Jak dostroić się do cyklu miesiączkowego?

Laura Gutman

Pozwalając sobie na czas skupienia, szanując nasze okresy utraty i odnowy, połączy nas z naszą naturą i naszą wewnętrzną mądrością.

Dmytro Tolokonov / Unsplash

Kobiety są ściśle związane z cyklami natury , które wpływają na nasz sposób bycia, nasze energie i relacje uczuciowe. Ale ponieważ żyjemy w świecie zewnętrznym, rzadko przestajemy ich słuchać.

Taniec między ciałem kobiety a naturą jasno pokazuje, że rządzi nami transcendentny porządek, który jest dla nas trudny do przetłumaczenia, ale który mimo wszystko oddziałuje na całość ludzkich działań i uczuć.

Cykl menstruacyjny: połączenie kobiet z księżycem

Zwłaszcza kobiety mają cykliczny „zegar”, który dotyczy funkcjonowania kobiecego ciała: cykl menstruacyjny.

Od zarania ludzkości ciało i jego interakcja z otoczeniem służyło jako podstawowa miara; na przykład długość stopy na ziemi. Doświadczenie cyklu miesiączkowego i jego równoległość z cyklem księżycowym pomogło również w uporządkowaniu pierwszych koncepcji pomiaru i czasu . Z idei sekwencji i pomiaru usystematyzowano podział czasu, dając początek pierwszym zegarom i kalendarzom.

Wiele kultur mierzyło czas księżycowymi nocami i miesiącami , obchodząc święta religijne zgodnie z pełnią księżyca. Wiele kalendarzy, takich jak muzułmański czy żydowski, jest rządzonych przez Księżyc.

Dawniej miesiączka nie była przekleństwem, które padało na kobiety, lecz wręcz przeciwnie, darem, z którego kobiety rodziły życie; iw ten sposób Księżyc - jako odbicie kobiecego cyklu - stał się symbolem naszej twórczej energii. Synchroniczność między cyklem żeńskim a orbitą Księżyca wokół Ziemi ujawniła również związek między „kobietą” a „boskością”.

Czy wiesz, jakie zmiany zachodzą w Twoim organizmie podczas cyklu?

Każdego miesiąca nasze ciało przechodzi szereg zmian, które obejmują między innymi zmiany w równowadze hormonalnej, temperaturze pochwy, składzie i ilości moczu, masie ciała, stężeniu witamin, zatrzymywaniu płynów, rozmiarze i turgor piersi, konsystencja wydzieliny z pochwy, różne poziomy koncentracji umysłowej, różne stadia bólu …

Jednak większości tych zmian możemy świadomie nie odnotowywać. Z tego powodu byłoby interesujące, gdyby każda z nas zarejestrowała, jak jej ciało reaguje podczas cyklu miesiączkowego, jak wpływa to na jej osobowość, jej twórczą energię i emocjonalne więzi.

Gdybyśmy mogli zaakceptować ten okres jako czas osobistego odosobnienia i zostawić miejsce na czyszczenie i regenerację; jeśli dobrowolnie wślizgnęliśmy się w naszą naturę, ból może nie być tak uciążliwy.

Świadome pozwolenie na odejście starego i rozpoczęcie od nowa jest w rzeczywistości pełne korzyści.

Miesięczna dostawa

Okres przypomina nam, że musimy nauczyć się trochę umierać w fazie krwawienia. Jest to coś tak naturalnego w naszym życiu, jak oddychanie dla cyklu oddechowego. Dlatego skłonność do smutku jest tak odpowiednia w tym małym procesie umierania każdego miesiąca. Ale w naszych czasach wydaje się, że to nigdy nie jest odpowiedni czas na oddawanie się tego rodzaju uczuciom.

Okres ten reprezentuje - w mniejszym stopniu - poród miesięczny, przypomina, że ​​życie zawsze wiąże się ze śmiercią i oderwaniem. Dlatego nie ma sensu zarówno całkowite uśmierzanie bólu porodowego poprzez znieczulenie - do tego stopnia, że ​​nie możemy go już nawet dostrzec - jak i całkowite zapomnienie o okresie z silnymi środkami przeciwbólowymi.

Powinniśmy zadać sobie pytanie, z czym walczymy, co staramy się stłumić w naszym codziennym życiu.

Prawdą jest, że krwawienie u kobiet jest niekontrolowane. Możliwe, że z tak ważnego powodu to, co powinno stanowić naturalny symbol piękna kobiecego cyklu, zostało przekształcone w potwierdzenie, że natura kobiety jest niekontrolowana, niezrównoważona i niebezpieczna; dlatego zdecydowaliśmy się uznać je za gorsze i poniżające.

Cykl miesiączkowy i jego znaczenie w świecie zachodnim stały się jedynym tematem, który pozostaje w mocy matek i którego społeczeństwo nam nie odebrało, ponieważ ignoruje wszystko, co dotyczy menstruacji poza jej fizyczną manifestacją i W związku z tym nie zawiera żadnych wskazówek w tym zakresie.

