Mówienie o samobójstwie pomaga: jak robić to odpowiedzialnie?

Mamen Bueno

Za każdą postacią kryją się rodziny pogrążone w zamęcie, poczuciu winy i frustracji. Media mogą zapobiegać nowym przypadkom.

Samobójstwo jest główną przyczyną „nienaturalnych” zgonów na świecie , wyprzedzając nawet zgony w wyniku zabójstw czy wypadków drogowych. Najbardziej niefortunne jest to, że jest to przyczyna śmiertelności, której można uniknąć; Dlatego ważne jest, aby temu zapobiec, opracowując maksymalną możliwą liczbę skierowanych do niego działań.

Ze względu na swój wpływ na opinię publiczną i zasięg media i sieci społecznościowe są agentami zmian, które w tym celu należy uwzględnić .

Od Wertera do Papagena

Sposób traktowania samobójstwa w mediach jest tradycyjnie uważany za podżeganie do niego. Socjolog David Phillips w 1974 roku przeprowadził badanie, w którym podkreślono, że liczba samobójstw wzrosła w Stanach Zjednoczonych miesiąc po tym, jak New York Times opublikował na swojej stronie tytułowej artykuł związany z samobójstwem.

Phillips nazwał to „efektem Wertera” w odniesieniu do bohatera powieści Goethego Smutki młodego Wertera, który popełnił samobójstwo bronią palną. Po opublikowaniu powieści kilka młodych ludzi zakończyło swoje życie w taki sam sposób, jak bohater powieści.

Kontynuowano badania nad rolą mediów w samobójstwach. Najnowszych badań jest rafinacji coraz znalazła „efekt Papageno”, czyli nazwę nadaną na cześć postaci z Mozarta Czarodziejski flet. Papageo był przekonany, by nie popełniać samobójstwa, przez troje dzieci, które pokazały mu inne możliwości, jakie oferuje mu życie .

Efekt ten tłumaczy to, że bardziej niż sam fakt mówienia o samobójstwie lub nie, najważniejsze jest leczenie przez media. Odpowiedzialna komunikacja może wywołać efekt zapobiegawczy.

Nie możemy zapominać, że za każdym samobójstwem kryje się głębokie emocjonalne cierpienie i zgubny skutek osoby, która nie znalazła innego sposobu na złagodzenie swojego cierpienia. Oferowanie świadectw i modeli pokonywania ludzi, którzy po myślach samobójczych znaleźli inne rozwiązania i rozwiązania, wiąże się ze spadkiem wskaźników samobójstw, nawet z działaniem ochronnym na osoby najbardziej narażone.

Jak radzić sobie z samobójstwem w mediach? Zalecenia WHO

W 1999 roku WHO (Światowa Organizacja Zdrowia) uruchomiła program SUPRE (Zapobieganie samobójstwom), w ramach którego przeprowadziła systematyczny przegląd różnych badań, w których badano wiadomości pojawiające się w mediach na temat samobójstw.

W wyniku tego przeglądu WHO opublikowała przewodnik dla specjalistów ds. Komunikacji, zawierający sugestie i ostrzeżenia dotyczące zgłaszania, adresowania i publikowania wiadomości zawierających treści związane z samobójstwami i próbami samobójczymi.

Co musisz zrobić …

• Odnoszenie się do samobójstwa jako faktu, a nie osiągnięcia.
• Przedstawienie faktów we współpracy z władzami ds. Zdrowia .
• Przedstaw tylko istotne dane i na stronach wewnętrznych.
• Podkreśl istniejące alternatywy dla samobójstwa.
• Podaj informacje o dostępnych zasobach pomocy, telefonach zaufania i wszystkich zasobach społeczności.
• Podaj informacje o czynnikach ryzyka i znakach ostrzegawczych.
• Dostarczaj dokładne , odpowiedzialne i etyczne informacje.
• Skorzystaj z okazji samobójstw, aby edukować ludność.
• Weź pod uwagę członków rodziny i przyjaciół oraz wpływ dostarczonych informacji na nich.

Czego nie robić …

• Zamieszczanie zdjęć lub notatek dotyczących samobójstwa.
• Podaj szczegółowe informacje na temat zastosowanej metody samobójstwa.
• Podaj przybliżone szczegóły dotyczące okoliczności i / lub cech wydarzenia.
• Traktuj wiadomości o samobójstwach sensacyjnie.
• Podaj redukcjonistyczne i uproszczone powody tej sprawy.
• Stosowanie stereotypów religijnych lub kulturowych.
• Gloryfikuj samobójstwo.
• Obwinianie ofiary i członków rodziny.

Jak widzieliśmy, samobójstwo jest dość złożonym procesem o wielu przyczynach, z dużymi dawkami cierpienia. Główną ideą do rozpowszechniania jest to, że istnieją rozwiązania i alternatywy, chociaż w tamtym czasie nie można ich zobaczyć. W tym celu media są bardzo ważne, czego przykładem jest opisany powyżej „efekt Papagena”.

Możliwe, że podobny efekt wystąpi w newralgicznych wiadomościach , na przykład związanych z przemocą na tle płciowym, napaściami na tle seksualnym lub związanymi z zaburzeniami odżywiania. Wiele pozostaje do zbadania w tym zakresie , warto jednak zadbać o to, jak podawane są pewne wiadomości.