Czy jesteście toksycznymi rodzicami? Oblicz to za pomocą wzoru ITP!
Demián Bucay
To, czego rodzice chcą dla naszych dzieci, to przede wszystkim to, by były szczęśliwe. Pragnienie tego nie jest tym samym, co zdobywanie tego, a czasami nasze pragnienia są toksyczne, nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Powinniśmy dać im najlepsze narzędzia, aby sami mogli szukać szczęścia.
Stocksy
Czego my, rodzice, chcemy od naszych dzieci? Odpowiedź jest niezmienna: „Niech będą szczęśliwi”. Ale chociaż prawdą jest, że ich szczęście jest tym, czego głównie chcemy, nie jest to jedyne, czego od nich chcemy. Mamy też inne pragnienia i inne intencje (głównie trzy, jak pokażę poniżej), powiedzmy, bardziej samolubne. Są to punkty, w których z pewną częstotliwością nie robimy dobrze naszym dzieciom, punkty, w których stajemy się toksyczni.
Na drodze do uszczęśliwiania naszych dzieci napotkamy wiele trudności: rozpoznanie umiejętności lub narzędzi, których będą potrzebować nasze dzieci, określenie, jak wyglądałoby „dobre życie” dla nich, przekonanie ich, że docenią narzędzia, które im oferujemy.
Wszystko to są trudności nieodłącznie związane z procesem edukacyjnym, które wynikają z samej intencji pomocy im w znalezieniu szczęścia. W naszym zadaniu jako rodziców napotkamy jednak inne trudności, które mają mniej szlachetne pochodzenie. Zakłócenia spowodowane innymi życzeniami rodziców w stosunku do naszych dzieci.
Udało mi się zidentyfikować trzy podstawowe pragnienia, które ojcowie i matki mają wobec naszych dzieci i które mogą być toksyczne. W mniejszym lub większym stopniu większość z nas ma takie oczekiwania, które w związku z tym nie przestają być toksyczne. Jak zwykle mówię: normalność nie tworzy cnoty.
1. Chcemy, abyśmy byli z nich dumni
Problem z tym zamiarem polega na tym, że jest bardzo prawdopodobne, że będziemy dumni, gdy to, co robi nasz syn lub córka, pasuje do naszych własnych ideałów.
W końcu możemy naciskać ich, aby odpowiedzieli na nasze mandaty, a nie znaleźli sposób, w jaki sobie radzą.
Najbardziej oczywistym przypadkiem, w którym dochodzi do tego konfliktu, jest wybór aktywności zawodowej, ale nie jest on jedyny ani najczęstszy.
Weźmy przypadek dziecka, które wpadło w złość w restauracji, wielokrotnie możemy skończyć z upomnieniem dziecka, nie tyle po to, aby je wychować, ale dlatego, że nie możemy znieść obrazu, jaki on nam daje. Nie jest to dla nas powodem do dumy, a nagana może w końcu okazać się toksyczna.
2. Pragniemy być kochani
Oczywiste jest, że w ramach naszych zadań jako rodziców czasami będziemy musieli podejmować decyzje, które nasze dzieci uznają za irytujące. Jeśli jesteśmy zbyt świadomi, że nas kochają , możemy uniknąć zajmowania któregokolwiek z tych niepopularnych stanowisk, ponieważ rozumiemy, że będą źli, a nawet, nie wydaje się przesadą, stwierdzenie, że stracimy niewielką dawkę ich miłości.
Możemy wtedy robić to, co daje nam lepszy obraz, a nie to, co w rzeczywistości uważamy za najlepsze dla ich życia.
Oczywiście wyjście poza to pytanie jest niezbędne, aby móc powiedzieć „nie” niezliczoną ilość razy, co będzie musiało zostać zrobione.
Uwaga: nie oznacza to, że nasze dzieci muszą nas nienawidzić, aby dobrze wykonywać swoją pracę jako rodzice. Nie musisz celowo ich frustrować, „żeby wiedzieli, kto tu rządzi” lub „żeby wiedzieli, że nie mogą mieć wszystkiego”.
