Jak żyć bez lęku

Gaspar Hernandez

Strach i domaganie się siebie powodują ataki lęku. Terapeuta oferuje cenne lekcje, aby je pokonać.

Powieść, która ma nauczyć się przezwyciężać lęk

W niedzielę do południa zadzwonił telefon stacjonarny. Zadzwoniła do niego miła kobieta, która poprzedniego wieczoru pomogła mu na parkingu wyzdrowieć po zbrodni i która - w tym momencie właśnie się dowiedział - była psychologiem. Nie wiedział, że w karetkach są psychologowie . Czy byli z Social Security? Czy psychologowie nie cofnęli się wraz z kryzysem?

Kolejne wezwanie. Nazywała się Eugenia Llort i chciałem wiedzieć, jak sobie radzi. Potem dał jej swój numer telefonu. Podziękował jej za telefon, myśląc, że wcale nie potrzebuje psychologa. Nie doznał żadnych obrażeń, nie potrzebował pomocy psychologicznej, nigdy jej nie potrzebował: jego rany psychiczne, rany normalnego i zwykłego człowieka, były uzewnętrzniane na scenie.

Poza tym pójście do psychologa oznaczałoby analizę, a on nie chciał patrzeć na swój pępek: interesujący byli inni. Nigdy w historii nie przywiązywano do mnie tak dużej wagi: co lubię, moi przyjaciele, co myślę, co czuję. Na scenie musisz uwolnić się od ego . Jeśli nie, grasz sobą.

Jak wygląda atak lęku?

Po obiedzie pojechał koleją do centrum miasta, do pracy, do teatru Romea, i właśnie wtedy, gdy szedł w dół Rambla, został zaatakowany. Silny ucisk w klatce piersiowej. Kołatanie serca Trudno mu było oddychać. Czy miał atak serca? Czy on umierał?

Nigdy czegoś takiego nie doświadczyłem. To uczucie było nierealne. Wizja tego, co go otaczało - pieszych, stragany z kwiatami, kioski - wszystko było zamazane jak mokra akwarela.

Nie pamiętał, ile minut siedział na ziemi w środku tłumu. Kiedy zobaczyła, że ma siłę, by wstać, poszła do budki, żeby zadzwonić do psychologa, chociaż to prawda, że dzwoniąc do niej myślała, że powinna iść na ostry dyżur, że nie było to nic psychologicznego.

Wkrótce znaleźli się w Canaletas. Wyższa kobieta niż pamiętał z poprzedniej nocy. Jego była nieposkromiona piękność; bezpośrednie, ciemne oczy. Ale wydawał się chcieć zrekompensować tę zastraszającą sylwetkę nieśmiałą, aluzyjną miną. Powiedział jej o uczuciu nierealności, mokrej akwareli. Był aktorem i po niespełna dwóch godzinach musiał grać, nie mógł wyjść z serialu, był przyzwyczajony do pracy z grypą, gorączką, bólem zęba. W Barcelonie nie było aktorów zastępczych.

- Nie martw się - powiedziała. Będę ci towarzyszyć w teatrze Romea. Jakby to było lekarstwo, które mogłoby to złagodzić: że mu towarzyszą. Niech mu towarzyszy.

Kiedy szli Ramblas, wyjaśnił pedagogicznym tonem głosu, że nie przeszedł ataku serca ani nie był bliski śmierci. Tak, to logiczne, że się bał; Ale atak lęku nie był poważny. Najważniejsze było to, że zrobił to, co zaplanował, żeby nie przestawał robić niczego ze strachu.

I właśnie tam, na rogu ulicy Szpitalnej, zdał sobie sprawę, że naprawdę się boi. Strach przed strachem. Strach przed ponownym cierpieniem, co było niczym.

Antidotum to płynąć życiem i zaakceptować, że często ma ono swoje własne plany. Przestań kontrolować i żyj teraźniejszością.

Jak to się dzieje, że uderzyła go tak mocno, pomyślała, idąc krok po kroku. Jak to się stało, że pojawili się mężczyźni, dla których ataki lęku były rutynowe? Że pozwolili im przejść, a następnie kontynuowali działalność, którą mieli pod ręką. Mężczyźni nie rozmawiali zbyt wiele o napadach lęku. Raczej tonęli w alkoholu. Samiec Iberyjski oczywiście ich nie cierpiał. To kobiety , aktorki, żyły z napadami lęku, jak ktoś, kto żyje z przewlekłą chorobą.

Teraz, kiedy o tym pomyślał, nie wiedział nic o niepokoju . Czy to była choroba? A może to była preambuła, zapowiedź choroby? Do tej pory wierzyłem, że niepokój jest supłem w żołądku, gdy podniosła się kurtyna. To inni, aktorzy teatralni, niezrównoważeni. Teraz był tym niezrównoważonym. Miał zawroty głowy, być może z powodu duszności. a może za mało tlenu docierało do mózgu.

Psycholog musiał zauważyć jego chwiejny krok, ponieważ wzięła go za rękę. Wcześniej poprosiła o pozwolenie : albo była bardzo uprzejma, albo nie chciała go straszyć. -Wezmę twoją rękę, dobrze? Weszli więc ręka w rękę do Romea, jakby rekonwalescent nie mógł sam o siebie zadbać. Na szczęście nie było jeszcze widzów. Poszli do baru, poprosił o wodę, ale nie mógł napić się. Jego postawa była zdziwiona.

Czy to było takie złe? Jak bardzo był kruchy? Gdzie była twoja wytrwałość w obliczu przeciwności? Niezłomność człowieka, który nigdy nie stracił panowania nad sobą przed premierą, kiedy cała firma była histeryczna?

To jest punkt, od którego La terapeuta (Planeta, 2022-2023), fikcja Gaspara Hernándeza o sile ludzkich relacji w przezwyciężaniu czegoś bardzo realnego: lęku.

7 lekcji na temat lęku od terapeuty

Strach przed sytuacją ekonomiczną, utratą pracy, brakiem możliwości opłacenia mieszkania …

Wszyscy jesteśmy zaniepokojeni w mniejszym lub większym stopniu. Lęk jest dobry, o ile jest potrzebny . Dzięki mechanizmom lęku widzimy zbliżający się samochód i nie przejeżdża.
Problem pojawia się, gdy pojawia się niepokój i blokuje nas . Mamy więc nieuzasadnione, nierealne lęki.
Jest więcej kobiet niż mężczyzn z lękiem. System chce, żeby były idealnymi matkami, pracownicami, kochankami … Niepokój jest gwarantowany.
Strach przed przyszłością wywołuje wiele niepokoju.
Cierpienie wiąże się z przeszłością, a niepokój z przyszłością. Myślenie z wyprzedzeniem, a nie przerywanie spekulacji na ten temat, prowadzi do niepokoju.
W wielu przypadkach niepokoju leży idea, że życie powinno wyglądać tak, jak chcemy. Istnieje potrzeba kontroli życia; a kontrolowanie ludzi jest często niespokojne.
Jakie jest antidotum? Płyń z życiem. Zaakceptuj, że często ma swoje własne plany. Przestań kontrolować. I połącz się z chwilą obecną.