„Bycie mężczyzną to nie bycie kobietą”
Gabriel Núñez Hervás
Feministka, ojciec, profesor prawa konstytucyjnego na Uniwersytecie w Kordobie i członek Feministycznej Sieci Prawa Konstytucyjnego.
Octavio Salazar (Cabra, 1969) jest jednym z mężczyzn najbardziej zaangażowanych osobiście i zawodowo w walkę o równość płci.
Opublikował (w bardzo dogodnym momencie) krótką, intensywną i odkrywczą książkę. Człowiek, którym nie powinniśmy być (Planeta, 2022-2023)
odniósł sukces i jest już podręcznikiem w krytycznym badaniu męskości i konstrukcji czegoś, co zaczęto nazywać „nowymi ludźmi”, koncepcją które, niespodziewanie, autor odrzuca.
Dialog ten miał miejsce w księgarni La República de las Letras pod koniec lutego, kilka tygodni przed demonstracją świadomości i zdolności do zmiany, która miała miejsce 8M.
Wywiad z Octavio Salazarem
Chociaż często cenione jest to, że mężczyzna przyznaje, uznaje lub ceni swoją „kobiecą część”, myślę, że jest to przeformułowanie wartości tradycyjnie przypisywanych każdej płci.
Zgadzam się, idę dalej i jestem bardziej radykalny: chociaż często jestem określany jako przykład nowych męskości, uważam, że to, czego powinniśmy unikać, to mówienie o męskości i nowych męskościach, ponieważ wierzę, że tym kierujemy ryzyko wzmocnienia naszej pozycji wobec kobiet.
I aby utrwalić te wartości…
Tak, powtarzam, że niektóre rzeczy należą do mężczyzn, a inne do kobiet. Nazywamy siebie nowymi mężczyznami, ponieważ poddaliśmy się retuszowi, a to niewiele się przydaje. Najlepiej byłoby wyeliminować te terminy: męskość, kobiecość …
Nie wiem, czy kiedykolwiek to zobaczymy…
No cóż, ale jest koncepcja, której używa Martha Nussbaum, która wydaje mi się fundamentalna i można ją zastosować do tego: koncepcja społeczeństw aspiracyjnych. Wyjaśnia, że przyzwoite społeczeństwo musi aspirować do bycia lepszym niż jest, aw tym społeczeństwie powinniśmy zapomnieć o męskości i kobiecości, zarówno nowych, jak i starych … Zastanawiam się, czy przeglądając męskość, w jakiś sposób nie przyczyniamy się do tego pozostać, bez względu na to, jak nowy może być. To najwyraźniej wydaje mi się inwolucją.
Tak, to tak, jakbyśmy się usprawiedliwiali i mówili: ten z poprzedniego nie był tego wart, ale ten był i nadal zajmuje to miejsce …
Dokładnie. Nosimy nowy męski medal i wydaje mi się to bardzo niebezpieczne. W samej koncepcji męskości istnieje ryzyko
ponownego maskowania tego, co wciąż stare.
„Proponuję stanąć przed lustrem i zawsze zaczynać od zadania sobie pytania, co dla ciebie znaczyło być mężczyzną i co naprawdę chcesz, żeby to znaczyło”.
Twoja refleksja pomaga zrozumieć sytuacje, które czasami mogą być szokujące. Na przykład pamiętam, że wiele lat temu na konferencji w Instytucie Kobiet nie wpuszczali mężczyzn … Wydawało się to pomyłką, ale w obliczu 8M myślę, że są bardzo przekonujące wyjaśnienia, które wskazują, jaka powinna być nasza rola a przede wszystkim to, czego nie powinno być.
Rozumiem to zastrzeżenie, tę ostrożność. Niedawno byłem na prezentacji raportu na temat przemocy ze względu na płeć i chociaż na audiencji była zdecydowana większość kobiet, to tymi, którzy natychmiast zabierali głos, było dwóch lub trzech mężczyzn, ale nie po to, aby uczestniczyć ani debatować, ale pontyfikować.
