Czy doświadczyłeś orgazmu mózgowego?
Claudina navarro
To intensywne uczucie spokoju i przyjemności, które płynie z Twojej głowy i daje efekty podobne do medytacji i innych technik relaksacyjnych.
To nie jest prowokacja ani frywolność. Istnieje orgazm mózgowy, a pojęcie to jest wykorzystywane w publikacjach naukowych. Ale ta ciekawość to nic w porównaniu z faktem, że ma działanie antystresowe i korzystne działanie porównywalne z medytacją.
Istnieje wiele sposobów na zmniejszenie stresu: możesz wdychać niektóre olejki eteryczne o właściwościach uspokajających, obejrzeć film lub pomalować mandalę.
Tak, orgazm seksualny jest również bardzo skuteczny w eliminowaniu napięcia: powoduje gwałtowne uwalnianie oksytocyny, która całkowicie niweluje hormon stresu - kortyzol.
Orgazm mózgowy jest równie przydatny, a jeśli masz odpowiednie cechy psychiczne, bardzo łatwo jest osiągnąć go w pojedynkę i dyskretnie.
Orgazm mózgowy zapewnia dobre samopoczucie fizyczne i psychiczne
Jego techniczna nazwa to Autonomous Meridian Sensory Response i polega na odczuwaniu ciepła, relaksu, przyjemności i głębokiego dobrego samopoczucia, któremu towarzyszy rodzaj mrowienia, które zaczyna się na czubku głowy i rozprzestrzenia się po głowie, szyi i górnej części pleców. . To mrowienie jest również opisywane jako bulgotanie lub niewielki prąd elektryczny.
Nie ma orgazmu bez stymulacji. W przypadku mózgu nie chodzi o pieszczoty, ale o określone dźwięki i obrazy. Jeśli myślisz, że to youtube może być mekką orgazmu mózgowego, masz rację. Na tej platformie możesz łatwo znaleźć filmy o zdolnościach orgazmu, odpowiednie dla wszystkich odbiorców.
Pionierskie badanie naukowe
Dr Giulia Poerio, badaczka z University of Sheffield, postanowiła naukowo zbadać psychologiczne i fizjologiczne skutki tych filmów. W badaniu opublikowanym w Plos One udało mu się zweryfikować, że tętno jest zmniejszane równie skutecznie, jak podczas sesji uważności czy muzykoterapii. Zmniejszają również niepokój i smutek.
Fizjologicznie zwiększa również przewodnictwo skóry, co jest reakcją związaną z intensywnym stanem emocjonalnym.
RSMA nie jest automatyczny, nie zawsze działa, trzeba być chłonnym, otwartym na bodźce. Dzieje się coś podobnego do hipnozy: niektórzy ludzie się na to nabierają, a inni nie.
Wydaje się, że ludzie, którzy najłatwiej doświadczają RSMA, to ci, którzy mają najmniejszą zdolność do hamowania swoich emocji i mają określoną konfigurację swojej „domyślnej sieci neuronowej” (takiej, która pozostaje aktywna, gdy nie myślimy o niczym konkretnym). Osoby te mogą wykorzystywać bodźce, które wytwarzają RSMA, do relaksu, przezwyciężania trudności emocjonalnych lub ułatwiania snu.
Jakie są bodźce, które to powodują?
Jaki jest sekret bodźców RSMA? Pewien rodzaj dźwięków prowadzi do orgazmu mózgowego. Są to dźwięki codzienności, jak płynne i rytmiczne przewracanie stron książki lub brzęk kostek lodu w szklance.
Również dźwięk deszczu, szarpanie piórem po papierze czy pieszczoty niektórych palców po tekturowej powierzchni.
Może to być również szept jednej osoby, która zwraca uwagę na inną lub uprzejmie wyjaśnia jakiś pomysł. Samo szeptanie może wywołać RSMA u 75% osób wrażliwych.
Nie ma większego znaczenia, co osoba wyjaśni. Powinieneś po prostu szeptać i być miły.
Filmy, które Cię przenoszą
Jeśli chodzi o bodziec wizualny, może to być osoba wykonująca spokojnie zadanie artystyczne lub codzienne, takie jak gotowanie lub kształtowanie ceramicznego przedmiotu.
Jest jeszcze inna kategoria filmów, które wywołują RSMA i które polegają na filmowaniu opieki medycznej dla pacjentów (mogą to być prawdziwe postacie lub aktorzy). Fakt jego zobaczenia nie tylko odpręża, ale także poprawia samopoczucie widza, jeśli cierpiał na lęk, strach czy ataki paniki.
Filmy, w których masujesz lub myjesz i obcinasz włosy, są również skuteczne.
Filmy mogą być tworzone specjalnie w celu wywołania RSMA lub mogą być nagrywane w innych celach, ale jako „efekt uboczny” wywołują mózgowy orgazm (te filmy są nazywane niezamierzonymi) i mogą mieć potencjalnie terapeutyczne skutki.
W kulturze orgazmu mózgowego niektórzy ludzie rozwinęli techniki medytacyjne, aby uzyskać te same odczucia, ale bez potrzeby stosowania zewnętrznych bodźców.
Historia orgazmu mózgowego
Z pewnością zawsze byli ludzie, którzy spontanicznie doświadczyli RSMA, ale było to zjawisko, na które nie zwrócono uwagi z psychologicznego lub terapeutycznego punktu widzenia.
Ma pewne podobieństwa z zespołem Stendhala, który charakteryzuje się dreszczami, stojącymi włosami i podekscytowaniem wywoływanym przez imponujące dzieła sztuki. Ale to są objawy pobudzenia, towarzyszy im przyspieszenie akcji serca, podczas gdy RSMA jest spokojny, zrelaksowany i pojawia się wraz z codziennymi bodźcami.
Początek współczesnej historii orgazmu mózgowego zaczyna się w 2007 roku, kiedy to na forum internetowym ktoś komentuje swoje uczucia, które wydają się istotne z punktu widzenia zdrowia i dobrego samopoczucia.
Inni odpowiadają na jego komentarz, a na różnych platformach internetowych powstają grupy dyskusyjne.
Rozpoczyna się naukowe badanie tego zjawiska
W 2013 roku pierwszy artykuł naukowy dotyczący ASMR został opublikowany w czasopiśmie Perspectives in Biology. Autorem jest student medycyny University of Virginia Nitin Ahuja, który zastanawia się nad terapeutycznym efektem oglądania opieki medycznej na wideo.
Jenn Allen jako pierwsza nazwała to zjawisko Autonomiczna odpowiedź sensoryczna południka i obecnie opracowuje trwające badania. Wiele z nich można znaleźć na stronie internetowej asmruniversity.com, założonej przez dr Craiga Richarda, profesora na University of Shenandoah (Stany Zjednoczone).
Obecnie naukowe badanie zjawiska, które stara się opisać, co dzieje się w organizmie podczas doznania, współistnieje z tysiącami świadectw, które składają się na wiedzę o orgazmie mózgowym.
Jeśli chcesz przestać czytać i zacząć czuć, możesz się uspokoić i oglądać filmy. Wśród niezamierzonych są te artysty Boba Rossa, który przez 11 lat uczył malarstwa w programie telewizji publicznej w Stanach Zjednoczonych. Wiele innych filmów można znaleźć na stronie internetowej ASMR University.
