Posłuchaj dziadków

Ferran Ramon-Cortés

Historie naszych dziadków dają nam wskazówki, jak zrozumieć nasze życie. Są w nich prawdziwe skarby. Jeśli ich nie posłuchamy, te skarby są bardzo bliskie zagubienia.

Shutterstock

Piątkowe popołudnie. Na ławce na placu Mónica, Natalia i Eva po wyjściu z instytutu z ożywieniem rozmawiały o planach na następny weekend:
- Spotkamy się jutro na drinka?
-Tak wspaniale. Monica, zarejestrujesz się?
-Chciałbym, ale mam rezydencję
-Dom?
-Tak, muszę iść do mojego dziadka. Spędzę całe popołudnie.
-Ufff … -Commented Natalia-, co za kij.
-Ale jest dobrze? - zapytała Eva.
-Tak, tak, doskonale. Ale wyobraź sobie, że ma osiemdziesiąt cztery lata. Niewiele mamy do omówienia …

Z sąsiedniej ławki usłyszeli głos mówiący do nich:
„Ale jest czego słuchać”.

Trzej przyjaciele byli zdumieni. Nie widzieli, jak nadszedł starszy mężczyzna, który siedział na tej ławce i nie podnosząc wzroku znad gazety, skomentował to. Nieco irytujące, ponieważ wdała się w ich rozmowę, Eva powiedziała:
- Broniąc swojego pokolenia?
- Nie, w obronie twojej nauki.
„Cóż, muszę się wiele nauczyć od ośmiorniczki, która nawet nie wie, co to jest,” powiedziała Monica.

- Nie, oczywiście nie będziesz uczyć się z sieci. Ale możesz się wiele nauczyć ze swojego życia.

To zdanie zwróciło uwagę trzech przyjaciół, którzy zaprosili go do kontynuowania:
-Powiedz nam.
- Pozwól, że się przedstawię: mam na imię Max i chcę się z tobą podzielić, jest dla ciebie, a nie dla mnie lub mojego pokolenia.
-Słuchamy cię!

- Kiedy byłem w twoim wieku, byłem przeciętnym studentem, bez większego zainteresowania studiami. Ale moi rodzice nalegali, żebym poszedł na studia. W drugim roku chciałem rzucić palenie. Moi rodzice to zaakceptowali, ale pewnego wieczoru dziadek przyszedł do mojego pokoju i powiedział: „Max, kiedy twój ojciec był w twoim wieku, uwielbiał się uczyć. Chciałem zostać architektem. Ale złapała nas wojna. Musieliśmy udać się na wygnanie, a on nie mógł kontynuować studiów.
Pod koniec wojny, kiedy mogliśmy wrócić, musieliśmy zaczynać od zera. Musiał znaleźć pracę i iść do pracy, aby utrzymać rodzinę, zapominając o swoim marzeniu o byciu architektem ”.

Ta rozmowa nadała sens naleganiu moich rodziców, żebym się uczył, i wysiłkowi finansowemu, który włożyli. Zaangażowałem się w swoją karierę i nie tylko ukończyłem studia, ale skończyłem jako profesor na własnej uczelni.

Ale bez poznania tej historii prawdopodobnie przegapiłbym to wszystko.

Trzej przyjaciele byli głęboko zszokowani tą historią. Max wykorzystał to, aby kontynuować:
- Trudno jest nadać sens wielu rzeczom w życiu, jeśli nie znamy naszej historii. I nie możemy tego wiedzieć, jeśli nie słuchamy starszych.
Historie naszych dziadków są niezbędne, aby zrozumieć i zrozumieć wiele z tego, co się z nami dzieje, a często jesteśmy tak zajęci i mamy tak wiele rozrywek wokół nas, że nie przestajemy ich słuchać.

Monica przeglądała mentalnie wizyty dziadka i zdała sobie sprawę, że spędziła je na rozmowach na WhatsApp lub słuchaniu muzyki. Max kontynuował: -
Nasza przeszłość jako jednostek i jako rodziny nadaje sens naszej teraźniejszości. Czasami nie mamy pojęcia, jakie doświadczenia życiowe stoją za wartościami, które wyznajemy, lub nie wiemy, kto lub kiedy zbudowano dom, w którym mieszkamy. Trudno jest docenić teraźniejszość i zrozumieć obecne relacje, nie wiedząc, skąd one pochodzą.

Życie na żywo, które dzisiaj prowadzimy, ignoruje naszą historię. Nasze historie. A to zubaża nas jako ludzi.

Trzej przyjaciele uważnie słuchali. Otwarcie przyznali, że niewiele wiedzą o historiach swoich rodzin i że rzeczywiście wiele razy zastanawiali się, dlaczego niektóre decyzje rodziców lub jakieś epizody w ich życiu.

Przemówienie Maxa miało sens na świecie. Ewa jednak chciała go
wypytać : -Ale Max, przyznasz, że żyjemy w innej rzeczywistości. Mamy telefony komórkowe, jesteśmy połączeni, mniej wiemy o naszej przeszłości, ale o wszystkim wiemy znacznie więcej.
- Oczywiście, ale teraźniejszość potrzebuje przeszłości, aby ją zrozumieć. Nie wyrzucajmy telefonu komórkowego, nie odłączajmy się od internetu, ale posłuchajmy więcej naszych dziadków. Ogólnie do dziadków.

To bardzo ważna nauka. Ryzyko, że tego nie zrobimy, polega na tym, że istnieje wiele mądrości, że kiedy ich stracimy, pójdzie z nimi.

Monica patrzyła tępo. Wyobrażałem sobie wizytę w tę sobotę. Wymyślił wiele pytań do swojego dziadka. Max wyczuł jej myśl i dodał:
„Wiesz, Monica?” Słuchając więcej swojego dziadka, dużo się nauczysz, nie wahaj się, ale też dasz mu ogromny prezent.

Nagle pojawiła się Laura, czwarta przyjaciółka. Monica miała przedstawić go Maxowi, tajemniczemu starszemu mężczyźnie, który udzielał im tej życiowej lekcji. Jednak patrząc na następną ławkę, znalazł tylko porzuconą gazetę.