TCA: Jedzenie jako schronienie

Mª José Muñoz

Nasze konflikty często toczą walkę w ciele. W tym sporze generowane są zaburzenia odżywiania i zaburzenia zachowania żywieniowego.

W człowieku istnieje uprzywilejowane pole bitwy, na którym można wyrazić konflikty, które mamy ze światem, a nawet z nami samymi. To miejsce to ciało, które staje się ostoją emocji .

Dlaczego jest nam tak trudno mieć zdrowy związek z naszym ciałem?

Dzieje się tak, ponieważ związek człowieka z ciałem jest sam w sobie dość złożony . Ogólny konkurs toczy się między rzeczywistością, że aby przetrwać, musimy przestrzegać praw ciała, ale z kolei możemy i chcemy podporządkować je naszym.

Te spory, między tym, czego chce ciało, a tym, czego chce umysł, są preferowane u ludzi z różnych powodów :

• Mamy krytyczne zdolności i sami siebie oceniamy . Oprócz konfrontowania nas z naszymi warunkami fizjologicznymi i warunkami środowiska, mamy krytyczną zdolność, która jest wytwarzana na zewnątrz i do wewnątrz, co odróżnia nas od innych gatunków. Zatem zarówno wiadomości, które otrzymujemy, jak i te, które wysyłamy , wewnątrz i na zewnątrz, przechodzą przez mniej lub bardziej skrupulatną ocenę , która pozostaje zapisana w umyśle . W ten sposób nasze ciało staje się rodzajem działającego laboratorium, w którym samo jest podejrzane i pogrążone w permanentnym osądzie .
• Nie jemy tylko po to, by się wyżywić, lubimy jeść . Ludzie nie jedzą pożywienia tylko po to, by się wyżywić, ale robimy to pod względem ilości i jakości przyjemności, jaką z tego czerpie; mnożą się determinanty jedzenia lub niejedzenia lub tego, jak jeść .
• Usta , wraz z uszami i oczami, są naszym punktem zjednoczenia z zewnętrzem . Poprzez te linki wszystko, co dotyczy otaczającego nas świata, wchodzi do nas i opuszcza nas, w których musimy się umieścić. Oznacza to, że każdy problem, który może pojawić się u badanego, może znaleźć w tych punktach nerwowych formę ekspresji, która w większości przypadków jest nieświadoma . Jedyne, co przychodzi do świadomości tej chęci wyrażenia, to brak apetytu, bezwzględna potrzeba braku kalorii, wymioty, przy super restrykcyjnej diecie lub miażdżenie na siłowni do wyczerpania.

Geneza tych sporów jest bardzo nierównomierna . Czasami może to wynikać z bardzo surowego dyskursu rodzinnego dotyczącego jedzenia. Inni mogą być bardzo luźni i katolicy. W każdym razie te sprzeczności często powodują różne zaburzenia żywnościowe.

Ten konflikt przenosi się na ciała. W ten sposób pojawia się niejednoznaczność między byciem rozpoznanym a nie w pełni zgadzaniem się z wymaganiami z zewnątrz. Są buntownikami i w ciele.

Jak manifestują się zaburzenia odżywiania?

Zakres i stopień, w jakim się manifestują, jest bardzo zróżnicowany , chociaż w skrajnych przypadkach anoreksja i bulimia nervosa.

Na obu obrazach, które nie mają fizycznej przyczyny, obraz siebie jest zniekształcony i nawet jeśli skala mówi inaczej, wyglądają na grube.

Jadłowstręt psychiczny

Osoby z anoreksją boją się przybierania na wadze i zmniejszają ilość spożywanego jedzenia, aby utrzymać się poniżej zalecanej wagi. Chociaż każdy przypadek jest szczególny, zwykle mają one pewne wspólne cechy :

• Zwykle są to kobiety stojące w obliczu poważnej zmiany cyklu . Taka sytuacja ma zwykle miejsce w okresie dojrzewania , w którym środowisko rówieśników jest różne lub wkrótce się zmieni, oprócz konieczności definiowania się na temat studiów. Jest to na przykład częste u dziewcząt, które miały normalny rozwój fizyczny i naukowy - lub nawet genialne -, dla których ten dylemat jest jednocześnie faktem, że ich ciała uwidoczniły postacie płciowe, z którymi istnieje pewna dwuznaczność . Jednak anoreksja jest również powszechna u dziewcząt z college'u, które kończą studia , a nawet u profesjonalistów, którym oferuje się stanowisko o większej odpowiedzialności.
• Często stają się osobami nietowarzyskimi . W tym przypadku istnieje sprzeczność między potrzebą znalezienia miejsca w nowym świecie a byciem niewidzialnym. Ale inny wewnętrzny konflikt jest również generowany przez przeciwstawienie absolutnej świadomości niebezpieczeństwa niejedzenia z nieodpartym przymusem tworzenia strategii, aby kalorie nie dostały się do ich ciała. To, że „świadomi” swoich objawów, ale nie będąc w stanie ich kontrolować, czyni ich drażliwymi , izolują się i przyjmują etykietę „nietowarzyski”.

Bulimia

Jest to odmiana powyższego, tylko w tym przypadku osoba ma apetyt, a nawet obżarstwo. Problem w tym przypadku polega na tym, że ponieważ czują się grubi, myślą, że nie powinni pozwolić, aby to, co jedzą, stało się tłuste i objętościowe.