Jednak coraz więcej jest reakcji urażonych mężczyzn, którzy natychmiast poruszają takie tematy, jak przemoc psychiczna, jakiej doświadczają mężczyźni, równość i fałszywe skargi …
Uciekanie się do argumentu fałszywych skarg jest straszne. Uważam, że tej sytuacji nie można zmienić za pomocą prawa karnego. Klucz leży w części prewencyjnej, a tego nie robi się dobrze w tym kraju. W ustawie z 2004 r. Pierwsza część ustawy i dla mnie najważniejsza to ta, która rozważa prewencję. Jest to część praktycznie niezastosowana lub w najlepszym przypadku niewłaściwie zastosowana.
„Niepowodzenie leży w podstawach społecznych, edukacyjnych i systemowych”.
Brakuje edukacji seksualnej w szkole, treningu seksualnego i emocjonalnego, a tym bardziej w świecie, który uczy się w Internecie. W ustawie organicznej o zdrowiu seksualnym i reprodukcyjnym z 2010 roku wszyscy skupili się na aborcji, ale prawo to zawiera kilka artykułów poświęconych zapobieganiu niechcianej ciąży, edukacji seksualnej … I myślę, że to jest złe , który nie jest wykształcony, aby mieć zdrowe relacje z emocjonalnego i seksualnego punktu widzenia.
Jak myślisz, jakie są konsekwencje tego braku edukacji i zapobiegania?
Carmen Ruiz Repullo zbadała relacje uczuciowe i seksualne u nastolatków i doszła do wniosku, że w dużej części tych związków dziewczęta są praktycznie gwałcone, ponieważ zgoda jest bardzo względna. Nazywa je „pogwałceniem zaufania”, ponieważ pojawiają się w kontekście, w którym chłopcy bardzo jasno wiedzą, czego chcą (uprawiać seks) i nie są tego tak pewni… Większość chłopców, z którymi rozmawiano, ma satysfakcjonujące wspomnienia z tego doświadczenia i większość dziewcząt ma negatywne wspomnienia z tego pierwszego razu.
We wszystkich tych sprawach już w latach 80. dokonano sporego postępu … Co potem zrobiliśmy źle?
Pod wieloma względami dochodzi do brutalnego niepowodzenia. Ponownie przeczytałem Sexual Politics autorstwa Kate Millet i stanowi on niesamowity przegląd Freuda ze względu na jego teorię zazdrości o penisa… Freudowska konstrukcja kobiet jest niesamowita. Millet analizuje, jak to się łączy od markiza de Sade do Henry'ego Millera. Zabawne jest to, że jest to książka z lat 70. i teraz wydaje się radykalna, ponieważ jest bardzo wyraźna porażka. Dzisiejsza młodzież jest bardziej konserwatywna, bardziej reakcyjna. Uważam, że nie traktowaliśmy poważnie edukacji w tym kraju, wierzyliśmy, że wystarczyło dążenie do tworzenia postępowych praw i zaniedbaliśmy wszystko, co dotyczy socjalizacji jednostek, a jeśli do tego dodać korzystanie z Internetu, portale społecznościowe…
To bardzo trudna praca dla każdego. Zawsze napotykasz duży opór. Myślę, że zawsze musisz mieć aspiracje … jako społeczeństwo i jako osoba.
Cóż, jest to pole bitwy, na którym decydujesz, czy wejdziesz, czy nie … Ale jeśli wejdziesz, musisz założyć, co jest, i jest to skomplikowane, nie jest to łatwe zadanie dla nikogo. Bez względu na to, jak rozległa i silna jest twoja świadomość na ten temat, zawsze zdajesz sobie sprawę ze swoich sprzeczności, upadków, na swój sposób, w swoim języku … Więc myślę, że musisz to spokojnie, ale z aktywną wojowniczością. Nie dają ci szczepionki, która pozostawia cię zaszczepionym i od tego momentu nie masz już seksistowskich zachowań ani postaw. To codzienny proces. Iść do przodu. Być aspirującym.
Tak więc, czytając twoją ostatnią książkę, ciągle myślałem, że zapisanie tak wielu oczywistych rzeczy wydaje się bardzo trudnym ćwiczeniem. Smutno mi, że w dzisiejszych czasach taka książka musi zostać napisana, chociaż bardzo się cieszę, że ją napisałeś.
