Subtelna przemoc: tak destrukcyjna jak wielka trauma

Nagromadzenie niewielkich nadużyć może być dla dziecka równie destrukcyjne, jak wielka trauma. Konsekwencje w życiu dorosłym mogą być dramatyczne.

Kiedy myślimy o ludziach, którzy przeżyli traumę z dzieciństwa, często przychodzą na myśl obrazy strasznych przeżyć, takich jak krwawe bicie, upokorzenia, porzucenie, a nawet wykorzystywanie seksualne. Sytuacje tak skrajne, jak te szeroko wyjaśniają, dlaczego dorosły, który w pierwszych latach życia doznał tego rodzaju głębokiego znęcania się, nawet dzisiaj, może pociągać za sobą poważne konsekwencje.

Powszechnie wiadomo, że przeżycia wielkiej przemocy pozostawiają głęboki ślad w rozwijającej się wciąż psychice dziecka. Jednak ryzykujemy, że te bardzo oczywiste przypadki nadużyć mogą nas skłonić do bagatelizowania innych doświadczeń, które nie są tak ekstremalne , ale które na dłuższą metę i ze względu na ich powtarzanie mogą powodować problemy, przynajmniej tak długo, jak i druzgocące niż poważne sytuacje, które opisałem na początku artykułu.

Katalog codziennych nadużyć

Istnieje cały szereg subtelnych złego traktowania, które nagromadzone przez lata podważają zaufanie dziecka do tego stopnia, że ​​nawet w wieku dorosłym nadal odczuwa się jego niszczycielskie konsekwencje.

Drażnienie, upokorzenie, pogarda, brak uwagi lub brak okazywania uczuć nie są tak widocznym nadużyciem jak bicie, ale długotrwały ślad, jaki zostawiają, jest równie destrukcyjny .

Czasami negatywny wpływ tej ukrytej przemocy może być znacznie bardziej szkodliwy niż bardziej oczywisty rodzaj. Osoby, które to przeżyły, czują, że przesadzają, twierdząc, że cierpią z powodu tego, co się stało, myślą, że innym dzieciom było znacznie gorzej i dlatego nie mają prawa narzekać.

W naszym społeczeństwie nadal istnieje większość, która minimalizuje lub bagatelizuje te subtelne krzywdy, dlatego ludzie, którzy je znosili, mają tendencję do ukrywania swoich doświadczeń i wyciszania wszystkich negatywnych emocji, które odczuwali, gdy cierpieli je jako dzieci.

Bezradność, złość czy poczucie niesprawiedliwości są wypierane w środku, co ma tragiczne konsekwencje dla jego życia, takie jak m.in. niska samoocena, niepewność, lęk czy depresja.

Z mojego doświadczenia z ludźmi, którzy przychodzą do mojej praktyki, wielu z nich nie doświadczyło traumy ogromnej przemocy, jednak czują się zagubieni i mają bardzo obniżoną samoocenę z powodu nieustannego, subtelnego znęcania się, jakim byli poddawani przez lata.

W ich terapiach wyjaśniam im, że chociaż może im się to nie wydawać, ta ukryta przemoc ma również ogromną siłę zniszczenia.

Jak ciągła kropla wody

Żebyście zrozumieli, jak to działa, przytoczę porównanie z kroplą wody, której nieustanne, utrzymywane przez wiele lat łomotanie, w końcu przebija nawet najtwardszą skałę iz taką siłą, że dziura utworzona przez kroplę może stać się znacznie większa. głęboki i wewnętrzny niż punktowe uderzenie młotem .

Cierpienie szantażu, pogardy, zniewag, codziennie, siedem dni w tygodniu, 365 dni w roku, przez całe dzieciństwo, dodaje wiele kropli, które podstępnie podważają poczucie własnej wartości .

Angela i niemożność przyznania się do bólu

Przypadek Ángeli (57 lat) doskonale przedstawia szkody, jakie mogą spowodować te subtelne nadużycia nagromadzone w dzieciństwie. Pierwszym istotnym szczegółem jest to, że Angela, myśląc, że jej problem jest nieistotny, przez lata nie odważyła się pójść na konsultację .

To bardzo istotna cecha u osób z niską samooceną. Chociaż cierpią, nie przywiązują wystarczającej wagi do tego, co się z nimi dzieje i zawsze myślą, że problemy innych są znacznie ważniejsze niż ich własne.

Na naszej pierwszej randce Angela powiedziała mi, że czuje się mało energii i nie chce nawet wychodzić z domu. Kobieta miała pracę, która pozwalała jej żyć wygodnie i cieszyć się bogatym życiem, ale przez dziesięciolecia nie mogła się niczym cieszyć .

Angela, kiedy zaczęła opowiadać o swojej osobistej historii, wyznała mi, że nie rozumie, dlaczego czuje się tak źle. Powiedziała mi, że w końcu nie wycierpiała tyle w życiu, co inni jej przyjaciele, opowiadając historie o wykorzystywaniu i maltretowaniu od dzieciństwa.

Dzieciństwo bez rodziców

Kobieta nie czuła, że ​​miała bardzo szczęśliwe dzieciństwo, ale też niezbyt traumatyczne. Kiedy rozmawialiśmy, Angela zdała sobie sprawę, że nie pamięta, aby jej rodzice kiedykolwiek się z nią bawili , opowiadali jej historię lub pomagali jej w rozwiązywaniu problemów.

Jej rodzice byli zawsze zajęci w sklepie, który mieli we własnym domu i prawie nie zwracali uwagi na dziewczynę. Wyrażenia takie jak „dziewczyno, zejdź z drogi”, „nie teraz”, „to nie ma znaczenia”, „daj spokój, nie narzekaj”, „później”, „idź i spróbuj nie robić hałasu” tworzyły jej percepcję że była przeszkodą.

Dla jej rodziców zawsze było coś ważniejszego niż opiekowanie się nią i martwienie się, jak sobie radzi.

Nieważne dorosłe życie

Z biegiem lat Angela zaczęła przyswajać sobie przesłanie, że jest bezwartościowa i że wszyscy oprócz niej są ważni. W wieku blisko 60 lat kobieta nadal nosiła ten ciężki kawałek niedowartościowania i niepewności.

Czuła, że nie zasługiwała nawet na terapię, aby uleczyć jej życie . Na szczęście Angela znalazła siłę, by zrobić krok i szukać pomocy.

Podczas sesji terapeutycznych zrozumiała, że ​​chociaż nie przeszła poważnej traumy, brak uwagi ze strony rodziców i codzienne wbijanie negatywnych komunikatów poważnie wpłynęło na jej samoocenę, jej bezpieczeństwo i wizerunek, który rozwinęła się i zinternalizowała, gdy była bardzo młoda.

Przypadki takie jak Angela uświadamiają nam niszczycielski wpływ ukrytej przemocy na psychikę dziecka. W każdym razie nie udaję paniki ani nie przekazuję myśli, że określone słowo wypowiedziane przez członka rodziny lub niewrażliwego nauczyciela naznaczy dziecko na całe życie.

Jeśli w domu dziecko czuje się wspierane i szanowane, dorośnie z wystarczającą samooceną, aby nie ulegać wpływom konkretnych wydarzeń. Musimy jednak zachować czujność, aby chronić dzieci przed toksycznymi środowiskami, w których stale otrzymują oznaki braku uczucia i / lub negatywne komunikaty.