Tak, możesz się zmienić
Leocadio Martín. Psycholog.
W książce „Szczęście: co pomaga, a co nie, psychologia do zrozumienia siebie”, psycholog Leocadio Martín proponuje zestaw narzędzi psychologicznych, które pomogą nam zrozumieć, co pomaga, a co nie pomaga w osiągnięciu szczęścia.
Obrazy Getty
Jeśli chcesz coś zmienić w sobie lub w swoim życiu, proponuję szereg kroków, które pomogą Ci to osiągnąć. Określ, jaki cel chcesz osiągnąć i wytrwaj w osiąganiu swoich osiągnięć, nadając sobie wartość i nie porównując się z innymi. W ten sposób staniesz się najlepszą wersją siebie.
Uczenie się, co nam pomaga - a co nie -, rozpoznawanie barier własnych i innych ludzi, które nas ograniczają, badanie naszych emocji w nas samych pomaga nam się zmienić i uzyskać najlepszą wersję siebie .
Podróż zmiany to podróż życia
Chodzi o porzucenie negatywnych perspektyw, w które wierzyliśmy, i możliwość spojrzenia na nasze istnienie w inny sposób. Tylko w ten sposób możemy żyć z prawdziwym sensem, będąc świadomi naszego potencjału i możliwości.
Gdy chcemy zmienić aspekty lub zachowania naszego życia, zaleca się, abyśmy przyjęli, że jest to praca, która wymaga wytrwałości i czasu oraz że choć małe zapomnienie w procesie nie ma największego znaczenia, to konstrukcja zmiany jest ścieżką wymagającą koncentracja z naszej strony.
Zrozumienie zmiany jest niezbędne, aby zrozumieć, co dzieje się z nami i naszym stylem życia.
Większość myśli zwykle rozwija się w rodzaju niewidzialnej klatki. Trzeba umieć „myśleć nieszablonowo”, to znaczy pozostawić tę przestrzeń wewnątrz pudełka, która reaguje na pewien schemat mentalny, który nie pozwala nam widzieć rzeczy z różnych punktów widzenia.
Musimy puścić wiele naszych poprzednich pomysłów, struktur myślowych i wyjść z pudełka.
Idea „nieszablonowego myślenia” pojawiła się w latach 70. XX wieku na polu twórczości reklamowej i od tego czasu jest bardzo użytecznym sposobem odwoływania się w psychologii do spojrzenia na rzeczy z innego, nowatorskiego lub nieoczekiwanego punktu widzenia. .
Chodzi o wymyślanie niemożliwych lub nie do pomyślenia pomysłów i odkrywanie, dlaczego tak jest. Ten proces uczy nas rozbrajania wcześniej ustalonych schematów. Odpowiedz na pytanie „dlaczego nie”.
Dla nas pudełko składa się z historii naszego życia i może wydawać się niezmienne. Jest to mentalna przestrzeń, w której utkniemy, nie będąc tego naprawdę świadomi.
Mówimy sobie: „Jestem taki”, „Nie mogę się zmienić” lub „Tak właśnie musiałem żyć. Wygląda na gotowe.
Przez lata uczyli nas myśleć, że w tej z góry ustalonej przestrzeni jest słuszna rzecz. Tam musi się rozwijać nasza egzystencja, ta zmiana nie jest możliwa. Pudełko od wewnątrz wygląda jak miejsce, w którym powinniśmy być.
Ważne jest, abyśmy się wzajemnie rozumieli, bez oceniania siebie, aby zacząć postrzegać rzeczy inaczej.
Aby uzyskać samokontrolę, musimy wiedzieć, jakie są nasze przekonania, nasze oczekiwania i czynniki warunkujące, rzeczywiste i urojone.
Zmiana jest w naszych rękach
Koncepcja nas samych jest podstawowym filarem, na którym należy podążać ścieżką prowadzącą do zmiany, której pragniemy.
Jest to coś indywidualnego, co w końcu może być wspierane przez innych ludzi, ale to powinno dać nam kontrolę nad własnym życiem z możliwie najmniejszą liczbą pośredników.
Kluczem do procesu zmiany jest to, że jest to praca własna i intymna, często wbrew temu, co myślą inni.
Wymaga determinacji, wytrwałości i zaangażowania, a także innych narzędzi emocjonalnych.
Kiedy już będziemy w tym procesie, zaczniemy rozpoznawać siebie. Czy jesteśmy ludźmi otwartymi na zmiany? Od nas zależy, na ile chcemy być jego bohaterami lub widzami. Kiedy zaczniemy podążać tą ścieżką, zdamy sobie sprawę, że to, co naprawdę sztuczne to… pudełko!
Zmiana jest nieodłączną częścią ludzkiej natury: od oczywistych - i wielokrotnie zwalczanych - zmian, które zachodzą wraz z wiekiem, po te, które są determinowane przez okoliczności zewnętrzne, nad którymi nie możemy zapanować.
Ale czy jesteśmy gotowi na zmianę?
