Miłość może zmienić świat
Fina Sanz
Kiedy łączymy się ze wszystkimi żywymi istotami, możemy zaangażować się w tworzenie dobrego samopoczucia, harmonii i dobrego traktowania, przemiany siebie i środowiska.
Jesteśmy istotami społecznymi, musimy kochać i czuć się kochanymi , tworzyć więzi, więzi z ludźmi i naszym środowiskiem. Ale o czym mówimy, kiedy mówimy o miłości?
To, co w naszym społeczeństwie nazywamy miłością, jest jednym z wielu przejawów miłości. Doświadczenie miłosne jest uniwersalne ; wszyscy możemy tego doświadczyć, jest to część naszego stanu. Ale sposób, w jaki jest przeżywany lub materializowany , co nazwalibyśmy więzią miłosną, jest silnie uwarunkowany wartościami społeczno-kulturowymi , których uczy się - nieświadomie i emocjonalnie - poprzez czynniki społeczne (rodzina, szkoła, media
…) , a także sposób, w jaki nawiązaliśmy pierwsze więzi i jak przeżyliśmy naszą osobistą historię i ukształtowaliśmy nasz świat zmysłowo-afektywny.
Doświadczenia miłosnego nie można zredukować do pary, jednej z jej form społeczno-kulturowych, ponieważ jest ono uniwersalne.
Tak więc, kiedy mówimy o miłości, w wielu przypadkach mamy na myśli ograniczoną i uwarunkowaną formę miłości . I nie tylko to, myślimy tylko o romantycznym związku, zauroczeniu, partnerze. W naszym społeczeństwie miłość stanowi - przynajmniej teoretycznie - podstawę struktury pary.
Miłość jako pełne przeżycie
Doświadczenie miłosne , gdy pojawia się, gdy pojawia się niespodziewanie lub delikatnie kropla po kropli, prawie tego nie zauważając, generuje w naszym życiu cały ruch , eksplozję energii, witalności. Mimo to doświadczanie miłości to jedno, a drugie - budowanie więzi i jej podtrzymywanie, ponieważ oprócz zdolności kochania, trzeba mieć także umiejętność i sztukę wspólnego życia (życia z).
Ale miłość jest czymś znacznie szerszym, co można poczuć, zamanifestować i wyrazić niezależnie od tego, czy masz partnera, czy nie. Moglibyśmy mówić o dwóch sposobach przeżywania miłości: doświadczeniu miłości uniwersalnej i miłości społecznej (i osobistej). Doświadczenie miłosne nie jest dawane przez partnera, jest to osobista zdolność , którą posiadamy i która może być również odzwierciedlona, ale nie tylko, w partnerze. Ta zdolność kochania jest tym, co nazywam miłością uniwersalną: doświadczeniem, którego doświadczamy w konkretnych sytuacjach, w których odczuwamy głęboki związek z ludzkością , kiedy postrzegamy siebie jako połączonych z ludźmi, zwierzętami, naturą …
Czujemy, że jest coś, co nas łączy; jest to doświadczenie bezwarunkowej miłości. To zdolność, którą posiada każdy człowiek, niezależnie od rasy, płci czy wieku. Wszyscy mamy tę zdolność do miłości i więzi, by poczuć się częścią czegoś: wszechświata, kosmosu, natury, ludzkości.
Kiedy jesteśmy tego świadomi, ludzie nie są sami, ponieważ jesteśmy połączeni , jesteśmy „częścią”, czujemy łączącą nas więź, pełnię miłości, którą mamy i którą możemy dać. A kiedy dajemy, otrzymujemy. Dawanie i otrzymywanie miłości daje przyjemność, daje dobre samopoczucie; dlatego jest źródłem zdrowia i sprzyja dobrym relacjom.
Jako ludzie, niezależnie od okoliczności, zawsze możemy się odżywiać doświadczeniem uniwersalnej miłości, tworząc projekty miłości. Nazywam ten „kontrakt na dobre leczenie” projektem miłosnym, do którego docieramy z sobą, naszymi związkami, życiem, naturą. To osobiste zobowiązanie.
Część naszej świadomości na temat naszej zdolności do tworzenia i bardziej harmonijnego łączenia się z dobrem i dla dobrego samopoczucia. Projekty te są czasami bardzo osobiste; Czasami są udostępniane innym ludziom, a innym razem są to projekty miłości, które bezpośrednio wpływają na społeczność, przyrodę lub społeczeństwo.
Musimy rozwinąć miłość własną, uświadomić sobie, że nasze życie należy do nas i chcemy dobrze żyć: to pierwszy projekt miłości.
W sferze społecznej projekty miłosne mogą polegać na przykład na zaangażowaniu się w praktykę innych typów wartości :
- W obliczu walki, konkurencji, indywidualizmu czy hierarchii, proponowanie równości z szacunkiem dla różnic, komplementarności, szacunku dla indywidualności bez indywidualizmu, ale współpracy i uzupełniania się z innymi, równości …
- Zobowiązuj się do wspierania równowagi przyrody (czyste rzeki, ochrona lasów …).
- Staraj się pomagać ludziom w każdym wieku, którzy przeżywają trudne sytuacje.
Nie możemy pokryć wszystkiego, ale zawsze możemy podjąć niewielkie zobowiązanie i poczuć, że przyczyniamy się do tworzenia lepszego świata.
Z pewnością niektóre z naszych zachowań społecznych są projektami miłości, chociaż o tym nie wiemy i myślę, że ważne jest, aby je tak nazywać, aby poczuć energię, którą w nie wkładamy.
Pomyślmy na przykład, kiedy jest katastrofa , wojna i widzimy ludzi, którzy cierpią, którzy czują się bezsilni, którzy się boją. A może tego nie widzimy, po prostu to wyczuwamy. I wyzwala się w nas miłosny impuls, chęć pomocy, ochrony, opieki nad chłopcami czy dziewczętami, kobietami, mężczyznami, osobami starszymi, których nawet nie znamy, impuls do nawiązania kontaktu, pójścia z pomocą lub wysłania pomocy w jakikolwiek sposób. średni.
To projekt miłosny.
