Co zrobić, jeśli twój partner ma patologiczną zazdrość
María José Muñoz (psychoterapeuta)
Okazywanie zazdrości może wskazywać na brak poczucia własnej wartości, ale kiedy stają się patologiczne, są znacznie bardziej. W rzeczywistości jest to uzależnienie, które ukrywa narcystyczną osobowość z impulsami do zniszczenia, jeśli nie jesteś wybrańcem.
Stocksy
Zazdrosni kompulsywni cierpią na destrukcyjny narcyzm. Oznacza to, że chcą być jedynymi wybranymi z tych, którzy ich kochają, ale muszą też zniszczyć wymyślonego rywala.
Innymi słowy, bardzo się mylilibyśmy, gdybyśmy wierzyli, że głęboko w patologicznej zazdrości powstaje tylko porażka w poczuciu własnej wartości zazdrosnej osoby, z towarzyszącym jej przymusem poszukiwania narcystycznego uznania, nieustannie testując partnera.
To byłaby jedna z najczęstszych interpretacji - jakimi bywają ci, którzy są jej ofiarami - ale prawda jest taka, że jest to znacznie poważniejszy i bardziej złożony obraz.
Destrukcyjne uzależnienie
Osoba celotypowa nie chce po prostu złapać przedmiotu satysfakcji, który podobno ma ktoś inny, ale to, co skrystalizowało się ze sceny, to nienawiść, złość i chęć zniszczenia tego, kto go posiada.
Dominuje aspekt destrukcyjny, a nie aspekt satysfakcji.
Znajdź satysfakcję w stanie wybuchu gniewu, jak ktoś spięty, spięty i spięty, a rozładowanie jest przyjemnością. Jest to cykl, którego sekwencja zaczyna się prowokacją w stosunku do ukochanej osoby, która jest rzekomo niewierna, a kończy się agresywną eliminacją tego, kto w wyobraźni cieszyłby się w taki czy inny sposób sytuacją niewierności.
Te patologiczne obrazy wymagają psychoterapii, która działa dogłębnie, aby odkryć przyczynę tych destrukcyjnych nałogów.
Formy wyrazu, stopień świadomości i ku temu, do czego skierowane są te patologiczne zazdrości, bardzo często różnią się w przypadku kobiet i mężczyzn.
Jak zwykle zachowuje się patologiczny zazdrosny człowiek
U zazdrosnego mężczyzny najczęstsze jest to, że prowokacja następuje w postaci pytań i agresywnych wypowiedzi pod adresem partnera na temat rzekomej niewierności:
- Podoba ci się facet przy sąsiednim stole, prawda? Jak ciągle na to patrzysz! ” - Nie odmawiaj mi tego, bo twoje oczy są za nim. "Nie obchodzi mnie to … Ale przyznaj, że to cię tworzy." "Zawsze prowokujesz tym ubraniem i tym spojrzeniem, że wydaje się, że chcesz to zjeść."
W obliczu tego pytania, jeśli kobieta zechce odpowiedzieć „nie”, patologicznie zazdrosny mężczyzna powie, że go zdradza. Jeśli wręcz przeciwnie, odpowie twierdząco, rozpocznie się kolejny ciąg pytań, na które nie ma odpowiedzi, i zostanie oskarżona o bycie hipokrytką i kłamstwo aż do tego momentu.
Pułapka jest już ustawiona i cokolwiek odpowiesz, pętla zamknie się tylko z agresywnym wybuchem.
Mechanizm wyzwalający w człowieku patologiczną zazdrość jest dość nieświadomy: nie znają oni przyczyny swojej nieufności, ponieważ są przekonani, że jest obiektywna. Uważają, że patrzy lub jest zmuszona patrzeć na innego mężczyznę w bezwstydny sposób i że problem dotyczy jej partnera.
Jego ukrytym celem jest zniszczenie partnera, który ma być powiązany z tym, którego obserwuje. Scena eksploduje, gdy ofiara zazdrosnego mężczyzny płacze, a on uderza w coś lub opuszcza to miejsce.
Najbardziej niepokojącą rzeczą w tym celotypowym obrazie jest to, że po zakończeniu burzy uspokaja się i żałuje swojej wściekłości, prosi o wybaczenie i przez chwilę żyje z pewną normalnością. Obwód jest zamknięty, ale jego ponowne rozpoczęcie nie zajmuje dużo czasu, ponieważ w żadnym momencie nie kwestionuje się źródła ich konfliktu.
Patologiczna zazdrość u kobiet
W przypadku kobiet krata patologiczna jest zwykle znacznie bardziej sybillińska: próbuje odizolować partnera od jakiejkolwiek innej osoby, zwłaszcza kobiet lub bodźców innych niż ona sama.
Jego unicestwiająca praca jest znacznie bardziej podziemna i dyskretna.
Zastosowane strategie są bardzo świadome i bardzo jasne, że chcą stworzyć niezawodną jednostkę, tworząc bunkier, w którym tylko ona i jej partner ściśle pasują.
