Uścisk: opaska na wypadek bólu

W którym miejscu na ciele wkładasz opaskę, kiedy tym, co cię boli, jest świat? Jesteśmy żywymi tkankami, które mogą naprawić rany innych. Mamy w rękach największy bandaż, jaki kiedykolwiek wymyślono. To się nazywa przytulanie.

Wygląda na to, że jeśli nie krwawisz, to nie boli.

Wygląda na to, że jeśli nie będziesz krzyczeć, nie przyjdą.

Wydaje się, że jeśli nie upadniesz, to nie jest ważne.

Wydaje się, że jeśli tego nie uczysz, to nie istnieje.

Wygląda na to, że jeśli tego nie nazwiesz, nie jest.

Nawet jeśli tego nie powiesz, to nadal będzie ci się przytrafiać.

Gdzie na ciele kładziesz plaster, kiedy tym, co cię boli, jest świat?

Kiedy ktoś poluje na najpiękniejszego lwa w Zimbabwe.

Kiedy mężczyzna przypadkowo strzela do dziewczyny w kinie.

Kiedy dziecko ściąga głowę skutemu kajdankom.

Kiedy ktoś ubiera się w bombę ze stalowymi kulkami i gwoździami i odpala ją.

Kiedy bomby spadają na Syrię.

Na okupowanej Ukrainie kończy się leczenie HIV.

Kiedy globalne ocieplenie zmusza innych do odejścia.

W którym miejscu na ciele zakładasz opaskę, kiedy boli życie?

Kiedy ciąża jest czymś, co przydarzy się tylko innym.

Kiedy twoja przyszłość nie jest po twojej stronie.

Kiedy musisz usunąć numer telefonu swojego ojca z książki telefonicznej.

Kiedy próbujesz sprawić, by twoje ciało zniknęło, jedząc lub nie robiąc tego.

Kiedy dni mijają przed twoją twarzą jak wąż bez oczu.

Kiedy jedyną emocją, którą możesz rozpoznać, jest strach.

Kiedy łóżko zamieni się w łono, z którego nie chcesz się wydostać.

I jeszcze.

Mamy tyle życia i miłości.

Jesteśmy żywymi tkankami, które mogą naprawić rany innych.

Mamy w rękach największy bandaż, jaki kiedykolwiek wymyślono.

To się nazywa przytulenie.

Daj mu to.

Poproś o to.

Trzymaj się puszystej klatki piersiowej.

I dostać innych do rozpoczęcia gojenia się.

Z twoją ochroną.

A jeśli dzisiaj się nie zagoi.

Zagoi się jutro.

A jeśli wczoraj było wczoraj.

Dziś jest już jutro.