To było dla mnie bardzo trudne… Kiedy myślałem o strukturze i zawartości, przypomniałem sobie raport, który widziałem kilka lat temu w Internecie, w którym opowiedzieli, jak w gminie Madrytu zaczęli wykrywać, że rośnie liczba mężczyzn, którzy chodzą do lekarza bez specyficzna choroba, ale szereg symptomów … Zauważyli, że prawie wszyscy albo stali się bezrobotni, albo przeszli na wcześniejszą emeryturę, albo zostali opuszczeni przez kobietę … i nie wiedzieli, co zrobić ze swoim życiem …
To właśnie wyjaśniasz na temat „patologii wszechmocy” psycholog Mabel Burin …
Tak … Zaczęli pracować nad programem psychologicznym, żeby ich przywrócić, bo nie mogli przestać być producentami, dostawcami … I cierpieli na różne dolegliwości że trudno było im to rozpoznać. Mężczyznom trudno jest rozpoznać, że mamy depresję, że potrzebujemy pomocy.
Jest wiele przypadków, w których mężczyźni, którzy odnieśli ogromny sukces zawodowy i społeczny, są teraz zdruzgotani, że porzucili swoje stanowisko…
Martha Nussbaum mówi: „Mężczyźni zawsze martwią się o swój status”. Jeśli zostaniesz zwolniony z pracy lub jeśli żona cię opuści, stracisz ten status, stracisz ten publiczny wizerunek, którego zdobycie kosztowało cię tyle. Jest to zepsuty ciężar honoru i jest to model subiektywności, który kapitalizm wprowadza jako propozycję, ta obsesja popisywania się tym, co się ma, tym, co się posiada, tym długodystansowym wyścigiem, aby być dobrym producentem.
A przede wszystkim definiowanie męskości przez osiągnięcia.
A ze względu na program nauczania i ze względu na poziom zawodowy, jaki osiągasz, i uczucie, że jest to jak płyta, ponieważ jeśli zostaniesz na środku tej drogi …
nie staniesz się mężczyzną.
„Mężczyźni muszą stale demonstrować i okazywać„ działanie ”wskazówek, aby inni mogli cię widzieć, rozpoznawać i uznawać, że jesteś jednym ze swoich”.
Jak myślisz, dlaczego jesteśmy tak oporni na porzucenie tych wszystkich wymagań, bez których niewątpliwie żylibyśmy znacznie lepiej?
Mamy stały ładunek oczekiwań, które kreują dla Ciebie, że są więzieniem. Ponadto musisz nieustannie okazywać i demonstrować stałe przestrzeganie wskazówek, aby inni cię widzieli, rozpoznawali i uznawali za mężczyznę. Dlatego tak ważne są fratrie,
te prywatne relacje między mężczyznami, w których pokazujesz, że jesteś do nich podobny i lubisz prędkość, ryzyko, piłkę nożną, walkę, czy chodzenie na dziwki …
W swojej odważnej, ale pocieszająco optymistycznej książce, ośmielasz się proponować rozwiązania… Proponuję
, abyśmy stanęli przed lustrem i dokonali analizy psychologicznej. Zanim się odbudujemy, musimy się zdekonstruować, zaczynając od tego, co osobiste i intymne. Przeanalizuj, jak się zachowujesz i jak się zachowujesz. To coś psychologicznego, etycznego i politycznego. I zawsze zaczyna się od zadania sobie pytania, co znaczy dla ciebie bycie mężczyzną i co chcesz, żeby naprawdę oznaczało.
Bez tego pytania nie można zacząć zmieniać ani próbować.
Od wielu pokoleń tożsamość męska, zwana „byciem mężczyzną”, polega w zasadzie na tym, że nie jest kobietą, nie zachowuje się, nie
czuje ani nie żyje jak oni.
Innymi słowy, człowiek zdefiniował siebie przez zaprzeczenie.
Jasne, ale ta konstrukcja męskości pociąga za sobą brutalne psychologiczne koszty dla mężczyzn. Jeśli zdefiniujemy zdrowie jako stan fizyczny i psychiczny, klasyczny model męskości ma wiele czynników, które prowadzą do braku zdrowia.
