Uwolnij się od samotności: nie możemy żyć bez wspólnoty
Jako psychiatra widzę, że doświadczamy epidemii samotności, która dotyka ludzi w każdym wieku. Co możemy zrobić, aby temu zaradzić?
„Dziękuję za wizytę”. Mój drogi sąsiad, 88-letnia kobieta, która od pięciu lat mieszka sama, powiedziała mi o tym, kiedy pierwszy raz wyszła z domu.
Mieszkałem w moim nowym domu dopiero od kilku tygodni. Jej uprzejme podziękowania uświadomiły mi, jak bardzo ceni sobie możliwość rozmowy z kimś , choćby krótkiej: byłem w jej domu zaledwie kwadrans. Wystarczająco, żeby pokazać mi kilka zdjęć ze swojej młodości („to byłem ja w dniu mojego ślubu”) i podzielić się wspomnieniami z życia w sąsiedztwie dziesiątki lat temu, kiedy to były pola na przedmieściach Madrytu, które przypominały nam step Syberyjski („tu kręcono sceny Doktora Żywago!”).
Jego podziękowanie przypomniało mi o narastającej epidemii samotności , której tyle razy byłem świadkiem w pracy psychiatry ratunkowej. Ilu ludzi, którym byłam, wystarczyło porozmawiać z kimś przez chwilę! Pacjenci, którzy zgłosili się z różnymi objawami: nieregularny ból, dla którego nie znaleziono przyczyny organicznej, ucisk w klatce piersiowej wraz z chęcią płaczu, bezsenność …
Ci ostatni, cierpiący na bezsenność, mieli zwyczaj przychodzenia na pogotowie między czwartą a piątą rano, aby prosić o pomoc, ponieważ nie mogli zasnąć , co często powodowało irytację tych z nas, którzy chcieli się zdrzemnąć w tym czasie. kilka godzin po gorączkowej pierwszej połowie warty. Prawie zawsze wychodzili spokojniej w porannym świetle po rozmowie, w której wyznali, jak bardzo się czują samotni, a czasami wyrażali taką samą wdzięczność jak mój sąsiad: dziękuję za rozmowę, mówili nam.
Samotność jest jedną z niewidzialnych przyczyn cierpienia psychicznego i chorób psychicznych, być może najważniejszą. To nie tylko przyczyna zaburzeń psychicznych, takich jak depresja czy lęk:
- Zwiększa także ryzyko zgonu z powodu innych chorób, takich jak zawał serca, nadciśnienie, infekcje czy cukrzyca. (jeden)
- Skraca oczekiwaną długość życia i powoduje szkody porównywalne z paleniem piętnastu papierosów dziennie.
- Badania pokazują, że samotność może boleć bardziej niż ból fizyczny i na odwrót, kontakt społeczny może złagodzić ból fizyczny . (dwa)
Prawda jest taka, że ludzie są z definicji najbardziej społecznymi zwierzętami ze wszystkich. W naszym programie nie przewiduje się życia bez wspólnoty , bez dzielenia się, bez uścisków czy bez rozmowy.
Wręcz przeciwnie, wydaje się, że jesteśmy zmuszeni do wspólnego jedzenia , spania blisko innych ludzi i wychowania w społecznościach, w których opieka nad maluchami jest dzielona między osoby w każdym wieku. Również mieć w pobliżu psy lub inne zwierzęta, które utrudniają poczucie samotności.
Epidemia samotność nie dotyczy tylko osób starszych: nawet bardzo młodych lub dzieci są coraz trudniej czuć w towarzystwie, co częściowo wyjaśnia rosnące stawki samookaleczenia i samobójstwa wśród młodych ludzi.
Paradoksalnie, im bardziej rozwinęły się sieci społecznościowe, tym trudniejsze wydaje się spontaniczne rozmowy z najbliższymi nam osobami, czy to sąsiadami, czy współpodróżnikami w pociągu czy autobusie. Niektóre inicjatywy, takie jak organizacja pozarządowa Amigos de los Mayores, tworzą miejsca spotkań osób starszych i wolontariuszy w dużych miastach, takich jak Madryt.
Często odwiedzam sąsiada. Jego szczegółowe opisy życia w sąsiedztwie w innej epoce, jego staranny i schludny język oraz anegdoty z minionych czasów budzą we mnie tęsknotę za tym czasem, kiedy ludzie coraz lepiej znali swoich sąsiadów i rodaków.
Stopniowo zostaliśmy przyjaciółmi. Znajomość jej z przodu również łagodzi moją samotność .
Bibliografia
- Relacje społeczne i ryzyko śmiertelności: przegląd metaanalityczny. http://journals.plos.org/plosmedicine/article?id=10.1371/journal.pmed.1000316
- Psychobiologia bólu społecznego: dowody na nakładanie się neurokognitywności z bólem fizycznym i implikacjami dotyczącymi dobrostanu zwierząt społecznych, ze szczególnym uwzględnieniem psa domowego (Canis familiaris). http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0031938416305583