Mają ochotę wymiotować za każdym razem, gdy coś jedzą . W ten sposób starają się zapobiec przekształceniu spożytych kalorii w dodatkowe kilogramy. Większość swojego życia spędzają na organizowaniu tej zmiany między jedzeniem a wyrzucaniem, często bez zauważenia.

Inne zaburzenia związane z karmieniem

Są ludzie, którzy cierpią na inne, mniej skrajne rodzaje zaburzeń odżywiania , chociaż są one również spowodowane wewnętrznymi sporami. Nie są tak poważne, ale mogą mieć wpływ na zdrowie psychiczne i fizyczne.

• Są tacy, którzy odczuwają nieodpartą chęć zjedzenia czegokolwiek. Nazywa się je „ binges ”. Zwykle jedzą, aby uspokoić uczucie niepokoju i pustki. Osoby te nie wchodzą w dynamikę anoreksji czy bulimii, ale są zdecydowanymi kandydatami do stosowania diet odchudzających i przyjmowania tabletek relaksacyjnych. Mają tendencję do zmieniania okresów abstynencji z innymi okresami „odpuszczania”. ·
• Również „uzależnieni od siłowni” udają, że kontrolują swoje ciało. Robią to poprzez wyczerpujący i nadmierny czas treningu . Jego dieta jest uzależniona od węglowodanów i białek ściśle niezbędnych do realizacji jego celu.

Jednak te problemy z żywnością to tylko wierzchołek góry lodowej tego, co się pod nimi kryje.

Należy wziąć pod uwagę te objawy, ale bez ograniczania problemu do pożywienia . Ludzie, którzy je cierpią, już wiedzą, co się z nimi dzieje, ale nie mogą sami wydostać się z bagna. Są źli na siebie i na środowisko, które wydaje się niedoskonałe, ale bardzo wymagające .

Jak odzyskać zdrowy związek z jedzeniem?

Aby powrócić do właściwych zachowań żywieniowych, konieczne jest nawiązanie więzi między umysłem a ciałem.

Zwróć uwagę na nastoletnie dziewczyny , które mogą czuć się nie na miejscu . W dzieciństwie tożsamość, miejsce i wzorce zachowań są dość dobrze określone, zarówno rodzinne, jak i społeczne. To samo nie dzieje się, gdy osiągasz dojrzałość i musisz stworzyć miejsce na świecie. Musimy zerwać z pewnym modelem, który do tej pory nam służył i stworzyć inny, który jawi się jako przepaść pełna wymagań.

Pomóżmy im znaleźć swoje miejsce na tym nowym etapie ich życia.

To prawda, że ​​obecnie społeczne zapotrzebowanie na określoną definicję estetyczną, seksualną i zawodową łączy się z rzekomą wolnością i różnorodnością możliwości wyboru. Prawdą jest również, że w innych przypadkach role do spełnienia były bardziej restrykcyjne, ale były bardziej wzorowe i zrytualizowane (zaloty, małżeństwo i macierzyństwo lub ojcostwo i odpowiadające im funkcje). Teraz możliwości się pomnożyły, ale musisz je stworzyć . Otwórzmy skrzynię grzmotu, która oznacza stawienie czoła buntowi tych, którzy go cierpią.

Konflikty te mogą przenosić się na ciała i przekształcić się w zaburzenia odżywiania. Dlatego dla osoby z zaburzeniami odżywiania niezbędna jest psychoterapia.

One będą nie służą terapii, które są oparte tylko na kontrolę wagi i co jedzą: oprócz tworząc odrzucenie silny , ale nie koncentrują się na tym samym punkcie, w którym przybył, i źle. Zapominasz, co powoduje ten objaw i potwierdzasz swoje obawy przed niezrozumieniem i okrucieństwem systemu.

Jak pomóc osobie z zaburzeniami odżywiania?

Rodzice i krewni muszą im towarzyszyć, chociaż jest to trudne. Rodzice mogą być celem znacznej części ich krytyki i chamstwa, ale musimy im przekazać, że chcemy pomóc. Nawet jeśli to odrzucą, musisz kontynuować.

Byłoby tak, że opisywali w słowach wszystkie uczucia , zranienia, wyrzuty i wątpliwości dotyczące ich przeżyć przez całe życie. Nigdy nie lekceważmy wyrazu twojego konfliktu : bądźmy twoimi wspólnikami.

Nie próbujmy ich przekonywać, że powinni jeść, pomóżmy im zrozumieć, co jest z nimi nie tak.

Pomimo pozornej niewinności dzieci i młodzież nie przestają spekulować na temat swoich starszych, związków, zajmowanego miejsca itp. Spróbujmy wydobyć ten ukryty wszechświat oraz wyjaśnić i spierać się o niektóre z jego spekulacji. Aby to zrobić, może być konieczne, aby najpierw zaangażować się w ich związek z jedzeniem, szukając wspólnych strategii, które wyprowadzą ich z dualności, w której żyją.

Zobaczmy, jak możemy pomóc Ci pogodzić się ze swoim ciałem. Musimy poradzić sobie z przeformułowaniem relacji z nimi, ich ciałem i światem. W tym celu musimy otworzyć to małe schronienie, w którym zostali zamknięci, aby dowiedzieć się znacznie więcej o ich niepewności i pragnieniach, aby mogli pogodzić się ze swoim ciałem.