Trudno mi się zaprzyjaźniać. Jak pokonać swój niepokój? Skutki rozwodu dla dzieci

Jorge Bucay

Jorge i Demián Bucay co tydzień odpowiadają na Twoje wątpliwości i konflikty. Dziś pamiętamy, jak musimy przezwyciężyć wyrzuty po rozstaniu, a także klucze do nawiązywania przyjaźni i przezwyciężenia trichotillomanii.

Skutki nieporozumień dla dzieci

Rozstałem się, gdy moje dziecko miało rok; Dziś ma dziewięć lat i osiemnaście miesięcy przebywał w środku huraganu. Wszystko się pogorszyło, gdy zamieszkałem z obecnym partnerem, a chłopak zmienił szkołę: jego ojciec „zwraca” go pod poprzedni adres, nie zabiera go do szkoły, kiedy wyjeżdża, wydaje tylko 10% emerytury … Wiem, że mój synowi jest ciężko, ale nie wiem, jak wyjaśnić, co się dzieje. Po prostu chcę, żeby był szczęśliwy, bez konieczności poddawania się szantażom ojca, który zawsze obwiniał mnie o wszystko.
Maria (e-mail)

Droga Mary,

Pewne jest, że jak podejrzewasz, konflikt między wami kończy się krzywdą dla twojego syna. Konflikt między rodzicami jest jedną z najczęstszych przyczyn stresu u dzieci. Jeśli myślałeś, że rozwiąże to separacja, to się myliłeś. W każdym razie separacje kończą się konfliktami małżeńskimi, a nie współrodzicami.

Zgoda na rodzicielstwo jest nadal tak potrzebna, jak wcześniej. Twoje pytanie sprowadza się od martwienia się o dziecko do powiedzenia nam, co ojciec robi źle: nie zabiera go do domu ani do szkoły, a on wydaje tylko dziesięć procent emerytury. Zakładamy, że to samo dzieje się z tobą w twoim codziennym życiu i kończysz w ślepym zaułku:
On cię obwinia, ty obwiniasz go, a twoje dziecko zostaje złapane w krzyżowy ogień.

Konieczne jest, aby przynajmniej jeden z dwóch ruszył się z tego miejsca … i musisz to być Ty . Bez względu na to, jak bardzo masz rację w swoich żądaniach, musisz zrobić pierwszy krok, ponieważ to ty wyraźniej widzisz, jak szkodliwa jest sytuacja dla dziecka.

Porzuć oskarżenia; Nie ma sensu prosić ojca z furią, czego nie może lub nie chce dać. To na pewno obejmować dużo więcej pracy dla ciebie, ale to będzie korzystne dla dziecka.

Trichotillomania: Jak pokonać lęk

Wiele się nauczyłem z twoich książek i twoich historii. Jednak nie znalazłem odpowiedzi, jak przezwyciężyć swoją trichotillomanię. Zacząłem jako nastolatka, mam 35 lat i jeszcze się nie udało. Niedawno dowiedziałem się, że ten nawyk rozdzierania skóry jest zaburzeniem lękowym. Jestem zdesperowany, jest silniejszy ode mnie i nikt nie wie, jak mi pomóc.
Neli (e-mail)

Droga Neli,

Jak mówisz, trichotillomania to zaburzenie lękowe. Pochodzi z rodziny innych zaburzeń kompulsywnych, z których wszystkie są trudne do rozwiązania. W większości przypadków, aby poradzić sobie z tymi zachowaniami, konieczne jest skojarzone leczenie lekami psychotropowymi i psychoterapią.

Nawyki, które utrwaliły się już od dawna, jak w Twoim przypadku, są stopniowo i powoli wycofywane, więc będziesz musiał uzbroić się w cierpliwość i wiedzieć, że będzie to sprawa, która będzie wymagała czasu i pracy.

Z tego, co do nas piszesz, nie chcemy przestać wskazywać na punkt, który może oznaczać, że być może stawiasz czoła temu w sposób odwrotny do zamierzonego: mówisz, że trichotillomania jest silniejsza od ciebie … ale trichotillomania to ty, to część ciebie.

Ponieważ podobały ci się historie, przypominamy tę o mnichu, który próbował medytować i któremu za każdym razem przeszkadzał pająk … dopóki jego nauczyciel nie powiedział mu, żeby narysował krąg atramentu na brzuchu owada: kiedy mnich wyszedł Z transu odkryła krąg narysowany na własnym brzuchu.
Jeśli doświadczasz tego zaburzenia jako czegoś zewnętrznego, spróbujesz walczyć z tą częścią, stawiać opór, a to oczywiście generuje większe napięcie. Uważamy, że byłoby korzystne, gdybyś zaczął myśleć o tym, jak pomóc tej części siebie w inny sposób niż walka z nią.