauczyła Cię ta praca?
Interesowała mnie rola emocji w życiu ludzi i ich związek z inteligencją, a kiedy zacząłem studiować sentymentalny labirynt, w psychologii nie było jeszcze dobrze wiadomo, czym są emocje: atak na rozum, bardzo subiektywne zachowanie … Behawioryzm, wówczas modny, nie skupiał się na tym, co działo się wewnątrz jednostki, ale na jej zachowaniu. Później, wraz z książką Daniela Golemana, edukacja emocjonalna zaczęła zyskiwać na popularności, a strach, co ciekawe, był jednym z tematów, które zaczęto lepiej badać, zwłaszcza w odniesieniu do mechanizmów neurologicznych.

Dziś doskonale wiemy, czym jest strach, jaka jest jego funkcja w życiu, dlaczego staje się tak wielki w ludziach … bo boimy się nie tylko rzeczy rzeczywistych, ale także urojonych.

Wszystkie zwierzęta się boją i każdy gatunek wybiera sposób odpowiedzi na zagrożenie. Są zwierzęta, które uciekają, inne atakują, inne udają martwe i są takie, które zachowują się ulegle. Ludzie uciekają się do nich wszystkich, ale dodatkowo wymyślili nową formułę, którą jest odwaga: „Przyznaję, że się boję, ale zamierzam przezwyciężyć to uczucie”.

Czy odwaga jest przenoszona w genach, czy jest nabyta?
Odwagi się uczy, chociaż prawdą jest, że niektóre dzieci rodzą się z bardziej wrażliwym temperamentem niż inne i mają tendencję do szybszego uczenia się lęków. Aby pomóc tym dzieciom, przez pierwsze dwa lub trzy lata musimy starać się uczynić je mniej bezbronnymi przy pomocy odwagi, która jest sposobem radzenia sobie ze strachem.

Czy zdarza się to naszemu społeczeństwu, tak jak te najbardziej bezbronne dzieci?
Dokładnie. W związku z kryzysem gospodarczym, który w Stanach Zjednoczonych interpretowano jako załamanie się wartości moralnych stosowanych w gospodarce, zaczęły pojawiać się książki o odwadze moralnej. Uznano, że ci, którzy postawili nas w takiej sytuacji, byli łajdakami, ale nikt nie odważył się nic powiedzieć, ponieważ wszyscy się bali. Rzeczywiście, jednym z przejawów demoralizacji jest to, że moralne tchórzostwo znacznie się zwiększa; myślę, że rzecz nie idzie z jednym i pozostawiamy rozwiązania w rękach innych. To zmieniło nas w rodzaj kolaboracyjnego, uległego społeczeństwa, aw zamian zaczęły się pojawiać tego typu książki, rozumiejąc, że konieczne jest bardziej niż kiedykolwiek wychowanie do odwagi moralnej, przedłużenia odwagi życia.

Czy odważne dzieci z dobrą samooceną mogą sprzyjać wolniejszym i bardziej kreatywnym społeczeństwom?
Odwaga jest niezbędna do działania inteligencji. W tej chwili mamy do czynienia z nową koncepcją inteligencji, której główną funkcją nie jest poznanie, ale dobre kierowanie zachowaniem, a do tego musimy umieć zarządzać emocjami i rozwinąć pewne cnoty działania. Jedna to wiara w siebie; inny, odwaga; po drugie, zdolność wytrzymywania wysiłku; inny, toleruj frustrację. Wszystkie są częścią inteligencji, ponieważ jeśli ich nie będziemy mieć, nie będziemy w stanie dobrze kierować naszym zachowaniem.

W jaki sposób możemy zachęcać i motywować nasze dzieci do nauki, biorąc pod uwagę cięcia w edukacji?
Jest przesłanie, że staram się dotrzeć do opinii publicznej, aby wiedzieli, czego mogą żądać. Przy cięciach, które mamy teraz, bardzo trudno jest mieć dobry system edukacji, ale przy wcześniejszym budżecie, który wynosił około 5% PKB, utknęliśmy w przeciętności, kiedy mogliśmy mieć system edukacji na wysokim poziomie. Nie chodzi tylko o pieniądze. Musisz więc zrobić dwie rzeczy: po pierwsze, sprawdzić, czy zwiększymy budżet; a po drugie, aby zobaczyć, czy wiemy, jak wyjść z przeciętności, i to musi być praca zespołów zarządzających ośrodkami i jakość kadry nauczycielskiej.

Motywacja w nauczaniu polega na łączeniu nauczanego przedmiotu z podstawowymi życzeniami dzieci.

A motywacja?
Motywacja w nauczaniu polega na połączeniu dowolnego przedmiotu nauczanego w szkołach z podstawowymi pragnieniami chłopców i dziewcząt, którymi są głównie trzy: dobrze się bawić, osiągnąć społeczne lub emocjonalne uznanie oraz mieć poczucie postępu. Byłoby to na przykład powiązanie równań drugiego stopnia z jednym z tych trzech życzeń.

System edukacyjny sprzyja nowym technologiom, ale model nadal oparty jest na wiedzy encyklopedycznej. Czy sie zgadzasz?
Nowe technologie wytwarzają nowy miraż w edukacji, którym jest myślenie: „Dlaczego mam się czegoś nauczyć, jeśli łatwo znajdę to w Internecie?” To oczywiście błąd, ponieważ osioł w Internecie nadal jest osłem. Musimy przeszkolić ludzi, aby korzystali z tego, co jest w sieci i ulepszali ją. Nowe technologie są wykorzystywane w szkołach jako narzędzie wyszukiwania informacji, podczas gdy encyklopedie już to robiły. W szkole mamy problem: uczniowie nie uczą się w takim samym tempie. Ale za pomocą komputerów można dostosować programy do szybkości każdego z nich, tak aby nie podnosić słuchawki ani najszybszego, ani najwolniejszego. Oznacza to posiadanie nauczyciela, który wie, jaka jest jego nowa rola i wie, jak sobie z nią poradzić.Ideałem byłoby zastosowanie technologii w ramach tego samego procesu uczenia się, a to wciąż się rozwija.