Psychoza po porodzie, dlaczego się pojawia?
Traumatyczne porody, przemoc położnicza lub brak snu to tylko niektóre z wyzwalaczy. Strach i halucynacje, objawy.
Zaledwie kilka miesięcy temu Mar urodziła swoje pierwsze dziecko w szpitalu uniwersyteckim. Był to poród indukowany po osiągnięciu 42. tygodnia ciąży, który zakończył się pilnym cięciem cesarskim z powodu zagrożenia płodu. Mar ma złe wspomnienia z porodu i cięcia cesarskiego: wiele osób wchodziło na salę operacyjną i wychodziło z niej bez pojawienia się.
Po ostrym zabiegu chirurgicznym została oddzielona od dziecka i pozostawała sama przez cztery godziny na resuscytacji, przez cały ten czas nie przestawała wypytywać o dziecko. Ta pierwsza separacja miałaby konsekwencje dla Mara w następnych dniach.
Kiedy w końcu trzymała dziecko w ramionach, pomyślała, że będzie musiała być bardzo uważna i czujna, nie czuła, że może ufać personelowi medycznemu
Mimo to początkowo była w euforii ze swoim noworodkiem. Po tych pierwszych dniach prawie bez snu Mar zaczęła mieć niepokojące objawy: udrękę i strach oraz przeświadczenie, że jej syn zostanie jej odebrany: majaczyła. To był początek poporodowej psychozy.
Historia Mar
„Prawie nie spałem przez sześć dni. Wróciłem do domu wyczerpany, po indukcji porodu zakończonej cięciem cesarskim i czterech dniach z silnym bólem rany. Dwa dni później musiałem wracać do szpitala, aby sprawdzić, czy rana nie ma infekcji, kiedy wróciłem do domu, zdrzemnąłem się bardzo krótko, a kiedy się obudziłem, zacząłem myśleć, że odbiorą mi dziecko. Byłam bardzo zdenerwowana, błagałam męża, żeby nie pozwolił pielęgniarkom go zabrać. Powiedział mi, że jesteśmy w domu, że nie ma pielęgniarek … Pamiętam, że czułam się bardzo dziwnie, zdezorientowana, trzęsąc się, trzymając dziecko i męża. Myślałem, że wszyscy są w zmowie, aby oddzielić mnie od mojego dziecka. Mógł tylko płakać i błagać, żeby go nie zabierano ”.
Jej mąż poinformował położną, że prowadziła dalsze badania w czasie ciąży , która złożyła wizytę domową i upewnił się, że Mar otrzymała pomoc psychiatryczną, której potrzebowała w tym czasie.
Wsparcie, obecność rodziny i kuracja nasenna sprawiły, że objawy ustąpiły w ciągu kilku dni
Mar była w stanie kontynuować karmienie piersią i oszczędzono jej przyjęcia na oddział psychiatrii doraźnej, gdzie matki z psychozą połogową są zwykle hospitalizowane w Hiszpanii. Wejście tam nieuchronnie wiąże się z oddzieleniem się od dziecka i nieobecnością go przez kilka dni lub tygodni, co w większości przypadków oznacza koniec karmienia piersią.
„Nie chcę sobie nawet wyobrazić, jak ciężko byłoby zostać przyjęty bez syna” - mówi Mar, który już w pełni wyzdrowiał.
Co to jest psychoza połogowa?
Na szczęście psychozy poporodowe są rzadkie . Ale jest to prawdziwa nagły wypadek psychiatryczny, który dotyka jedną na pięćset kobiet po porodzie.
Psychoza oznacza bycie poza rzeczywistością i połogiem, świeżo urodzonym
Są to objawy szybko pojawiające się prawie zawsze, częściej po traumatycznym porodzie i wiele godzin lub dni prawie bez snu. Przez pierwsze kilka dni po porodzie matka może odczuwać euforię i energię. Wtedy zaczynają mieć halucynacje słuchowe (słysząc jeden lub więcej głosów mówiących im, co mają robić), urojenia (są przekonani, że ktoś chce skrzywdzić ich lub ich dzieci) lub myślą, że noworodek jest w rzeczywistości reinkarnacją o charakterze historycznym, albo że wszystko, co się dzieje, jest montażem do serialu telewizyjnego.
W tym momencie nie można już właściwie opiekować się dzieckiem . Matka może czuć się bardzo zdezorientowana, przyśpieszona i mieć duże trudności z powiedzeniem, czego doświadcza. Często są to nowicjusze, którzy nie mają historii psychiatrycznej, więc para i rodzina mogą być bardzo zdezorientowani i nie rozumieć, co dzieje się z matką.
W Hiszpanii nadal nie ma oddziału psychiatrycznej hospitalizacji matki i dziecka, w przeciwieństwie do większości krajów europejskich, w których takie oddziały psychiatryczne istnieją, aby matki po porodzie mogły otrzymać intensywną terapię bez oddzielania ich od swoich dzieci. W ten sposób udaje im się bardzo szybko odzyskać zdrowie: w większości przypadków przy tej pielęgnacji stawów udaje się im w pełni wyzdrowieć w ciągu trzech lub czterech tygodni, a po trzech czwartych byli również w stanie utrzymać laktację.
