Fracking to nowa technika, która do tej pory pozwala nam wydobywać to, co nie do wydobycia.

To jest jak podziemna wersja górnictwa odkrywkowego, dzięki tej nowej technice uzyskuje się gaz, ale co z rzeczywistym kosztem? Ile milionów litrów świeżej wody jest zanieczyszczonych i utraconych na zawsze? .

Oto niektóre z pytań, które zadaje sobie Pino Solanas i stara się na nie odpowiedzieć i uchwycić w tym dokumencie, w którym pokazuje, jak Argentyna, podobnie jak większość krajów Ameryki Łacińskiej, nadal rozdaje swoje zasoby naturalne w zamian za kilka monet, które nie obejmują szkody wyrządzone środowisku przez przedsiębiorstwa międzynarodowe.

Bolesny portret rzeczywistości, która dziś dotyka i zagraża kilku krajom regionu; gdzie władcy zdają się nie mieć nic przeciwko sprzedawaniu całych kawałków tego, co do nich nie należy, po niskich cenach i przy wysokich kosztach dla ludzi i przyszłych pokoleń; a najgorsze jest to, że robią to pod fałszywymi sztandarami dobrobytu i rozwoju.

Po wycięciu drzew, usunięciu ropy, gazu i wody, a nawet kamieni, dobrobyt jest powszechny, a obiecany rozwój pozostawia po sobie tylko pustynie i biedę.