Trzy reformy żywnościowe, których potrzebuje Europa
Cristina Rodrigo
Parlament Europejski stoi przed szansą postawienia na zrównoważony system żywnościowy, który służy walce ze zmianami klimatu.
Jak dotąd europejska polityka rolna nie rozwiązała w odpowiedni sposób naglących problemów związanych ze środowiskiem, dobrostanem zwierząt i zdrowiem publicznym, z którymi mamy dziś do czynienia. Ale ten rok jest decydujący w przedefiniowaniu systemu żywnościowego Unii Europejskiej.
A to dlatego, że Parlament Europejski ma możliwość (i obowiązek) zmiany swojej polityki rolnej i zmniejszenia niezrównoważonych poziomów produkcji i spożycia produktów zwierzęcych.
Mając na uwadze ten cel, organizacja żywnościowa ProVeg zgrupowała w trzech fundamentalnych filarach reformy niezbędne do zmiany modelu żywności w Europie.
1. Zmiana modelu wobec zmian klimatycznych
Pierwszym filarem zrównoważonego europejskiego systemu żywnościowego jest wykorzystanie potencjału żywności roślinnej. Produkcja tej żywności wymaga mniej zasobów i generuje mniej emisji gazów cieplarnianych niż żywność pochodzenia zwierzęcego.
W rzeczywistości, gdyby ludność europejska zmniejszyła spożycie produktów pochodzenia zwierzęcego o połowę, emisje gazów cieplarnianych z rolnictwa zmniejszyłyby się o 25-40%.
Podobnie, ponieważ spożycie mięsa przekracza zalecane poziomy na poziomie wartości odżywczych, a spożycie produktów roślinnych jest niższe, należy nadać priorytet spożyciu tego ostatniego w stołówkach i stołówkach instytucji publicznych.
2. Przepisy na rzecz żywności roślinnej
Drugi filar wzywa do stworzenia sprzyjających ram prawnych, które zachęcają do zmiany diety. Pod tym względem etykietowanie żywności jest kluczowym obszarem wymagającym poprawy. Komisja Europejska musi odrzucić zakaz używania nazw ich odpowiedników mięsnych jako alternatyw pochodzenia roślinnego. Musimy mieć możliwość zamówienia i sprzedaży warzywnego „burgera”.
Ponadto spożycie żywności roślinnej można zachęcić środkami fiskalnymi. Na przykład obniżenie podatków od owoców, warzyw i roślin strączkowych, a także od roślinnych alternatyw dla produktów pochodzenia zwierzęcego.
3. Przeprojektowanie wspólnej polityki rolnej
Trzeci i najważniejszy filar to przeprojektowanie wspólnej polityki rolnej (WPR). Około 70% gruntów rolnych w Unii Europejskiej jest obecnie wykorzystywanych do żywienia zwierząt, a dopłaty bezpośrednie z WPR sięgają nawet 32 mld euro rocznie.
Dotacje w ramach WPR powinny przestać faworyzować intensywną hodowlę zwierząt i zacząć promować zrównoważoną produkcję żywności , wraz z obowiązkowymi środkami na rzecz poprawy środowiska, dobrostanu zwierząt i zdrowia publicznego.
Krótko mówiąc, nowy model żywnościowy Unii Europejskiej musi bezdyskusyjnie ograniczyć produkcję i spożycie produktów pochodzenia zwierzęcego oraz promować dietę bardziej opartą na roślinach. Tylko w ten sposób osiągniemy cele porozumienia paryskiego w walce z globalnym ociepleniem i zbudujemy system żywnościowy, który będzie bardziej szanował zwierzęta, nasze zdrowie i środowisko.