Wskazówki dla rodziców
Craig Allat, australijski ojciec, napisał podręcznik dla rodziców po tym, jak przeszedł przez trudne doświadczenie psychozy połogowej swojego partnera po urodzeniu pierwszego dziecka. Mieli szczęście, że opiekowali się nimi na oddziale Helen Mayo Mother-Baby, specjalizującym się w tych zaburzeniach. W wyniku tego doświadczenia Craig mówi: „Zostawiłem żonę i syna przyjętych do szpitala, a kiedy wyszedłem, zadzwoniłem do całej rodziny. To był najgorszy pomysł, byłem wyczerpany i nie miałem odpowiedzi ”.
Zamiast tego Craig radzi rodzicom, aby postawili się w takiej sytuacji: „Odpocznij, to będzie długo. Anuluj wszystko inne. Nie martw się o udzielanie wyjaśnień teraz, traktuj priorytetowo opiekę nad dzieckiem, swoim partnerem i sobą ”. W swoim podręczniku dla rodziców Craig skupia się na praktycznych aspektach: „baw się z dzieckiem, wchodź z nim w interakcję”.
Pokazuje również, jak trudne i powolne może być wyzdrowienie „psychoza nie była najgorsza. Najtrudniejszą rzeczą była dla mnie depresja, która nastąpiła. Nie potrafiła wyrazić, jak źle się czuła, a jej smutek przenikał wszystko ”.
Ich doświadczenie pokazuje, jak fundamentalne jest włączenie rodziców lub par, a także dzieci do leczenia poporodowych zaburzeń psychicznych, a także dzieci, one również ogromnie cierpią z powodu konsekwencji tych niespodziewanych chorób.
Obecnie dziecko Mara ma cztery miesiące i jest pięknym, uważnym szarlatanem zainteresowanym wszystkim, co go otacza. Mar nadal karmi go piersią i bardzo lubi syna z mężem. Nie potrzebowała żadnych leków i wyraża głębokie uznanie dla położnej i douli, które opiekowały się nimi podczas ciąży i po porodzie.
Oczywiście, jeśli ponownie zajdzie w ciążę, zadba o resztę przed i po porodzie oraz będzie walczyć z mężem, aby jego decyzje i plan porodowy były zawsze przestrzegane.
Co robić przy pierwszych objawach
Jeśli w ciągu pierwszych kilku dni matka zaczyna działać niespójnie, powinniśmy …
- Najważniejsze jest to, aby matce towarzyszyła przez cały czas: staraj się ją zasnąć lub odpocząć i nigdy nie zostawiaj jej samej z dzieckiem, ponieważ będąc poza rzeczywistością, może pomyśleć o zranieniu jej lub zrobieniu tego samodzielnie.
- Zawsze konieczne i pilne jest wykonanie pełnego badania neurologicznego i oceny psychiatrycznej: psychoza połogowa może być początkiem zaburzenia psychiatrycznego, takiego jak choroba afektywna dwubiegunowa, lub rzadziej objawem zapalenia mózgu,
- Niezwykle ważne jest, aby sen matki na oddziałach położniczych był przestrzegany w dniach następujących po porodzie, ponieważ brak snu jest częstą przyczyną tych objawów. Personel pielęgniarski i medyczny powinien zadbać o to, aby kobiety po porodzie spały jak najwięcej, nawet jeśli są podzielone, najlepiej za każdym razem, gdy śpi dziecko.
- Rodzice lub towarzysze powinni również zadbać o to, aby odpoczynek i sen matki przed wizytą były traktowane priorytetowo: priorytetem jest, aby matka czuła się dobrze i miała dużo odpoczynku.
- Leki psychotropowe są często niezbędne do skutecznego leczenia psychozy połogowej. Pozwolą matce zasnąć, złagodzą niepokój i ustabilizują jej nastrój. Większość leków jest zgodna z laktacją (www.e-lactancia.org), a ponadto obecnie wiadomo, że prolaktyna, hormon laktacji, jest naturalnym stabilizatorem, czyli karmienie piersią pomaga zapobiegać dekompensacji.
- Dopóki matka nie wyzdrowieje, rozsądne może być wybranie karmienia mieszanego piersią lub odłożenie decyzji o kontynuowaniu karmienia piersią na później.
- Odbycie psychoterapii jest absolutnie niezbędne, aby zrozumieć i zintegrować doświadczenie (wiele szczegółów jest często zapomnianych), odzyskać poczucie własnej wartości jako kobiety i matki, aby móc wchodzić w interakcje z dzieckiem i opiekować się nim oraz zapobiegać nawrotom, zwłaszcza depresyjnym.
Dzięki odpowiedniej pomocy i leczeniu większość z tych kobiet może cieszyć się macierzyństwem tak, jak na to zasługują.