Ale mimo to wiele kobiet jest tak uwarunkowanych, że nie jesteśmy w stanie pokierować własnymi córkami i pozwalamy, aby ich edukacja wpadła w ręce młodych przyjaciółek równie niedoświadczonych jak oni. Możliwe, że matki mają bardzo małą wiedzę na temat naszego własnego cyklu, albo przeżyliśmy traumę z powodu pierwszych doświadczeń menstruacyjnych , z pewnością żyliśmy samotnie i pod groźbą, lub brakuje nam wzorców do naśladowania kobiet, na których moglibyśmy oprzeć nasze wskazówki i instrukcje.

Dwie twarze Księżyca

Kobiety w okresie menopauzy - podobnie jak kobiety w ciąży lub po porodzie - rezygnują z rytmu naszego cyklu miesiączkowego. Podczas gdy kobiety w okresie menopauzy pozostają i rozwijają się w wewnętrznej fazie nowiu , kobiety w ciąży rozwijają się w zewnętrznej fazie pełni księżyca , ponieważ w naszych łonach dziecko rośnie jak światło półksiężyca.

Po porodzie kobiety w odpowiednim czasie powrócą do cyklu miesiączkowego. Ale najpierw musimy wycofać się do wewnętrznej ciemności, aby odnowić się i powrócić do naszej cyklicznej natury.

Ta introspekcja , to bycie poza rytmicznym światem, może zostać błędnie przetłumaczone jako depresja, jeśli kobiety nie uznają wewnętrznie, że musimy odnowić się poprzez duchowy post. Emerytura po porodzie jest niezbędna, bo wtedy będzie służyć jako źródło przyszłej energii.

Po porodzie potrzebujemy rytuałów zapewniających długą przerwę od rutyny , będącej wspomnieniem konkretnego świata. Potrzebujemy czasu, aby przenieść się w nowy rytm bez przewodników krwotocznych, licząc tylko na trasę wyznaczoną przez rytm snu i czuwania dziecka, a także jego okresy głodu, trawienia, wypróżniania i eksploracji.

Okres połogowy , w którym kobiety rezygnują z naszego cyklu miesiączkowego, pozostawia nas z jednej strony więcej „sierot” pod względem wewnętrznego rytmu , z drugiej zmusza nas do polegania w sposób niewidoczny i delikatny na najbardziej subtelny w tajemniczym rytmie małego dziecka. W tym sensie nasza zależność od dziecka jest całkowita . Bez rytmu rozpalonego przez ich podstawowe potrzeby gubimy się.

Odzyskaj naturalny rytm

Jeśli przeżyliśmy z głębią i mądrością te ruchy rytmu, a nie rytmu, menopauza przyniesie nam nowy sposób pojmowania kobiecego faktu poza cyklem . Kobiety, które z pełną świadomością przeżywały fazy, przez które przeszliśmy przez całe życie menstruacyjne, mogą łatwiej zaakceptować objawy i głęboki sens menopauzy.

W menopauzie skupić nasze wysiłki w jednym kierunku , ale w przeciwieństwie do dziewcząt, ruszył w stronę własnego wnętrza. Energie dziewcząt są liniowe, kobiet w okresie menstruacji są cykliczne, a energie kobiet w okresie menopauzy są punktem wyjścia do głębokiego ja.

Cykl menstruacyjny zmusza nas do zejścia i odnowienia naszej twórczej energii, aby zwrócić je światu zewnętrznemu. W przeciwieństwie do tego kobiety w okresie menopauzy nie schodzą już w kółko, ale pozostają w introspekcji. Nasza percepcja przestaje być cykliczna, aby stać się stałą równowagą między światem zewnętrznym i wewnętrznym.

Menopauza jest punktem wyjścia dla głębokiego ja, wewnętrznego odosobnienia, które daje nam mądrość, aby pomóc młodym kobietom.

Doświadczenia, które wchłonęliśmy, rozwijają się teraz w światach kobiet. Z tej korzystnej pozycji ciągłej świadomości obu światów kobiety w okresie menopauzy stają się z natury kapłankami, uzdrowicielkami lub jasnowidzami. Ponieważ teraz mamy stały dostęp do tego wewnętrznego wymiaru życia, który osiągnęliśmy tylko raz w miesiącu podczas fazy menstruacyjnej.

Kobiety w okresie menopauzy, podobnie jak kobiety po porodzie, przebywają na stałych rekolekcjach duchowych. Poza hałasem i zawirowaniami świata zewnętrznego możemy zaoferować naszą wiedzę o świecie wewnętrznym. Jest jeszcze jedna zaleta: my, dojrzałe kobiety, nie musimy karmić dziecka, ale przezwyciężamy tę rolę, karmiąc duchowo społeczność młodych i cyklicznych kobiet.

Wiem, że nasza cywilizacja - która gloryfikuje niedojrzałość i dumę oraz dyskwalifikuje doświadczenie i oderwanie się od materii - prowadzi nas do zapomnienia o naszej pamięci filogenetycznej, która jest jak zapominanie o tym, kim jesteśmy. Jednak każde narodzone dziecko i każda starsza osoba, która umiera, wciąż na nowo przypomina nam o ludzkich sposobach narodzin, podróży i umierania. Robią to tak, jak robią to wszyscy ludzie od milionów lat, związani z naturą.