Bulimia: co jest poza objawami?

Domènec Luengo

Bulimia, charakteryzująca się epizodami kompulsywnego jedzenia, zwykle kryje w sobie pewien rodzaj deficytu afektywnego, który należy wykryć i nad nim pracować.

Zaburzenia odżywiania stają się coraz bardziej powszechne. Wśród nich bulimia jest jedną z najbardziej znanych.

Co to jest bulimia?

Bulimia to psychofizyczny zaburzenie charakteryzujące się konieczności przeprowadzenia objadania binge , w którym dana osoba pojawi się napis escasísimo kontrolę nad myślami i zachowaniami.

Objawy

Ta weryfikacja utraty kontroli generuje u osoby bulimicznej prawdziwe procesy lękowe, a nawet depresyjne , oprócz ważnego obrazu psychosomatycznego, ponieważ jest ona w pełni świadoma zachowań szalonych i niezrównoważonych. Z tego powodu działa w tajemnicy i korzysta z szerokiej gamy środków kompensacyjnych.

Co to powoduje?

Istnieje coraz więcej dowodów na to, że zachowania bulimiczne służą konkretnemu celowi w życiu danej osoby; Innymi słowy, nie jest to tylko mechaniczny akt połykania, ale poprzez kompulsywne jedzenie osoba mówi coś do siebie.

Zatem niekontrolowane spożycie słodyczy wiąże się z chęcią uzyskania przyjemności lub uznania, które prawdopodobnie nie zostało osiągnięte w zwykłym otoczeniu danej osoby.

Jak to leczyć

Oczywiście osoba bulimiczna będzie miała oczywiste problemy fizyczne i fizjologiczne. Jednak to na poziomie psychologicznym szkody mogą być najbardziej skoncentrowane: obsesyjne idee, kompulsywność, stany lęku i agresywności, smutek, samoograniczenie, niska samoocena czy trudności w relacjach społecznych i emocjonalnych …

W tym sensie ważne jest, aby w psychoterapii osoba bulimiczna pracowała zarówno nad aspektami behawioralnymi, aby kontrolować zachowanie nadmiernego spożycia, jak i uczucia, myśli i postawy, które towarzyszą takim ekscesom.