To, że nie powinniśmy prześladować tak bardzo, że nas kochają, nie oznacza, że musimy prześladować, że nas nienawidzą. Jeśli mówimy im nie, nie powinno to oznaczać ich frustracji, ale dlatego, że wierzymy, że to, co próbują zrobić, jest dla nich ostatecznie złe.
3. Chcemy, aby były pomocne lub dyskretne
Jest to najłatwiejsze do zidentyfikowania jako toksyczne, ponieważ jest samolubne. Edukacja to bardzo wymagająca praca. I z kilkoma oddechami. Jeśli nie chcemy, aby nam przeszkadzano, wkrótce zaczniemy lekceważyć.
Nie będziemy im poświęcać uwagi, jakiej potrzebują, aby prowadzić, stymulować, towarzyszyć im lub ostrzegać przed niebezpieczeństwami.
A co z chęcią pomocy? Czy mówienie dzieciom, aby pomagały w domu, jest toksyczne? Cóż, to zależy od naszego zamiaru. Mogę powiedzieć moim dzieciom, aby zdjęły talerze ze stołu, kiedy skończą, aby nauczyć je odpowiedzialności - w takim przypadku nie ma problemu - lub mogę to zrobić, ponieważ mam tego dość - w takim przypadku używam ich.
Musimy być ze sobą szczerzy, ustalając, jaka była prawdziwa motywacja. Naszym celem powinno być zapewnienie im tego, co najlepsze, aby mogli żyć lepiej.
Kiedy robimy to dobrze, kończymy z piękną ironią, dumą, kochaniem, a nawet pomocą . Chociaż żadna z tych rzeczy nie była naszym celem.
Poznaj swój indeks toksyczności rodzicielskiej
Porównując wielkość tych trzech toksycznych pragnień z pragnieniem, aby były szczęśliwe, sformułowałem wartość, którą nazwałem wskaźnikiem toksyczności rodzicielskiej (ITP), który mierzy, jak toksyczni jesteśmy jako rodzice.
ITP i jego formuła to bardziej gra niż wskaźnik naukowy. Nie ma żadnych prac terenowych, które potwierdzałyby to jako miarodajny środek, więc proszę potraktować to jako metaforę i symbol. Wszystkie wartości wybrałem arbitralnie, aby zaznaczyć punkty, które moim zdaniem są ważne. Cała sprawa jest po prostu sposobem na zabawę, zapamiętanie pewnych kluczowych pomysłów.
Aby obliczyć ITP, musisz najpierw ocenić od 1 do 10, jak intensywnie odczuwasz każde z czterech pragnień, o których mówiłem w tekście:
- 1. Jak bardzo chcę, aby moje dzieci były szczęśliwe? (od 1 do 10)
- 2. Jak bardzo chcę być dumny z moich dzieci? (od 1 do 10)
- 3. Jak bardzo chcę być kochany? (od 1 do 10)
- 4. Jak bardzo chcę, aby były niczym niezakłócone i / lub pomocne? (od 1 do 10)
Do wartości, którą przypisałeś każdej odpowiedzi, nazwiemy je odpowiednio: N1, N2, N3 i N4. Teraz możesz obliczyć swoje ITP, zastępując liczby w następującym wzorze: ITP = (N2 + N3 + N4) / N1
Wyniki
- ITP mniejsze niż 1: idealne. Oznacza to, że Twoje inne życzenia nie są wystarczająco silne, aby przyćmić zamiar pomagania im w budowaniu ich szczęścia. Gratulacje.
- TP między 1 a 1,5: Dopuszczalne. Twoje inne pragnienia mają pewną przewagę, ale nie stają się toksyczne. Jest bardzo prawdopodobne, że czasami napotykasz postawy, które nie są zdrowe, ale ogólny wynik jest pożywny. W każdym razie warto przestać myśleć o tych przypadkach i rozpoznać, o jaki zamiar chodzi.
- Jeśli Twój ITP jest większy niż 1,5: Uwaga! Zwróć uwagę, które z pragnień są najsilniejsze. Czy potrafisz zidentyfikować sytuacje, w których dane życzenie wpłynęło na Twoje decyzje dotyczące dzieci? Czy chciałbyś postąpić inaczej? Nad czym powinieneś popracować, żeby to zrobić?