Jego taktyka będzie polegała na subtelnej, ale uporczywej krytyce, wskazywaniu i podkreślaniu wad i szkód, jakie pewne relacje mogą wyrządzić jemu lub rodzinie.
Zacznie się od odizolowania go od miejsc, w których mogą występować bezpośredni konkurenci, ale potem stopniowo rozprzestrzeni się na przyjaciół, rodzinę, a nawet hobby, które wymagają czasu i poświęcenia tej małej, dwuosobowej wyspie.
Prawda jest taka, że chociaż są świadomi swoich ruchów, nie są świadomi ostatecznego powodu, dla którego muszą zredukować drugiego do minimum, aby czuć się usatysfakcjonowanym. I to właśnie w rzeczywistości radość polega na kontroli i panowaniu tych, którzy jej towarzyszą, oraz w zemście skierowanej na jej rzekomych rywali.
Jak radzić sobie z kompulsywną zazdrością
W większości przypadków związki miłosne ludzi cierpiących na patologiczną zazdrość kończą się separacją lub rozwodem. Jego potrzeba zniszczenia wymyślonego rywala kończy się zrujnowaniem samej pary. Dopóki ten wynik nie nastąpi, pewne wzorce są zwykle powtarzane. Znajomość ich może być pomocna:
- Epizody zazdrości są coraz częstsze
Mamy do czynienia z dwulicowością: część zazdrosnych może zachowywać się normalnie, ale cyklicznie i coraz częściej prowokuje sytuacje konfliktowe , które dobrze znają. W tym stanie znajdują nieświadomą przyjemność.
Ten rodzaj przyjemności uzależnia i jako taki ma rosnącą skalę tworzenia napięcia. Punkt kulminacyjny następuje, gdy agresywność osiąga maksimum, a druga jest zmniejszana.
- Wyzwaniem jest nie pozwolić im używać nas dla własnej przyjemności
Musimy zmniejszyć lub zrezygnować z tego sposobu czerpania przyjemności, aby skierować go na aspekt miłości. Jednym z kluczy będzie, jak w przypadku każdego uzależnienia, nie wpadanie w pułapki, które zastawia zazdrosny podmiot. To znaczy, nie poddawaj się jako przedmiot, dzięki któremu dostaniesz dawkę adrenaliny.
Musimy przebić się przez te sytuacje.
- Jeśli nas sprowokują, nie ugryziemy przynęty
W przypadku patologicznego zazdrosnego człowieka bronią, której używa najczęściej, jest komentowanie ubioru, makijażu, tego, jak i gdzie siedzi jego partner, jakie ma stosunek do innych, jego rzekomą słabość psychiczną … Tymi komentarzami rozpoczynają fatalna sekwencja. Musimy starać się nie dać się wciągnąć w treść tego, co ci mówi. Nie ma potrzeby chwytania za haczyk. Co wtedy robimy w tej sytuacji?
- Wykrywając ten wzór, musimy rozwiązać sytuację
Konieczne jest przerwanie, ponieważ cokolwiek odpowiemy, będziemy w stanie otworzyć tylko skrzynię gromu, której nieświadomie szuka. To nie są dialogi, to monologi zazdrosnego człowieka i jego duchów.
- Spróbujmy wzmocnić wszystko, co jest konstruktywne
Warto spróbować promować wspólne projekty, w których satysfakcja z osiągnięcia pożądanych celów między nimi jest podkreślona.
Postaramy się upowszechnić sposób na dobre samopoczucie poprzez czerpanie przyjemności z innych. Główną ideą jest przejście od patologicznej przyjemności do radości z dzielenia się. Powoli, z dużą dozą cierpliwości, być może uda nam się zmienić sytuację.
- Zwróć uwagę na krytykę wobec bliskich osób
Jeśli osobą poruszającą się po tej patologicznej linii zazdrości jest kobieta, jej zarządzanie jest bardziej wyrachowane i stopniowe, ale zachodzi w niej również sekwencja.
Zwykle zaczyna się od negatywnej krytyki kogoś w kontekście pary, która nasila się i nalega, aż w końcu zazdrość sprawia, że ten przyjaciel, partner lub członek rodziny przestaje być częścią środowiska partnera.
- Przeanalizujmy, czy nasz krąg zaufania został zmniejszony
Jeśli nasza hipoteza jest słuszna, stanie się tak, że w takim stopniu, w jakim przyjemność jest unicestwieniem każdego rodzaju konkurencji, nadejdzie czas, kiedy nie tylko wszystkie przyjaźnie i relacje rodzinne zostaną utracone, ale w międzyczasie że jej pole działania jest coraz bardziej ograniczone, ponieważ rywale się likwidują.
Będzie miał tylko własne dzieci lub swoje hobby i pójdzie po nie.
- Odwróćmy to podejście od początku
W obliczu krytyki innych, argumentujmy, że można mieć częściowe relacje z ludźmi i że mogą one wzbogacać, nawet ze swoimi wadami. Zaproponujmy działania i plany, w których dominuje dzielenie się, pomaganie i czerpanie z tego satysfakcji.
