Jak docenić chwilę otwarcia się na życie

Jordi Pigem

Są chwile, które zmieniają bieg życia lub związku. Jeśli z nich skorzystamy, możemy zmienić nasze w autentyczne dzieła sztuki.

Czas, w którym żyjemy, czas, który czujemy, nie ma nic wspólnego z jednolitą mechaniką zegarka; są to raczej chwile obdarzone intensywnością i ruchem. W tych chwilach szczególnej intensywności kilka słów za dużo lub za mało może oznaczać radykalną zmianę , być może przerwę lub nowy początek.

Docenienie chwili pozwala nam, podobnie jak w dobrze znanych wersetach Williama Blake'a, mieć nieskończoność w dłoni i widzieć świat w ziarnku piasku.

Świadomość wartości chwili może uczynić nasze doświadczenie bardziej otwartym, autentycznym, żywszym.

Kiedy poznajemy nową osobę, pierwsze chwile są kluczowe. Wszystko jest otwarte. Ta chwila jest jak prawie płynna glina, która może przybierać tysiące form, a następnie będzie gotowana i hartowana w warsztacie pamięci. Istnieją długotrwałe związki, które zaczynają się od „miłości od pierwszego wejrzenia”.

Zwykle dobrze pamiętamy pierwsze spojrzenie, które dzielimy z osobą, która później staje się wyjątkowa w naszym życiu. Pierwsze spojrzenie, pierwsze słowa lub pierwszy uśmiech. To wrażenie, które trwa chwilę, czasami pozostawia swój ślad na zawsze . Ale możliwość zmiany jest wciąż żywa w każdym momencie, zwłaszcza jeśli towarzyszą nam okoliczności.

Różna jakość czasu

Starożytni Grecy rozróżniali czas, który mija w jednolity sposób, chronos (z którego wywodzi się „chronometr”), od czasu jakościowego, kairos, moment mający szczególne znaczenie , ten uprzywilejowany moment, w którym nagle otwierają się nowe horyzonty i możliwości. Platon i inni autorzy również mówią o „dobrej zabawie”, eukairía .

Życie, które naprawdę żyjemy, nie składa się z chwil chronometrycznych, ale z jakościowych chwil , z chwil kairos. Te chwile wyznaczają przebieg rozmów i dni, i są niezbędne w wielu z tego, co przyciąga naszą uwagę: kluczowym momencie uchwyconym przez fotografa, decydującym ruchu, który zmienia wynik meczu sportowego, moment, który zmienia reżyseria powieści lub filmu. Albo życia.

Chwila nie jest chwilą bez znaczenia, ale czymś o największym znaczeniu.

W każdej chwili jest możliwość zmiany. Etymologicznie moment implikuje ruch (oba wywodzą się z łacińskiego movimentum): w istocie każda chwila jest impulsem, początkiem ruchu. Język angielski nadal używa słowa moment zarówno w znaczeniu „moment”, jak i „ważny” (wielki moment oznacza „wielkie znaczenie”, a coś, co jest momentem, jest transcendentalne, decydujące).

Chwila czasami odnosi się do długiego okresu, być może miesięcy (mówimy „w tym momencie twojego życia…”), ale generalnie jest to to samo, co chwila. Natychmiastowy odnosi się do idei bycia wewnątrz (wpatrywania) się w teraźniejszość.

Na początku W poszukiwaniu straconego czasu Marcela Prousta znajdujemy już klasyczny przykład kluczowego momentu: jedząc babeczkę z filiżanką herbaty, narrator przenosi się do podobnego wrażenia, jakie miał w swoim odległym dzieciństwie, a to uruchamia siedem tomów wspomnień i wspomnień.

Ważność chwili

Docenianie chwili jest niezbędne w każdej sztuce. Również w sztuce relacji. Świadomość jakościowej wartości każdej chwili może pomóc nam płynąć z teraźniejszością , odróżniając chwile przerwy i ciągłości od tych kluczowych, kiedy wszystko może się zmienić. A to może sprawić, że nasze doświadczenie będzie bardziej otwarte, autentyczne i bardziej żywe.

Wewnętrzna architektura chwili obecnej została dokładnie zbadana przez amerykańskiego psychologa Daniela Sterna w The Present Moment in Psychotherapy and Everyday Life („The Present Moment in Psychotherapy and in Everyday Life”, nieprzetłumaczone). Kiedy słuchamy utworu muzycznego, naszym doświadczeniem nie są pojedyncze dźwięki, które następują po sobie w jednolity sposób, ale frazy muzyczne, które następują po sobie w okresach o określonej długości, od dwóch do ośmiu sekund.

Jak wyjaśnia Stern, obecne doświadczenie naszego życia i naszych relacji pojawia się również w chwilach, które trwają zwykle od trzech do pięciu sekund. Wiele z tych chwil służy utrzymaniu tempa i kursu. Ale są chwile, kiedy jeden lub więcej z nich sprawia, że ​​robimy skok lub wybieramy inną ścieżkę.

Nasze doświadczenie chwili obecnej nie jest jak ciągła linia, ale jak archipelag wysp doświadczenia, które wciąż się pojawiają, każda z własną rzeźbą i charakterystyką.

Niektóre doświadczenia w chwili obecnej mogą trwać dłużej niż dziesięć sekund lub tylko jedną ( te, które pojawiają się w czasie krótszym niż sekunda , na przykład moment rozpoznania znajomej twarzy, są w dużej mierze nieświadome ).

Kontemplacja zachodu słońca może nas zafascynować przez kilka minut, ale co kilka sekund zmienia się punkt skupienia naszej uwagi. To samo dzieje się, gdy patrzymy sobie w oczy. Czasami, kiedy robimy to naprawdę, ta chwila trwa wiecznie.

Co trwa chwilę

• Pierwsze chwile związku są kluczowe. Wszystko jest otwarte. Ale możliwość zmiany jest wciąż żywa w każdym momencie, zwłaszcza jeśli umiemy docenić moment w jej ruchu, w nieskończonych możliwościach, jakie nam daje.
• Nasze żywe doświadczenie teraźniejszości nie jest ciągiem nieskończenie małych części czasu, ale ciągiem chwil , które trwają.
• W dialogu większość naszych chwilowych doświadczeń trwa około dwóch do pięciu sekund, czyli czasu, w którym wypowiadamy lub słyszymy sensowną frazę . Jest to również w przybliżeniu czas trwania pełnego oddechu, w którym rozwijają się „sekwencje” mowy ciała : gesty, spojrzenia, drobne zmiany postawy.
• Kiedy dwoje ludzi prowadzi płynną rozmowę , z pewnym stopniem intymności, ich oddech, a także gesty i postawa mają tendencję do harmonizacji .