Jeśli zmiana jest naturalna, dlaczego się jej opieramy? Odpowiedź jest prosta: nie jesteśmy do tego wykształceni. Myślimy, że wszystko zostanie, że nic się nie zmieni i zamiast stać na grzbiecie fali, aby nią sterować, stajemy przed nią, aby spróbować ją zatrzymać. W ten sposób zdajemy sobie sprawę, że to niemożliwe i że to też boli.
Aby osiągnąć zmianę, musimy przyjąć postawę zorientowaną na działanie, a nie pozwolić, aby kierowały nami okoliczności. Ponadto przedstawiam inne opcje:
Obserwowanie naszych zniekształconych lub zautomatyzowanych myśli jest niezbędne, aby móc rozpocząć tę modyfikację mentalności.
Jest to proces odwrotnego uczenia się i, w pewnym sensie, oduczania się.
Chodzi o to, aby wiedzieć, krok po kroku, jak to się stało; wiedzieć, jaka jest tego zasada; zdolności rozpoznawania pierwotnego bodźca, który wydaje się wyzwalać naszą automatyczną i powtarzalną reakcję, co powoduje, że część tego, co uważamy za nieuniknione.
Najgorsze, co może nam się przydarzyć, to poczucie, że nie jesteśmy w stanie zarządzać swoim życiem; których nie możemy wybrać. Czasami może to być prawdą w pewnych kontekstach i sytuacjach.
To kolejna część pracy, którą musimy wykonać, oprócz rozpoznawania tych sytuacji, aby je zaakceptować, uwzględnić je i iść dalej . Mając świadomość, kiedy i jak możemy się zmienić, rozwijamy umiejętność robienia tego w każdej sytuacji.
Osoba, która akceptuje zmiany, przekazuje innym zaufanie.
W tym przypadku powinniśmy zapomnieć o „powinnościach”. Jaki jest problem z tym słowem? Cóż, po prostu sugeruje, że istnieje tylko jeden sposób robienia rzeczy i niekoniecznie ten, o którym myślimy.
Jest to koncepcja podlegająca konwencjom, która rzadko pozostawia miejsce na innowacje, na zmiany. „Zawsze tak było robiono” to kolejne symptomatyczne sformułowanie tego ograniczającego sposobu widzenia rzeczy.
Zastąp ten sposób myślenia otwartym na nowe możliwości.
Byłby to stronniczy pogląd, że to, co nie działa, jest zawsze ponad tym, co działa. Kto nie jest przyjemny, nie pozwala nam zobaczyć, kto jest, a to , czego nie osiągnęliśmy, przesłania to, co jest. Kto nas nie kocha, nie pozwala nam dawać tym, którzy kochają, … i tak dalej w nieskończoność.
Mamy zbyt powszechną tendencję do postrzegania życia w sposób negatywny, do skupiania się bardziej na brakach.
Jeśli świadomie skupimy się i skupimy na pozytywach, potencjałach, które często są znacznie szersze niż negatywne, zwiększymy nasze poczucie pewności. Wpływ na nasze samopoczucie będzie natychmiastowy.
Możliwość zmiany naszego sposobu patrzenia czasami nie jest łatwa. To dopiero początek.
Musimy iść na całość
Kiedy chcemy się zmienić, będziemy musieli iść na całość. Jeśli nie, będziemy modyfikować, naprawiać, wymyślać lub opóźniać sytuacje, które nas przekraczają. Nic się nie dzieje, ale to nie jest zmiana, której szukamy.
Zmiana pociąga za sobą decyzję, ponieważ po uruchomieniu trudno jest wrócić.
W hipotetycznym przypadku, gdybyśmy chcieli to zrobić, nigdy nie wrócilibyśmy w to samo miejsce. Nie byłoby to możliwe. Dlatego tak ważna jest determinacja, którą podejmujemy, a także świadomość każdego kroku, jaki podejmujemy.
Kiedy zaczynaliśmy na tej ścieżce zmian, paradoksalnie, odkryliśmy, że jesteśmy znacznie lepiej przygotowani, niż myśleliśmy. Zdajemy sobie sprawę, że to jak jazda na rowerze. Po prostu tam był, ale nie pamiętaliśmy.
Zapominamy, że zmiana, zdolność przystosowania się, jest częścią wrodzonych cech naszego gatunku. Z tym zapomnieniem wpadamy w litanię tych, którzy nadal proponują stabilność, spokój lub zdrowy rozsądek jako antidotum na rzekomą otchłań, która wszystko zmienia.
Jest skutecznym zasobem i otrzymujemy go z zewnątrz (i od wewnątrz) w postaci strachu.
Zmiany pojawiają się, gdy możemy skupić się na prostszych aspektach życia. Ponieważ poza intencją zmiany istnieje wola, zaangażowanie i szczere pragnienie jej osiągnięcia.
W książce Szczęście: co pomaga, a co nie, psychologia, która nas zrozumie (wyd. Desclée De Brouwer), psycholog Leocadio Martín proponuje cały zestaw narzędzi psychologicznych, które pomogą nam zrozumieć i zająć się tą zmianą, zidentyfikować cele, wytrwać w osiągnięciach i nauczyć się cenić siebie bez potrzeby porównywania się z innymi.
KUPIĆ
