Cebula i czosnek były czymś bardzo powszechnym w diecie starożytnego Egiptu, wśród najczęściej spożywanych odmian była cebula powietrzna, wędrowna lub egipska.

Spotkałem ich kilka lat temu na południu Chile pod nazwą szalotka patagońska, nazywają się tak ze względu na ich podobieństwo i ten sam sposób użycia, co cenione szalotki.

Odtąd jest to uprawa, którą uwielbiam, ponieważ jest to w zasadzie samokultura, sadzisz ją i gotowe, nigdy więcej się nią nie zajmiesz, nie mają szkodników, nie mają problemów ze słońcem, cieniem, brakiem miejsca, małą ilością wody, zimnem są odporne na wszystko i rok po roku przesadzają same.

Jak magia się dzieje, bo te cebule mają po prostu małe cebulki, które rosną w górnej części łodygi, gdy są dojrzałe opadają na ziemię i są sadzone same, dlatego poruszają się po ziemi i stąd ich przydomek cebuli spacerowiczów.

Jak już mówiłem, jest to uprawa niewymagająca opieki, jeśli chcemy ograniczyć obszar, po prostu musimy je oderwać, bardzo łatwo wychodzą, ciągnąc dolną część łodygi, robimy to samo, aby je zebrać.

Podczas zbioru, jeśli cebule nie opadły, możemy je usunąć i użyć jako nasion do sadzenia na innych obszarach lub podzielić się nimi z przyjaciółmi i sąsiadami, w rzeczywistości jest to sposób na zdobycie tej cebuli, ponieważ zwykle nie można jej znaleźć w sklepach.

Aby je zjeść, można je jeść na surowo, gotowane, pieczone lub smażone. Zarówno cebulkę, jak i łodygę można używać w całości, ma łagodny smak i nie powoduje płaczu.

Wiesz, jak zdobyć egipskie cebulki cebulowe, raz je sadzisz i masz je na całe życie.